ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.10.2019 | 13:23

Δν αλλάζουν οι άνθρωποι

Δν αλλάζει ο άνθρωπος παιδιά....Απλά για λίγο παίζει τον ρόλο που θέλεις να δείς
16
 
 
 
 
σχόλια
Κάνεις μεγάλος λάθος, αυτοί που τα χουν βρει έτοιμα και οι συνθήκες δεν τους αναγκάζουν να ξοβελευτουν, σίγουρα δεν αλλάζουν, οι άνθρωποι όμως που έχουν φάει σφαλιαρες από τη ζωη και είναι φυσικά νοήμονες αλλάζουν και παρά πολύ, μπορεί προς το καλύτερο αλλά και προς το χειρότερο φυσικά, αυτοί που το χουν ακατοίκητο μπορούν να χτυπάνε το κεφάλι τους στο τοίχο μια ζωή δεν αλλάζει τιποτα
Αυτό που θέλεις να πεις είναι το εξής: κανένας δεν μπορεί να ''αλλάξει'' κάποιον σε μία σχέση. Σε αυτό, συμφωνούμε: κάποιοι κάνουν μία σχέση βλέποντας ότι ο άλλος δεν τους ταιριάζει με την ελπίδα ότι θα τον ''αλλάξουν''. Αυτό είναι απλά μία φρούδα ελπίδα.
Είναι λίγο απόλυτο έτσι όπως το λες. Αλλάζει ο άνθρωπος αλλά πολύ σπάνια. Συνήθως αν του συμβεί κάτι πολύ δυνατό. Επίσης πολλοί αλλάζουν με την πάροδο των χρόνων, ειδικά αν μιλάμε για νέους ανθρώπους. Αν ξέρεις έναν άνθρωπο στα 17 και μετά τον ξαναδείς στα 23 δεν θα είναι ο ίδιος άνθρωπος προφανώς.Το θέμα των σχέσεων είναι διαφορετικό. Εννοώ ότι γνωρίζοντας κάποιον δεν μπορείς να αποφασίζεις να είσαι μαζί του με τη σκέψη ότι θα αλλάξει. Τον γνωρίζεις, βλέπεις τι άνθρωπος είναι. Αν σου αρέσει και μπορείς να είσαι μαζί του, το προχωράς. Υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί; Πας για άλλα. Δεν μένεις εκεί με την ελπίδα ότι θα αλλάξει, γιατί δεν θα αλλάξει.
Εγώ πάντως Αριάδνη όσους ξέρω από τα 17 τους, μπορώ να σου πω ότι και στα 23 και 33 και στα 43 οι ίδιοι άνθρωποι παραμένουν ουσιαστικά. Τα βασικά χαρακηριστικά δεν έχουν αλλάξει σε κανέναν μας (για να μην βγάζω τον εαυτό μου απέξω).
Εννοώ το εξής: κάπου κάπου τυχαίνει να συναντηθούμε π.χ. παλιοί συμμαθητές. Είναι ο καθένας μας αυτό που ήταν, απλά σε ενήλικη Version. Με τα καλά μας και τα κακά μας. Τα ίδια πράγματα μας θυμώνουν, παραμένουμε παρορμητικοί ή μαζεμένοι, τσιγγούνηδες ή ανοιχτοχέρηδες, αστείοι κλειστοί ή πολύ σοβαροί, λιγομίλητοι ή όχι... Το ίδιο πράγμα, με ελάχιστες πινελιές να μας διαφοροποιούν από αυτο που ήμασταν κάποτε. Βέβαια αυτό προϋποθέτει να είχες την ικανότητα να βλέπεις λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια. Απλά η πάστα του ανθρώπου δεν αλλάζει. Υποθέτω ότι κάπου υπάρχουν κάποιοι που κάνουν τοπ υπερβάσεις ή αλλάζουν δραματικά, τι να πω: προσωπικά δεν έτυχε να το δω να συμβαίνει.
Α εντάξει. Έτσι από περιέργεια ρώτησα. Αν ρωτάς εμένα (που δεν με ρωτάς χαχχ) καλύτερα τέτοια σχόλια να μην σβήνονται. Για ευνόητους λόγους. Αφού όμως το έκρινες σωστό, καλά έκανες.
Εκεί δείχνουν ποιοι είναι πραγματικά. Δεν αλλάζουν.Επίσης μια συμπλήρωση. Όταν πιάσεις πάτο είτε γίνεσαι χειρότερος είτε, αν και σπάνια, κάνεις αυτοκριτική, παραδέχεσαι στον εαυτό σου πράγματα που σε πονάνε και αλλάζεις. Το πάθημα γίνεται μάθημα.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon