ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καποτε ο Στιβεν Χοκινγκ -για καποιο ανεξηγητο λογο, το επιθετο του θυμιζει κινεζικο, ακουγεται καπως αστειο οταν το βλεπεις/προφερεις- ειχε πει : "Χωρις την ατελεια,ουτε εσυ, ουτε εγω θα υπηρχαμε". Eσεις τι λετε; Συμφωνειτε με τη παραπανω φραση; Αν ο κοσμος ηταν τελειος,δεν θα ειχαμε αναγκη τον συναισθηματισμο. Δεν θα υπηρχε, ουτε θα ειχε δημιουργηθει. Ακομη κι αν υπηρχε ο συναισθηματισμος στον κοσμο της τελειοτητας, δεν θα ηταν κιολας αληθινος. Καθημερινα ακουω -σε μεταφορικη σημασια- απο τις κοπελες να παραπονιουνται συνεχως που δεν βρισκουν τον τελειο ανδρα για να ζησουν ευτυχισμενες και απο ανδρες να παραπονιουνται που δεν μπορουν να βρουν μια στα μετρα τους. Ειναι συνηθισμενοι στο να ζουν σε μια σαπουνοφουσκα που δεν σκαει.Ανθρωποι, ανεξαρτητα απο το φυλο, περιμενουν τη μερα που θα ερθει η νεραιδα και θα τους πει οτι εφερε εναν/μια ανδρα/γυναικα της προκοπης. Δυστυχως ομως αυτη η σαπουνοφουσκα μεγαλωνει ασταματητα και οι ανθρωποι συνεχιζουν να ελπιζουν για ενα θαυμα. Να βρουν τον ανθρωπο που δεν θα εχει τιποτα το ατελες.Ετσι λοιπον παιδια μου...σας εχω μια υπεροχη εκπληξουλα!Δεν υπαρχει ο τελειος ανθρωπος. Παρτε το χαμπαρι. Δεν εχει σημασια αν ειναι ξανθος, ψηλολιγνος ,μαυρη, αν εχει φακιδες στο προσωπο της, εχει μια ελια σε καποιο σημειο του σωματος, αν εχει παραπανω ή λιγοτερα κιλα ή αν φαινεται καλος απο τον τροπο που σου φερεται. Εγω, πιστεψτε με ανθρωποι μου,θα τρομαζα εαν ο αλλος ηταν πολυ πολυ καλος μαζι μου για να ειναι αληθινος,αν δεν παρουσιαζε κανενα αρνητικο στοιχειο της προσωπικοτητας του... Σημασια εχει τι σου δειχνει. Αυτο γιατι το να λες ή να κανεις και το να δειξεις ειναι τρια εντελως διαφορετικα πραγματα και οι ανθρωποι δυστυχως εστιαζουν τα πρωτα δυο. Ολοι μας φαινομαστε καλοι στην αρχη μα οι πραγματικα καλοι ειναι πολυ λιγοτεροι. Δεν χρειαζεται ο ανθρωπος διπλα σου να ειναι τελειος, αυτο που χρειαζεται ειναι απλως να ειναι διπλα σου οταν περνας μια δυσκολη περιοδο, να σε κανει να αισθανεσαι ξεχωριστος και σημαντικος ανθρωπος παρα τα ελαττωματα που μπορει να εχεις ή να εχει ο αλλος. Σημασια εχει πως σε κανει να αισθανεσαι καθε φορα που βρισκεστε μαζι. Ασφαλεια; Ζεστασια; Ποιο ειναι εκεινο το συναισθημα που σε περιβαλλει; Θα παρω την ζεστη σοκολατα μου και θα μοιραστω μαζι σας κατι ζεστο για να σας φρεσκαρω λιγακι τη μνημη...