ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ερχεται μια γατα να τριφτει στο ποδι σου. Τη χαιδευεις.... γουργουριζει.... απολαμβανεις το οτι της δινεις αγαπη και χαδια και αυτη το απολαμβανει και στο δειχνει.Αν μπορουμε να δωσουμε αγαπη μεχρι και σε μια γατα, γιατι να μη μπορουμε με εναν ανθρωπο, ακομα και σε κατι προσωρινο οπως το να μαστε μαζι λιγες ωρες κοντα ο ενας στον αλλο;

Ορισμένοι προβληματισμοί.Πότε ξέρεις τον άλλον; Στον ένα μήνα, στον ένα χρόνο, στη δεκαετία, σε μια ολόκληρη ζωή; Τελειώνει ποτέ η εξερεύνηση του άλλου;Πώς γνωρίζεις τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων; Πώς μπορείς να μπεις στη υέση τους εφόσον δεν έχεις ποτέ κάνει αυτό που περιγράφεις ότι κάνουν;Άραγε το συναίσθημα του έρωτα είναι απευθυνόμενο προς το αντικείμενο του εν λόγω συνσισθήματος ή μήπως είναι υπαρξιακό, επομένως αφορά τον εαυτό και την έκφρασή μας προς το σύμπαν; Τι καθιστά στενόχωρη την σαρκική επαφή εφόσον είναι συναινετική και απολαυστική; Μήπως η αβεβαιότητα του ελέγχου πάνω της; Μήπως τότε αυτό δεν μας καθιστά χειραγωγούς του έρωτα, αντί πρόθυμα υποκείμενά του;

αυτοί μιμούνται τα ζώα ............. ορμονες τα διατάζουν αυτά τα άτομα ...................

Αυτό το "χωρίς κανένα συναίσθημα" δεν είναι απόλυτα ακριβές, γιατί στην πραγματικότητα νιώθουν κάτι, σεξουαλικη έλξη. Συναισθήματα δεν είναι μόνο η αγάπη και ο έρωτας. Και η έλξη συναίσθημα είναι!

Για κάτι που δεν σου αρέσει πολύ ασχολείσαι πάντως.... Και εφόσον δεν σου αρέσει αυτό που περιγράφεις , γιατί λες στην τελευταία σου πρόταση αυτό: ''και δεν ξέρω καν αν θα μπορώ να λειτουργήσω σε τέτοια περίπτωση. Πηγή: www.lifo.gr''. ΥΓ. Κάτι δεν κολλάει σε αυτά που λες και στην τελική εφόσον κάτι δεν σου αρέσει , γιατί πας και βάζεις τον εαυτό σου σε αυτή την θέση;;; Υποθετικά ή μήπως παίζει κάτι άλλο ;; Ο Παπαδόπουλος έχει δει πολλά στην ζωή του, οπότε είναι λίγο επιφυλακτικός σε αυτά... Με όλο τον σεβασμό πάντα.