Παγκόσμια μάστιγα οι γυναικοκτονίες - Σοκάρουν τα στοιχεία του ΟΗΕ

Παγκόσμια μάστιγαοι γυναικοκτονίες - Σοκάρουν τα στοιχεία του ΟΗΕ Facebook Twitter
10

Σε παγκόσμια μάστιγα έχουν μετατραπεί οι γυναικοκτονίες, με τα στοιχεία που δίνει ο ΟΗΕ στη δημοσιότητα, ενόψει της «Παγκόσμιας Ημέρα Εξάλειψης της Βίας Κατά των Γυναικών» στις 25 Νοεμβρίου, να σοκάρουν.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), «γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία γυναικών από πρόθεση επειδή είναι γυναίκες».

Κατά μέσον όρο, 137 γυναίκες ανά τον κόσμο δολοφονούνται καθημερινά από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους, σύμφωνα με νέα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «το σπίτι είναι το πιθανότερο μέρος διάπραξης εγκλήματος εις βάρος μιας γυναίκας». Περισσότερες από τις μισές από τις 87.000 γυναίκες που δολοφονήθηκαν το 2017 φέρεται ότι έπεσαν νεκρές από τα χέρια των πιο στενών τους ανθρώπων. Από αυτές, σχεδόν 30.000 σκοτώθηκαν από τον σύντροφό τους και άλλες 20.000 από έναν συγγενή τους.

Στην έκθεση σημειώνεται ότι περισσότερα από 8 από τα 10 θύματα ανθρωποκτονιών που διαπράχτηκαν από συντρόφους τους ήταν γυναίκες. «Η βία από κάποιον σύντροφο συνεχίζει να έχει δυσανάλογα βαρύ τίμημα εις βάρος των γυναικών», αναφέρεται στην έκθεση. Τα στατιστικά στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών συνοψίζουν τις διαπιστώσεις για το 2017 που βασίζονται σε πληροφορίες για ανθρωποκτονίες, τις οποίες παρείχαν κυβερνητικές πηγές.

Το BBC πραγματοποίησε δική του έρευνα καταγράφοντας την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης των γυναικοκτονιών την 1η Οκτωβρίου του 2018 σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι ανταποκριτές του δικτύου σε διάφορα σημεία του κόσμου μέτρησαν ότι τα ΜΜΕ ανέφεραν τις δολοφονίες 47 γυναικών, προφανώς για λόγους που συνδέονται με το φύλο τους, σε 21 διαφορετικές χώρες. Οι περισσότερες από αυτές τις δολοφονίες ερευνώνται ακόμη.

--Τον μεγαλύτερο κίνδυνο (69%) να χάσουν τη ζωή τους από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους διατρέχουν οι γυναίκες και τα κορίτσια στην Αφρική, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ που κάνει λόγο για 3,1 θανάτους ανά 100.000 ανθρώπους.

--Τον μεγαλύτερο αριθμό γυναικών που δολοφονήθηκαν από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους για το 2017 κατέγραψε η Ασία με συνολικά 20.000 γυναικοκτονίες. Ακολουθεί η Αφρική με 19.000, η Βόρεια Αμερική, η Κεντρική και Νότια Αμερική (8.000), η Ευρώπη (3.000) και η Ωκεανία (300).

--Το 2017 στο Σαλβαδόρ σημειώθηκαν οι περισσότερες ανθρωποκτονίες από πρόθεση παγκοσμίως: 13,9 στις 100.000 γυναίκες δολοφονήθηκαν σύμφωνα με την Υπηρεσία του ΟΗΕ. Ακολουθεί η Τζαμάικα (11 στις 100.000), η Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής (9,1 στις 100.000 με στοιχεία του 2011) και η Ονδούρα (8,4 στις 100.000 με βάση στοιχεία του 2017).

--Από τα 5.000 «εγκλήματα τιμής» που σημειώνονται κάθε χρόνο περίπου 1.000 σημειώνονται στην Ινδία. Στο Αφγανιστάν, για παράδειγμα, μια βαθιά πατριαρχική κοινωνία, «243 εγκλήματα τιμή σημειώθηκαν από τον Απρίλιο του 2011 ως τον Αύγουστο του 2013».

