ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξαναμπήκα να σας γράψω λοιπόν. Έχω καιρό η αλήθεια είναι. Δεν είμαι καλά ψυχολογικά και παρόλο που μου κρατούσατε πάντα τέλεια παρέα αυτές τις μέρες δεν είχα όρεξη ούτε να μπω να χαζεψω. Έχω εκφράσει πολλές φορές τους προβληματισμούς μου και κάποια σχόλια ήταν πολύ βοηθητικά και σας ευχαριστώ πολύ για τον κόπο σας να απαντήσετε σοβαρά. Τελοσπαντων.... βρίσκομαι σε ένα μεταβατικό στάδιο , προσπαθώ και γω να ξεπεράσω κάποιον που δεν ήταν ποτέ δικός μου, κάποιον που μου έδειχνε πολλά και φεύγοντας τα πήρε όλα πίσω. Καποιον που δε δίστασε να δείξει ενδιαφέρον ακόμα κι αν ήμασταν και οι δύο αλλού. Καποιον που με κοίταξε στα μάτια όπως δε θα με κοιτάξει ποτέ ξανά άλλος,με έναν τρόπο διαφορετικό που δεν είχα ξανασυναντήσει εκεί εξω. Εναν τρόπο που με έκανε απ το πουθενά να τον προσέξω και να τον καψουρευτω. Δε ξέρω γιατί το έκανε αφού ποτέ δε το πήγε παρακάτω. Δε ξέρω αν θέλω και να μάθω. Τα εχω αφήσει όλα στο χρόνο λοιπόν. Ο καλύτερος γιατρός , πραγματικά. Ο χρόνος. Οι σκέψεις μου δεν βοηθανε καθόλου και δυστυχώς δεν το ελέγχω. Προσπαθώ να ασχολούμαι με κάτι όλη μέρα και να ξεχνιέμαι. Χαρίζω εύκολα πολλά χαμόγελα γιατί δε θέλω κανεις να καταλάβει τι ράκος είμαι. Δε βαριέσαι. Μακάρι σε όλη μου τη ζωή αυτό να είναι το μεγαλύτερο μου πρόβλημα. Υγεία πάνω απ' όλα.