ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προχτες οπως κατεβαινα με την μηχανη μια λεωφορο διπλης κατευθυνσης,ειδα στη μεση του δρομου μια κοπελα να προσπαθει να σταματησει τα αυτοκινητα.Φοβηθηκα γιατι ηταν στη μεση του δρομου και θα μπορουσε να την χτυπησουν.Σταματησα στην ακρη και απο την ακρη του δρομου φωναζα τι εγινε.Και εκεινη μου φωναξε ενα σπουργιτι ειναι χτυπημενο.Σκεφτηκα θα πεθανει για ενα σπουργιτι!Κανεις δεν σταματουσε!Οταν η κινηση αραιωσε ετρεξε και το επιασε και ηρθε εκει που ημουν.Της ειπα οτι ειναι τρελη και την ρωτησα πως την λενε.Το σπουργιτακι ηταν μικρο και οταν ηταν στο χερι της χτυπιοταν και μετα απο λιγο πεθανε.Το μονο που ειπε μετα ηταν οτι μπορει να το περιμενε καπου η μαμα του και κατεβασε το μαυρο γυαλι απο το δικο της κρανος.Πηγε σε κατι θαμνους πισω μας εθαψε το σπουργιτι με χαιρετησε και εφυγε.Γραφω εδω γιατι αυτες τις μερες την σκεφτομαι εντονα αυτη τη κοπελα και γιατι θελω να γραψω το ονομα της σε περιπτωση που μια στο εκατομμυριο διαβαζει την σελιδα.Αλεξανδρα να σε εχει ο θεος καλα κοπελα μου.Δεν ειναι ντροπη να κλαις για κατι τετοιο.Μπορει να ντραπηκες ομως μακαρι εκει εξω να υπηρχε παντου η ανθρωπια που εδειξες.Ναντια.