--Στις εμπόλεμες ζώνες ο βιασμός γυναικών θεωρείται «πολεμικό όπλο» που τρομοκρατεί τον πληθυσμό και καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό. Το 2014 το Ισλαμικό Κράτος πραγματοποίησε, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μια εκστρατεία με διαστάσεις γενοκτονίας στο βορειοδυτικό Ιράκ εις βάρος των Γιαζίντι και συνέλαβε ως σκλάβες του σεξ πολλές γυναίκες από αυτή την μειονότητα. Περισσότερες από 6.400 Γιαζίντι υποχρεώθηκαν σε σκλαβιά και μόνο 3.300 διασώθηκαν ή διέφυγαν.

--Στο Κίβου της Λ.Δ. Κονγκό οι γυναίκες και τα κορίτσια πέφτουν συχνά θύματα σεξουαλικής βίας

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ /AFP / BBC

Διεθνή
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λουίτζι Μαντζιόνε: Λαϊκός ήρωας στα μάτια πολλών - Δέχεται χρήματα και γράμματα μέσα από τη φυλακή

Διεθνή / Λουίτζι Μαντζιόνε: Λαϊκός ήρωας στα μάτια πολλών - Δέχεται χρήματα και γράμματα μέσα από τη φυλακή

Οι αρχές καταδικάζουν την υποστήριξη που λαμβάνει ο Μαντζιόνε, με την Επίτροπο της NYPD, Jessica Tisch, να δηλώνει: «Η γιορτή υπέρ ενός ψυχρού εγκλήματος είναι σοκαριστική και αποτρόπαιη»
LIFO NEWSROOM
Επίθεση στο Μαγδεμβούργο: Τα δύο κρίσιμα ερωτήματα - Μυστήριο με το κίνητρο του δράστη

Διεθνή / Επίθεση στο Μαγδεμβούργο: Τα δύο κρίσιμα ερωτήματα - Μυστήριο με το κίνητρο του δράστη

Ο ύποπτος Ταλέμπ Α. οδηγήθηκε ενώπιον του ανακριτή - Τι έλεγε στο βίντεο που δημοσίευσε λίγο πριν νοικιάσει την μαύρη BMW X-5 και την οδηγήσει στη χριστουγεννιάτικη αγορά
LIFO NEWSROOM
Επίθεση στο Μαγδεμβούργο: Νέα στοιχεία για τον δράστη - Πότε και πώς έφτασε στη Γερμανία

Διεθνή / Επίθεση στο Μαγδεμβούργο: Νέα στοιχεία για τον δράστη - Πότε και πώς έφτασε στη Γερμανία

Είναι ψυχίατρος και είχε απασχολήσει τις αρχές ξανά στο παρελθόν - Από το τέλος Οκτωβρίου, απουσίαζε συνεχώς από την εργασία του είτε σε διακοπές είτε με αναρρωτική άδεια
LIFO NEWSROOM

