ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω δει την ταινία του Πολάνσκι και μετά διάβασα και το βιβλίο. Η ταινία είναι πολύ πιο soft με αυτά που γίνονται στο βιβλίο.Φοβόμουν ότι ζούσα κάτι τέτοιο. Δεν βρίσκω τίποτα το γοητευτικό σε τέτοιες ακραίες καταστάσεις που οι άνθρωποι εξωθουν ο ένας τον άλλον στα όρια, που ξεφεύγουν, που ξεπεφτουν. Μου φαίνεται απλά μια νοσηρή κατάσταση που σε παραμορφώνει ψυχικά και προτιμώ πολύ πιο ήπιες καταστάσεις με ανθρωπους που δεν θα νιώθω τρομοκρατημένη ή ότι ο μόνος τρόπος να είμαστε στο ίδιο επίπεδο είναι να του βγάλω εγώ με τη σειρά μου τα μάτια του. Το πάθος, η σπίθα, η ζωή μπορεί να βρίσκεται και στο μικρό σπίτι στο λιβάδι, με λιγότερο εντυπωσιακές ερωτικές καταστάσεις. Νομίζω ότι την υπερβολη,την ακρότητα, τον παραλογισμό θα τα βρω απολαυστικά και επιθυμητά μέσα σε κάποιο έργο τέχνης και όχι στην ζωή μου. Οπότε :ΜΑΚΡΙΑΑΑΑ

Οι ταινίες είναι βαρετές. Αν βάλω ταινία , ανά 10 λεπτά πατάω παουζ και κανω διάλειμμα να ξεφύγω από την βαρεμάρα. Απορώ πως βλέπετε.

Ναι, είχα μια τέτοια σχέση με τον παναθηναϊκό! Η γεύση που μου αφήνει είναι πικρή. Με τα χάλια που έχει τα τελευταία χρόνια, τι γεύση να μου αφήσει!

Ξέρω ότι δύσκολα κάποιος θα άνοιγε το "φακελο" των προσωπικών αναμνήσεων κ βιωμάτων εγώ ωστόσο θα μιλήσω με βάση αυτό .....έχοντας από μικρή βιωσει έμμεση βία στο οικογενειακό μου περιβάλλον και έχοντας πολύ άσχημη εμπειρία από την πρώτη μου σχέση στα 17 μου πριν δύο χρόνια δηλαδή σε συνδυασμό με ένα θέμα κατάθλιψης που μου βγήκε πίστευα πως για να με αποδεχτούν να με αγαπήσουν στη ζωή μου θα πρέπει να νιώσω βία κακοποίηση κλπ έτσι άρχισα να ψάχνω για τον σαδομαζοχισμο με εμένα από την πλευρά της μαζοχιστριας .... έτσι έκανα προφίλ σε μια ανάλογη σελίδα....εκεί γνώρισα εκείνον ...εξι χρόνια μεγαλύτερος μου και είχε μπει εκεί όπως κ εγώ πρώτη φορά απλά για να μάθει πέντε πράγματα ..στην αρχή ανοιχτηκαμε για τα προσωπικά μας...μετά καταλαβαμε ότι θέλαμε ο ένας τον άλλον...μετά βάλαμε το σαδομαζοχιστικό στοιχείο μέσα στη σχέση...μέναμε σε απόσταση αλλά μου έκανε έλεγχο στα πάντα ακόμη κ στο πρόγραμμα μου είχε τους κωδικούς μου από όλα τα σοσιαλ κ απλά έκανα ότι ήθελε εκεινος με την απόλυτη συγκατάθεση κ επιθυμία μου σε αυτό έλεγχε κ το οργασμικο σεξουαλικό κομμάτι πλήρως παρά την απόσταση .....όταν ήρθε να με δει ήρθαμε πολυ κοντά και πέρα απο τα συναισθήματα που όντως υπήρχαν τον ερωτεύτηκα από την πρώτη φορά που τον είδα ....κατά τα άλλα βάλαμε κ το άλλο κομμάτι αυτή τη φορά από κοντά ....κυριαρχικο σεξ μαστίγωμα με ζωνη όπως κ σημάδια στο σώμα μου και για τελειωμα βάλαμε τις φωτό με τα σημάδια στο σάιτ που είχαμε προφίλ......υπηρχε λοιπόν αυτό το πάθος κ πρωτη φορα ζούσαμε μια τέτοια σχέση ...όμως σταδιακά με έπνιγε ο έλεγχος κατέληξα να τον απάτησω να του το πω κ εκείνος να με απειλεί ότι αν χωρίσουμε θα αυτοκτονούσε...είχαμε τοξική σχέση εξαρτησης....μετά από πολλές φασαρίες χωρίσαμε ενάμιση χρόνο.....έγινε όμως κάτι που εκεινος μεστήριξε όσο κανείς και είμαστε πλέον μαζί αλλά χωρίς την βία .....τοτε ενώ ήμουν ερωτευμένη η βία στη σχέση μας κατέστρεφε ...τώρα μπορώ να πω ότι τον αγαπάω ....τότε ήμουν μόνο παθιασμένη αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να αγαπήσω τον άνθρωπο που μου ασκούσε βία κ ας ήταν με τη θέληση μου....κοινώς εμάς έσωσε τη σχέση μας ο έρωτας που υπερίσχυσε σε αυτό το άρρωστο πάθος....βέβαια χαίρομαι πολύ γιατί έζησα τις φαντασιωσεις μου κ ερωτεύτηκα κ αγάπησα το ίδιο άτομο κ σπάνια αυτά συνυπάρχουν ....αλλά όλο αυτό μας έβαλε σε κίνδυνο...έχω να πω επομένως πως το άρρωστο πάθος έχει να κάνει με τα κατώτερα ένστικτα όσο λιγότερο υπάρχει τόσο πιο ευτυχισμένο κάνει εσένα κ τη σχέση σου....τώρα προφανώς πάλι είναι δυναμικός χαρακτήρας εγώ πιο υποχωρητική αλλά είμαστε στα όρια του φυσιολογικού οχι πέρα από αυτά αν τότε είχαμε αυτό το πάθος στο 80% τώρα το έχουμε στο 5% γιατί πιστεύω μια ροπή υπάρχει όταν μπλέκεις με κάτι τέτοια ....αλλά τουλάχιστον πλέον η σχέση μας αποτελείται από αγάπη σεβασμό έρωτα κ μετέπειτα πάθος και τώρα είμαστε ευτυχισμένοι όχι τότε ....επομένως όχι δεν βγάζει σε καλό η αρρωστημένη σχέση .....και όχι δεν τρολαρω σε κάτι μιλάω με βάση όσα εγώ έζησα....δεν ξέρω αν θεωρείται άρρωστο απλά αυτή ήταν η εμπειρία μου

