ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι κοπέλα, 31 ετών και εργάζομαι σε μία εταιρία πάνω στον κλάδο μου. Είναι μία φαινομενικά καλή δουλειά. Σε αυτή τη δουλειά βρίσκομα σχεδόν δύο χρόνια μετά από πολλά χρόνια ανεγίας. Κάποτε πριν κάποια χρόνια, όταν θα ήμουν περίπου 27 χρονών, μου είχε πει ένας γνωστός μου, συνομήλικος και παλιός συμμαθητής από το λύκειο - ο οποίος εργάζεται από τα 18-19 μέχρι και σήμερα σε μία οικογενειακή επιχείρηση πάνω στον ίδιο κλάδο - ότι θεωρεί κατανοητό το να μην έχω βρει κάποια σταθερή και καλή δουλειά εφόσον είμαι "υποτίθεται" στο ψάξιμο και απόκτησης εμπειριών, ότι έχω χρόνο κλπ το οποίο και καλά δικαιολογείται. Αλλά τόνισε βέβαια ότι τουλάχιστον στα 30 πιστεύει ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να έχει βρει αν όχι την μόνιμη αλλά την καλή και σταθερή δουλειά ώστε να πεις ότι είσαι εργαζόμενος άνθρωπος με μισθό, υπευθυνότητες, δικό σου σπίτι, αμάξι κλπ. Από τότε, όλα αυτά τα χρόνια σκεφτόμουν αυτά τα λόγια. Μπορώ να πω ότι συμφωνώ αν και στις περισσότερες περιπτώσεις δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Ευχόμουν λοιπόν να βρω κάτι στα 30 πάνω στο αντικείμενο μου, να είναι μία καλή δουλειά με έναν μισθό, ένσημα κλπ ώστε να πω επιτέλους Εργάζομαι. Την τωρινή μου δουλειά την βρήκα μερικούς μήνες πριν τα 30. Αμέσως σκέφτηκα τα λόγια του. Λες να στάθηκα τυχερή; Ακόμα δεν ξέρω. Προς το παρόν καλά πηγαίνει. Τι γίνεται όμως όταν σου κάνουν προτάσεις ή υπάρχει η πιθανότητα να εργαστείς σε κάποια άλλη εταιρία επίσης καλή ή καλύτερη πάνω στο αντικείμενο σου; Θέλεις να φύγεις αλλά το ρισκάρεις; Αυτό που σκέφτομαι τώρα είναι πέρα από τα λόγια του παλιού μου συμμαθητή που είχε πει τότε, είναι ότι το να φύγω από την τωρινή μου δουλειά για μία καλύτερη ενώ είμαι στην συγκεκριμένη εταιρία λιγότερο από δύο χρόνια, αυτό θα έπρεπε να το κάνω στα 25 και όχι τώρα στα 30. Κι αν τελικά δεν αρέσει η καινούρια δουλειά ή αποδειχθεί χειρότερη; Αν κάνεις το λάθος και παραμείνεις στην τωρινή; Τι κάνεις τότε; Έστω αν ήμουν στην τωρινή δουλειά 5 χρόνια (αυτός είναι και ο σκοπός μου άλλωστε, να μείνω τουλάχιστον 5 χρόνια, να έχω μία σταθερότητα στα επαγγελματικά μου και να μην γίνει πάλι μία περιστασιακή) θα μπορούσα ας πούμε να φύγω πιο εύκολα, έτσι δεν είναι; Θα ήθελα να διαβάσω τις απόψεις σας πάνω στο θέμα.