Απο τη σειρα Sex and the city: Η Καρι οταν ηταν με τον Εινταν, ενιωθε πολυ καλα μαζι του. Ο λογος ηταν η τελειοτητα που εκπεμποταν επανω του. Δεν παραπονιοταν, ηταν πολυ της αγκαλιας και του χαδιου. Ηταν αγκαλιτσας και χαδιαρης. Της εδινε αυτο το συναισθημα της σιγουριας, αυτο της ασφαλειας. Οποτε η Καρι τον θεωρησε ως τον πιο τελειο γκομενο που ειχε ποτε της. Της ειχε δωσει την αγαπη του, μεχρι και τα κλειδια του σπιτιου του. Δεν ειχε ελαττωματα παρα μονο οτι την αγαπουσε σαν τρελος. Αλλα το αρνητικο στοιχειο υπηρχε. Ναι ρε, υπηρχε! Και η ξανθια Καρι δεν το ειχε προσεξει: προσπαθουσε να την κανει ολοκληρωτικα δικια του ζητωντας την σε γαμο με την πεποιθηση πως αν δεχοταν την προταση του, θα εβγαζε απ τη ζωη της τον Μεγαλο! Η Καρι τον ειχε απατησει με τον Μεγαλο και το ειχε μετανιωσει οικτρα. Ειχε υποσχεθει στον Εινταν οτι δεν θα ξανα γινει και το εννοουσε.Ομως ο Εινταν ειχε τις αμφιβολιες του. Εκτος απο το γεγονος οτι την πιεσε να παντρευτουν, ειχε καταφερει μαλιστα να την κανει να αισθανθει πνιγμενη και μαντεψτε τι εγινε ση συνεχεια: χωρισαν! Η Καρι ειχε συνειδητοποιησει οτι δεν μπορουσε να ειναι με καποιον που δεν την εμπιστευοταν , που δεν ηταν αυτο που φαινοταν. Τωρα θα σκεφτειτε "μα τι σχεση εχει αυτο με την ατελεια;".Γιατι εχει και παραεχει! Η Καρι και ο Μεγαλος -ο αντρακλας που σας αναφερα πιο πανω- ηταν και οι δυο ατελεις. Δεν εμοιαζαν σε τιποτα μεταξυ τους. Ηταν σαν τη μερα με τη νυχτα. Οταν ο κοσμος ειχε γυρισει αναποδα, αυτοι οι δυο εκαναν τα παντα για να ειναι μαζι. Εβρισκαν τροπους. Ηξερε οτι η Καρι δεν ειναι τελεια, το ιδιο κι εκεινη για εκεινον. Ηξερε τις ανασφαλειες της, τα κουμπια της. Δεν της πουλουσε αγαπες,ομως...ειχε κανει πολλα λαθη μαζι της. Το λαθος παντως απο τη μερια της Καρι ηταν οτι δεν του ειχε δωσει την ευκαιρια να της δειξει με τον δικο του τροπο οτι την αγαπα. Αυτη η περιπετεια μεταξυ τους ειχε ηδη ξεκινησει πολυ πριν γνωρισει τον Εινταν. Υπηρξαν ζευγαρι πριν τον Εινταν, μια ηταν μαζι, μια χωρια... αλλα εξακολουθουσαν παρ'ολα αυτα να ποθουν ο ενας τον αλλο. Ακομη κι οταν του ειπε πανω στον θυμο της να ξεχασει το ονομα της οταν της ζητησε να κανουν επιτελους μια νεα αρχη. Ακομη κι οταν εφυγε για Παρισι με τον Αλεξαντρ Πετροφσκι προσπαθωντας να προχωρησει τη ζωη της,να ξεχασει τον Μεγαλο,ο Μεγαλος την κυνηγησε. Πηρε τη πρωτη πτηση για Παρισι και την βρηκε στο ξενοδοχειο. Την βρηκε να κλαιει στον χωρο της ρεσεψιον. Εκεινη τη στιγμη οταν τα ματια της ειδαν αυτον τον ανθρωπο που αποτελουσε το αιωνιο της απωθημενο,ενιωσε οτι λυθηκαν ολα της τα ερωτηματικα. Ειχε καταλαβει εκεινη τη στιγμη οτι ο Αλεξαντρ Πετροφσκι ηταν απλως ενα αποκυημα της φαντασιας της. Πιστευε οτι ηταν ο ιδανικος για εκεινη,οτι ηταν καλυτερος απο τον Μεγαλο. Μονο που δεν ηταν. Ειχε κανει λαθος... Δεν υπηρξε ποτε πραγματικα ερωτευμενη