ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αφορμή της δικής μου εξομολόγησης είναι μια αντίστοιχη, κάποιας κοπέλας, με τον τίτλο "αναρωτιέμαι". Εκείνη 29, αν θυμάμαι καλά, χωρίς κάποια σχέση στο ενεργητικό της. Αλλά δεν τη "φοβάμαι", κάτι θα προκύψει μιας που έχει το πλεονέκτημα της επιλογής. Θα τη φλερτάρουν, θα απορρίψει κάποιους, θα την ξαναφλερτάρουν και τελικά, κάποιος θα υπάρξει. Σε γενικές γραμμές, οι γυναίκες δε χρειάζεται να φοβούνται για το θέμα της σχέσης.Εγώ που βρίσκομαι στην αντίπερα όχθη (ανδρικό φύλο) και σε πιο μεγάλη ηλικία (33) θα πρέπει να φοβάμαι. Και πράγματι φοβάμαι γιατί κι εγώ όλη μου τη ζωή, μόνος μου είμαι.Η αλήθεια είναι πως δεν ασχολήθηκα γιατί, από μικρό παιδί, ήμουν ντροπαλός και αρκετά δειλός. Η ντροπαλότητα, βέβαια δεν είναι και τόσο άσχημο χαρακτηριστικό, αλλά η δειλία είναι και μάλιστα πολύ. Όμως κατάντησα δειλός με τις γυναίκες γιατί δε με βοηθάει η εξωτερική μου εμφάνιση, την οποία θεωρώ το α και το ώ για την αρχή μιας γνωριμίας. Βλέπετε, γεννήθηκα ιδιαιτέρως μικρόσωμος (1.60!!!) για άνδρας κάτι το οποίο δεν αλλάζει. Αντιθέτως στο βάρος είμαι κάπου στα 70, όχι κάτι τραγικό. Και ναι, αυτό που παρατηρώ και με επιβεβαιώνει πάντα είναι πως οι γυναίκες προτιμάνε τους ψηλούς άνδρες. Πώς, λοιπόν, θα με επιλέξει εμένα κάποια; Δεν θα με επιλέξει, πολύ απλά. Με φίλους και λοιπούς συγγενείς δεν έχω επαφές. Ωστόσο έχω δουλειά, για την ώρα, όχι κάτι σπουδαίο, αλλά δε πειράζει. Τώρα είμαι νέος και έχω τους γονείς μου, οι μόνοι άνθρωποι που με αγαπούν και με νοιάζονται. Όταν όμως γεράσουν και φύγουν;Ευχαριστώ που με διαβάσατε.