ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω παρατηρησει πως οσο περνανε τα χρονια οι ανθρωποι γινομαστε πιο απομακροι στις διαπροσωπικες μας σχεσεις.Παλια, τουλαχιστον σε εμενα ηταν πολυ πιο ευκολο να γνωρισω εναν ανθρωπο και να κανω σχεση μαζι του.Και εξηγουμε, δεν μου αρεσε ποτε να βαζω ταμπελες στην αρχη καθε γνωρισμιας μου, δεν θα ελεγα ποτε χωρις να ξερω καλα καλα καποιον οτι θελω σχεση, αλλα ουτε οτι θελω κατι χαλαρο.Απλα το αφηνα, το αφηναμε βασικα και οπου μας εβγαζε. Τωρα πια βλεπω πως οι περισσοτεροι ανθρωποι που γνωριζω εχουν αυτο το στοπ μεχρι καποια "χιλιομετρα", βαζουν το "μεχρι εκει" και δεν ξερω αν φταιει η κατασταση στην οποια ζουμε, αν φταιω εγω, αν φταινε οι αλλοι, αν φταιμε ολοι.Εχει αρχισει να μου λειπει μια σχεση και να πεις οτι με νοιαζει να κυκλοφορω εξω σαν την κοπελα καποιου ή το θέμα της μονογαμικότητας.Άλλα ειναι αυτα που μου λειπουν... η συντροφικοτητα, το να εχεις εναν ανθρωπο να μπορεις να του μιλας οποτε θες, να την παλευεται παρεα, να κανετε μια αγκαλια και να κοιμαστε μαζι τα βραδια.