με τον Αλεξαντρ. Σιγουρα ομως ηταν με τον Εινταν, μονο που δεν μπορουσε να ειναι με καποιον που δεν της εδινε χωρο στη ζωη της, που ηταν ολο αμφιβολιες για το αν του ειναι πιστη ή οχι. Το πιο σημαντικο: ο Εινταν δεν ηταν ο Μεγαλος. Η Καρι ηταν απο παντα ερωτευμενη με τον Μεγαλο. Ο Μεγαλος ηταν παντοτε ο δικος της "Μεγαλος",ο ερωτας της, η αγαπη της. Οσα κενα ειχε, παντα εκεινος της τα καλυπτε! Σε τελικη αναλυση... εξω απο το ξενοδοχειο ο Μεγαλος την κοιταξε στα ματια και της ειπε κατι που επρεπε να της ειχε πει πριν απο εξι χρονια: "Εισαι η μια και μοναδικη!" και μαντεψτε τι απαντησε η Καρι:"Φιλησε με κλαψιαρη!" και τοτε τα χειλη του σφραγισαν τα δικα της με παθος! Επισης,θυμαστε το σκηνικο οπου η Μιραντα,μια απο τις τρεις καλυτερες φιλες της Καρι, εκανε το λαθος να ξεστομισει στον Μεγαλο, τον μελλοντα συζυγο της Καρι στο μπατσελορ παρτυ τους:"Ο γαμος ειναι βλακεια, δεν θα επρεπε να παντρευτειτε!" και η Καρι οταν το εμαθε απο την ιδια, δεν μπορεσε αρχικα να την συγχωρεσει για την απερισκεψια της;Ε στο τελος την συγχωρεσε αλλα της υπενθυμισε κατι που θα επρεπε να κανουμε κι εμεις στη καθημερινη μας ζωη:"Μια εβδομαδα τωρα με παρακαλουσες να σε συγχωρησω και οπως βλεπεις ,σε συγχωρεσα. Το ιδιο θα πρεπει να κανεις και στον συζυγο σου, τον Στηβ. Εκεινος σε παρακαλαει εδω και μηνες να τον συγχωρεσεις...σε απατησε πριν μηνες και εσυ δεν τον συγχωρεσες ακομη. Μιραντα, ειναι το ιδιο πραγμα, ειναι συγχωρεση". Η Καρι ννωριζε οτι δεν ηταν τελεια η Μιραντα, και σιγουρα ουτε ο Στηβ, αλλα ηξερε οτι επρεπε η Μιραντα να κανει τρια πραγματα. Να παει να βρει τον Στηβ και να διορθωσουν μαζι τα πραγματα, να κερδισει τη φιλια της με τη Καρι και τον γαμο της Καρι! Ενα καρφι αρκει για να σκασει η σαπουνοφουσκα και λυσει τα μαγια. Δεν χρειαζεται ο ανθρωπος διπλα σου να ειναι τελειος,αυτο το ξερουμε ολοι. Μα αυτο που χρειαζεται ειναι να βρισκουμε καθε φορα εναν τροπο ωστε να γινει ενας υπεροχος ανθρωπος στα δικα μας ματια. Αυτο ειναι το δυσκολοτερο εργο στις σχεσεις. Οι ανθρωπινες σχεσεις ειναι δυσκολες. Αυτο που μπορουμε να καταφερουμε , ακομη κι αν δεν ειναι καθολου ευκολο, ειναι το πως θα βρουμε καποια ακρη ωστε να μπορουμε να τα εχουμε καλα και με τον αλλον και με τον εαυτο μας. Επομενως...εχουμε αναγκη την ατελεια για να δημιουργησουμε αληθινα και μεγαλα πραγματα: την αγαπη! Αυτο που ενωσε τη Καρι και τον Μεγαλο ηταν η ατελεια! Πειτε με αθεραπευτα ρομαντικη, πειτε με ονειροπολα μα η ατελεια ειναι η πιο ομορφη καμπυλη σε εναν ανθρωπο παρα τα μικρα ή μεγαλα της ελαττωματα! Υ.Γ. Οι γνωμες σας για το κειμενακι μου ειναι καλοδεχουμενες!