σχόλια

4 σχόλια
Το άρθρο ξεκινάει με έναν ορισμό του νεολογισμού (ή της καινούργιας ορολογίας, δεν είμαι σίγουρη ποιος όρος είναι ορθότερος) "γυναικοκτονία". Και συνεχίζει, αναφέροντας στατιστικά για εγκλήματα εις βάρος γυναικών από ένα πλήθος διαφορετικών περιπτώσεων. Το πρόβλημα με τη χρησιμοποίηση ενός όρου-σούπα είναι ότι δημιουργεί την ψευδή εντύπωση ότι όλα τα εγκλήματα διαπράχθηκαν μόνο και μόνο επειδή το θύμα ήταν γυναίκα. Και αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε δυο άλλα σοβαρά ζητήματα:1 (και πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου): Εμποδίζει την μελέτη των αιτιών και την αντιμετώπιση του προβλήματος. Άλλα αίτια έχουν τα εγκλήματα τιμής, άλλα η ενδοοικογενειακή βία και άλλα οι βιασμοί πολέμου. Και αφού είναι άλλα τα αίτια, διαφορετικές είναι και οι λύσεις.2. Καθιστά όλες τις γυναίκες υποψήφια θύματα των ανδρών. Θα τολμούσα να πω ότι καθιστά και όλους τους άνδρες υποψήφιους θύτες. Όμως π.χ. εγώ που έχω την χαρά και την ευλογία να ζω σε μια από τις πιο ασφαλείς και ελεύθερες χώρες του κόσμου, δεν κινδυνεύω όπως μια γυναίκα που ζει κάπου στη Μέση Ανατολή περικυκλωμένη από τζιχαντιστές. Κατά κάποιον τρόπο γυρνάμε πάλι στο 1: διαφορετικές καταστάσεις, διαφορετική αντιμετώπιση. Και ο γενικός όρος "γυναικοκτονία" δεν συμβάλλει στη λύση των προβλημάτων.
Δεν αμφισβητώ καθόλου μια πραγματικότητα που λέει ότι οι συζυγοκτονίες έχουν διαπραχθεί στην πλειοψηφία τους από άντρες. Ο άντρας, ως κακομαθημένος από μια πατριαρχική ηθική αιώνων, αλλά και ως συνήθως σωματικά ισχυρότερος, ρέπει πιο εύκολα στο να γίνει συζυγοκτόνος, επομένως και "γυναικοκτόνος".Και τότε δέχομαι τον όρο "γυναικοκτονία". ΑΛΛΑ ΡΩΤΑΩ ΑΠΛΟΪΚΑ:Για τις αντίθετες περιπτώσεις δεν θα έπρεπε να ισχύει ο όρος "ανδροκτονία"; Έστω και ως μειοψηφία συζυγοκτόνων, οι διάφορες "μαύρες χήρες" των γυναικείων φυλακών, είναι ή δεν είναι "ανδροκτόνοι" εκ των πραγμάτων;Αν η Μήδεια είναι παιδοκτόνος και ο Ηρακλής γυναικοκτόνος, τότε μήπως και η Κλυταιμνήστρα είναι ανδροκτόνος; Για να μην πούμε ότι στην ιστορία της ανθρωπότητας τα φαινόμενα μαζικής γυναικοκτονίας είναι μάλλον περιορισμένα, αν συγκριθούν με τα δισεκατομμύρια ανδρών που έχουν σκοτωθεί σε πεδία μάχης, μόνο και μόνο επειδή ήταν άντρες.Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα είναι ή δεν είναι de facto ανδροκτονία ο θάνατος ενός στρατιώτη, που ερήμην του εξαναγκάζεται να πεθάνει στο πεδίο της μάχης, επιλεγμένος γι' αυτό αποκλειστικά και μόνο λόγω του φύλου του;
Πιστεύεις δηλαδή ότι υπάρχουν γυναίκες που σκοτώνουν τους άνδρες μόνο και μόνο επειδή είναι άνδρες; Τα αίτια των γυναικών είναι διαφορετικά όταν σκοτώνουν άνδρες. Και η Κλυταιμνήστρα που αναφέρεις δεν σκότωσε τον Αγαμέμνονα επειδή ήταν άνδρας αλλά τον δολοφόνησε μαζί μαζί με τον εραστή της. Επίσης δεν του συγχώρεσε που θυσίασε την Ιφιγένεια για την εκστρατεία εναντίον των Τρώων. Τέλος το μεγαλύτερο θύμα των πολέμων δεν είναι οι άνδρες στρατιώτες αλλά ο άμαχος πληθυσμός (ηλικιωμένοι, γυναίκες, παιδιά).
