ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...αυτό είναι το πρόβλημά μου, εδώ και αρκετό καιρό. Με άλλα λόγια, δεν βρίσκω ενδιαφέρον τίποτα, μα τίποτα...Δεν με γεμίζει τίποτα και εξ αυτού του λόγου ψάχνω τρόπους να περνάω τον καιρό μου, χωρίς όμως να μπορώ να βρω κάτι το ουσιαστικό - δημιουργικό να κάνω...Δεν είναι ότι βαριέμαι να κάνω πράγματα...Απλώς, δεν βρίσκω κάτι το οποίο να με γεμίζει...Χωρίς να έχω έλλειψη ενδιαφέροντος για την ζωή, γενικότερα...Το άλλο που μου συμβαίνει, είναι ότι, όταν επιτυχγάνω έναν μεγαλύτερο ή μικρότερο στόχο, μετά, αντί να αισθάνομαι ικανοποίηση, νιώθω απαξία για την όλη προσπάθειά μου και αισθάνομαι αμήχανα ή και μελαγχολικά...Για παράδειγμα, έψαχνα για πολύ καιρό ένα βιβλίο για το σκάκι (είμαι πολύ φίλος του σκακιού), το οποίο βιβλίο ήταν πολύ παλιά έκδοση και το είχα χάσει...Στα καλά καθούμενα λοιπόν μου μπήκε η ιδέα να το ξαναβρώ (χωρίς να μου είναι και τελείως απαραίτητο), αλλά μου ''κόλλησε'' που λέμε... Γύρναγα όλα τα παλαιοβιβλιοπωλεία της Αθήνας για πάρα πολύ καιρό, το έψαχνα μέσω internet, έκανα άπειρα τηλεφωνήματα ψάχνοντάς το και τελικά το βρήκα...Το πήγα σπίτι μου, το ξεφύλλισα λίγο και μετά το τοποθέτησα στην βιβλιοθήκη μου χωρίς να ασχοληθώ ξανά, λέγοντας στον εαυτό μου: Ε, και;;;Και που το βρήκες τι κατάλαβες;;;Τίποτα... Υπάρχει κανένας/ καμία άλλος/η εκεί έξω με το ίδιο πρόβλημα με εμένα;;;Και αν ναι, πολύ θα ήθελα να ξέρω πως το αντιμετωπίσατε...Σας ευχαριστώ πολύ...