ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όσο περνάει ο καιρός νιώθω όλο και πιο αόρατη σε αυτό τον κόσμο. Πάντα έβλεπα στους άλλους να συμβαίνουν τα φυσιολογικά...να αποκτούν παρέα,να βρίσκουν άτομα που να ταιριάζουν,να τους πλησιάζουν άτομα με σκοπό το φλερτ κλπ. Σε εμένα τίποτα απολύτως. Σαν να με κυνηγάει μια γκαντεμια. Και με όσα άτομα συναναστρέφομαι τους είμαι παντελώς αδιάφορη. Όταν κάνω κίνηση να προσεγγίσω άτομα με κοιτάνε λες και είμαι εξωγήινος και με σνομπάρουνε. Όλα αυτά συντελούν στο να έχει φτάσει η αυτοπεποίθηση μου στον πάτο. Δεν θέλω να βγαίνω έξω ,να βλέπω κανέναν. Νιώθω ότι ασχημαινω τον κόσμο των άλλων όταν με βλέπουνε. Δεν ξέρω τι να κάνω. Πώς μπορώ να συνεχίσω μια τέτοια ζωή;; Ευχαριστώ εκ των προτέρων όσους αφιερώσανε λίγο χρόνο για τα λόγια μου. Ps Μια αόρατη φοιτήτρια