Δεν έχω δει τις ταινίες, αλλά εάν πιστεύεις πως αξίζει τον κόπο να μπεις σε μια τέτοια συνθήκη, εάν υπάρχει κάποιος/κάποια που σε περιμένει και πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο, τότε πήγαινε κοντά της /του. Μπορεί το ρεπό σου να αποβεί μοιραίο, ποτέ δεν ξέρεις, ίσως να βρίσκεται πολύ κοντά σου.

Τι γνώμη έχετε για το πάθος που ξεφεύγει από τα όρια; Έχετε ζήσει παρόμοιες καταστάσεις κι αν ναι τι γεύση σας άφησαν; Πηγή: www.lifo.grΓλυκόπικρη.

Δεν έχω δει ολόκληρες τις ταινίες αλλά μόνο κάποια αποσπάσματα στο youtube. Eίμαι τελείως αντίθετη με τις ακραίες σχέσεις των ταινιών. Όταν είσαι αυτοκαταστροφικός δεν μπορείς να κάνεις σχέση.Νομίζω ότι οι διαφορά μας από τα ζώα είναι ότι δεν είμαστε έρμαια των ενστίκτων μας.Είμαι της άποψης ότι και το ρίσκο θέλει μέτρο.Η έλξη μπερδεύει τα πράγματα...Εξιδανικεύεις τον άλλο και τρελαίνεσαι μεταφορικά.Αν φτάσεις, όμως, σε σημείο που δεν ελέγχεις ή δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου πάει κάτι λάθος. Υ.Γ1 Πάθος που ξεφεύγει από τα δικά μου όρια έχω ζήσειΥ.Γ2 Καλό απόγευμα

Πιο ακραίο το ζευγάρι από τα μαύρα φεγγάρια του Μπρυκνερ?!! Μας κάνεις πλάκα, το έχεις διαβάσει το βιβλίο? Αγγίζει τον Ντε Σαντ σε πολλά σημεια