ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με προσεγγισε ερωτικα ενα παιδι το οποιο φαινεται να ενδιαφερεται οντως για εμενα.Και εγω αντι εστω να χαρω, στεναχωριθηκα ακομα περισσοτερο που αρεσω σε αυτον αρκετα και οχι στον ανθρωπο με τον οποιο κανω κατι.Ξερω τι θα μου πειτε θελετε τα κακα παιδια και ερωτευεστε ανθρωπους που δεν σας θελουν και αλλα τετοια ωραια.Τα ξερω γιατι και εγω αυτα ελεγα.Αλλα τελικα καταλαβα πως οταν εχεις ηδη συναισθηματα για καποιο δεν ειναι τοσο ευκολο να φυγεις και να πας εκει που σε θελουν.Μακαρι να υπηρχε διακοπτης, τωρα θα τον κατεβαζα και θα μασταν ολοι μια χαρα.Δεν υπαρχει ομως και εκνευριζομαι με τον εαυτο μου που καθομαι και στεναχωριεμαι γιατι καποιος δεν με θελει αρκετα,για να ειναι εκει για περισσοτερο απο ενα βραδυ την εβδομαδα.Σκεφτομαι να το ληξω.. Με το παιδι που με προσεγγισε δεν νομιζω ποτε να κανω κατι του αξιζει κατι καλυτερο απο το να ειναι η καβατζα μου.Τουλαχιστον ομως αμα το ληξω δεν θα στεναχωριεμαι για κατι που στην τελικη δεν ειχα ποτε.Το παραλογο ειναι οτι ενα κομματι μεσα μου, μου λεει να μεινω.Εκει εφτασα να δεχομαι ψιχουλα για να περναω καλα.Νομιζω εκανα παλι το ιδιο λαθος εδεσα την ευτυχια μου με καποιο αλλο και οχι με εμενα.Τις αλλες φορες ομως την εδενα με ανθρωπους που ηταν οντως εκει.Τωρα τα καταφερα χωρις να παιρνω τιποτα.Ξερω ποσο παραλογο ειναι ολο αυτο.Αν διαβαζα αυτο το κειμενο απο αλλον θα φωναζα στην οθονη "ΦΥΓΕ".Νιωθω ομως πως δεν εχω την δυναμη, νιωθω εξαντλημενη απο ολους και απο ολα αυτην την περιοδο της ζωης μου.Λες και καποιος αποφασισε πως επρεπε να μου διαλυσει την ψυχολογια.Θα θελα απλα να γυριζα τον χρονο πισω και να μην εκανα ποτε τιποτα μαζι του τουλαχιστον θα γλιτωνα απο αυτο.Νιωθω οτι ξοδευτηκα και αναλωθηκα σε καταστασεις που δεν επρεπε.Νιωθω αδεια.