ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολλές φορές στη ζωή μου, ειδικά τα τελευταία χρόνια, νιώθω τον εαυτό μου να αμφιταλαντεύεται συχνά ανάμεσα στην ανεμελιά και τη χαλαρότητα και σε πράγματα "βαρετά" που όμως μου κάνουν καλό μακροπρόθεσμα. Για παράδειγμα... Προσέχω τη διατροφη μου και θέλω να τρώω απέξω 1 φορά τη βδομάδα. Συμβαίνει όμως να θέλω να φάω και 2η ή να φάω καμιά φορά για σνακ μια μικρή σοκολάτα πχ. Ξέρω ότι αν ενδώσω θα νιώσω χαρούμενη αλλά αυτό θα με απομακρύνει από το στοχο. Παράδειγμα 2: Είμαι σε μια δυσκολη σχολή που έχει πολύ διάβασμα. Ξέρω ότι πρέπει αυτό το διάστημα να πειθαρχησω και να διαβάζω κάποιο αριθμό σελίδων τη μέρα ώστε να βγάλω την ύλη εγκαίρως και μετά να είμαι πιο άνετη στην εξεταστική. Δεν μπορώ όμως να το επιβάλω στον εαυτό μου εύκολα, πάντα καταλήγω να βγαίνω λίγο παραπάνω ή να τεμπελιάζω λίγο παραπάνω και τελευταία στιγμή να πιέζομαι. Παράδειγμα 3: Γυμναστήριο. Αντί για 3-4 φορές πάω πάντα 1-2 με το ζόρι. Παράδειγμα 4: εμφάνιση. Μου αρέσει να βάφομαι και να πηγαίνω στη σχολή αλλά πολλές φορές καταλήγω να νυστάζω το πρωί και να πηγαίνω αβαφη και αχτενιστη και μετά να το μετανιώνω. Παράδειγμα 5: μου αρέσει το σπίτι μου να είναι ταχτοποιημενο. Όλοι ξέρουμε τη συνέχεια της πρότασης ?? Τελικά δεν μπορώ να αποφασίσω τι είναι καλύτερο. Να αφεθώ στην πιο χαλαρή πλευρά μου που με κάνει να νιώθω πιο ανέμελη και πιο χαρούμενη ή να πιεστω λιγάκι ώστε να πειθαρχησω στα πλανα μου και να πετυχαίνω τους στόχους μου; Όταν είμαι πιο χαλαρή νιώθω σίγουρα πιο όμορφα όμως ταυτόχρονα νιώθω και ότι δεν μπορώ να πετύχω όσα έχω στο μυαλό μου, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο. Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω μερικές γνώμες