Αν ζεις σε χωρα της Β.Ευρωπης, δεν ειναι τοσο τραγικα τα πραγματα. Σιγουρα ειναι ασχημο να χανεις τη δουλεια σου, αλλα με ανεργια σε μηδενικα επιπεδα και με αξιοπρεπη επιδοματα, μπορεις με λιγη θεληση να ξαναπατησεις στα ποδια σου.Οταν αυτα συμβαινουν σε χωρες σαν την Ελλαδα, εκει ειναι να κλαις....
14.11.2019 | 23:01
όταν οι άνθρωποι γίνονται αριθμοί...
στην εταιρεία μου (πολυεθνική) το τελευταίο εξάμηνο απολύθηκαν (δεν ανανεώθηκαν ή ανανεώθηκαν με τριμηνες συμβάσεις χωρίς προοπτική επανανανέωσης) γύρω στα 25 άτομα, ζω στο εξωτερικό, σε μία από τις πλουσιότερες χώρες της ΕΕ. Είδα κόσμο να χάνει την αξιοπρέπειά του, να κλαίει μπροστά στους μάνατζερς, να παρακαλάει, να απειλεί ότι θα κινηθεί νομικά. είμαι νέα στη δουλειά και δεν είχα δει παρόμοιες καταστάσειςόταν οι άνθρωποι γίνονονται αριθμοί και τα λεφτά μετράνε παραπάνω, όταν βλέπεις ανθρώπους να παρακαλάνε για έναν ψωρομισθό κι αυτοί είναι υποτίθεται από τους 'τυχερούς' της κοινωνίας, είναι σπουδαγμένοι, τρομάζω στη σκέψη τι συμβαίνει στις ζωές των ανθρώπων που έχουν μόνο απολυτήριο λυκείουεγώ τη γλίτωσα αλλά πλέον τους σιχαίνομαι, θυμάμαι όλα τα πρόσωπα που έφυγαν
2
