ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα γράψω κι εγώ άλλο ένα ερωτικό μπέρδεμα, μήπως και τα ξεδιαλύνω κάπως μέσα μου. Γνωριστήκαμε πριν από ένα χρόνο περίπου στην πόλη του, αυτός 10 χρόνια μεγαλύτερος, χωρισμένος με μια κόρη 11 ετών. Ερωτευτήκαμε αμέσως αν και έπρεπε να χωριστούμε γιατί θα έφευγα για την πόλη μου. Ήταν πολύ ενθουσιασμένος μαζί μου. Είπαμε να είμαστε μαζί έστω και από απόσταση, πήγαινε ο ένας στην πόλη του άλλου, βρισκόμασταν μαζί κάποια Σ/Κ, ώσπου κοντά στα Χριστούγεννα βρήκα δουλειά στην πόλη του και μετακόμισα εκεί. Ήμασταν και οι δύο πολύ χαρούμενοι. Η σχέση μας ήταν τέλεια!Συμφωνήσαμε να μην με γνωρίσει ακόμα στην κόρη του σαν την σύντροφό του, οπότε νοίκιασα ένα σπίτι και βρισκόμασταν στο σπίτι του μόνο τις μέρες που δεν είχε το παιδί. Έτσι πέρασαν 10 μήνες περίπου που ήμασταν μαζί από κοντά και όλα ήταν πολύ όμορφα και αυτός πολύ δοτικός. Αλλά πριν 2 μήνες τελείωσε η σύμβαση της δουλειάς μου και δεν είχα χρήματα για να πληρώνω σπίτι και αναγκάστηκα να γυρίσω στην πόλη μου. Μου πρότεινε να μένω σπίτι του και να με γνωρίσει και στο παιδί του, αλλά εγώ διστάζω, σαν να μου φαίνεται ότι πέφτω πολύ στα βαθιά. Κι από ότι ξέρω η μικρή θέλει να τα ξαναβρούν οι γονείς της.Εδώ και 2 μήνες έχουμε βρεθεί μόνο μια φορά, αν και μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο. Αυτό με στεναχωρεί γιατί μου λείπει όλο αυτό που ζούσαμε. Και σε εκείνον λείπει. Είπαμε να κάνω υπομονή μήπως βρω πάλι καμια δουλειά στην πόλη του, έχω στείλει παντού βιογραφικά, αλλά εδώ και δυο μήνες τίποτα... κ αρχίζω να κουράζομαι με αυτή την αναμονή.Έχει κανείς καμία συμβουλή; Πιστεύετε είναι σώφρον να συγκατοικήσουμε από τόσο νωρίς και να γνωρίσω και την κόρη του;... κι αν δεν πάνε καλά τα πράγματα δεν θα ξαναπληγωθεί η μικρή; Της στοίχισε το διαζύγιο. Ή να το διαλύσουμε; Είμαστε ακόμα ερωτευμένοι όμως.