Ο μεγαλύτερος φεμινιστικός παραλογισμός που έχει ειπωθεί ποτέ (Χίλαρυ Κλίντον) και αναπαράγεται ανερυθρίαστα: Θύματα των πολέμων δεν είναι οι άντρες, που σκοτώνονται στις μάχες, αλλά οι χήρες τους!!!Σαν να λέμε ότι οι άντρες είναι ούτως ή άλλως πρόβατα επί σφαγή και, αν οι λύκοι φάνε τα πρόβατα, δεν θα συμπονέσουμε το εμπόρευμα, αλλά τον καημένο τον κτηνοτρόφο! Όσο για το ότι η γυναικοκτονία είναι αυτοσκοπός (σε σκοτώνω μόνο και μόνο επειδή είσαι γυναίκα) δεν νομίζω ότι αυτή μπορεί να επεκταθεί πέραν των περιπτώσεων σεξουαλικών εγκλημάτων από ψυχασθενείς σαδιστές σίριαλ κίλερς. Ειδικά στις συζυγοκτονίες. Θα ήταν επικίνδυνα απλοϊκό. Πάντα θα υπάρχουν επιχειρήματα, (σαν αυτά που δικαίως προβάλλει η Κλυταιμνήστρα στην "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή), είτε για τη γυναίκα είτε για τον άντρα που σκότωσε τον/τη σύζυγό του.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πότε μια ανθρωποκτονία είναι γυναικοκτονια. Αντιλαμβάνομαι τον νεολογισμό στα πλαίσια μίας σεξουαλικής επίθεσης ή ενός εγκλήματος τιμής (στα οποία βέβαια παλαιότερα πολλά θύματα ήταν άντρες, βλ. περίπτωση Άκη Πάνου). Όμως, αν σε έναν έντονο συντροφικό/οικογενειακό καυγά ο άντρας σκοτώσει την γυναίκα θεωρείται πως την σκότωσε επειδή είναι γυναίκα και εντάσσεται apriori στην κατηγορία αυτή; Αν ισχύει αυτό ποια είναι η εξήγηση; Ότι απλώς είναι σωματικά δυνατότερος και άρα την σκότωσε βάσει ισχύος φύλου; Αν είναι έτσι, αντίστοιχα, βάσει ισχύος φύλου ένας εγκληματίας παραδοσιακά θα κοιτάξει να βγάλει εκτός μάχης τον άντρα ενός σπιτικού ακριβώς επειδή είναι άντρας. Τότε υπάρχει ανδροκτονία;
Είμαι μπροστά σε έναν υποτίθεται απλό ορισμό που ακολουθείται από ένα άρθρο με στοιχεία: «γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία γυναικών ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ» Πηγή: www.lifo.grΤο μυαλό μου πάει σε τέτοιες περιπτώσεις:-Ένας κατά συρροή διεστραμμένος δολοφόνος που σκοτώνει γυναίκες, επειδή είναι γυναίκες, είναι (κατ’ εξοχήν) «γυναικοκτόνος».-Ένας βιαστής, που επιτίθεται και σκοτώνει από πρόθεση για σεξ. λόγους μία γυναίκα, μπορεί να είναι «γυναικοκτόνος».-Σε ένα χωριό στο Πακιστάν, στο οποίο σκοτώνουν μία μοιχαλίδα, τελούν «γυναικοκτονία».-------------------------Το άρθρο, όμως, φαίνεται να αναφέρεται σε ένα πλήθος ακόμα χιλιάδων περιπτώσεων, κάποιου είδους «συστημικής» γυναικοκτονίας από συντρόφους, συζύγους κλπ.Υπονοείται ένα είδος παγίου «έμφυλου κινήτρου». Ωστόσο, πλην των τριών πρώτων περιπτώσεων που το κίνητρο ήταν το φύλο αποδεδειγμένα και εκ προθέσεως, εάν αναγνωρίσουμε κάτι αντίστοιχο και εκεί που άλλοτε μιλούσαμε για «συζυγοκτόνο» ή «έγκλημα πάθους», υπάρχει ένα λογικό (σφ)άλμα.Ένας άντρας σε έναν συζυγικό καυγά μπορεί να σκοτώσει μία γυναίκα, για όσους λόγους μία γυναίκα μπορεί να σκοτώσει έναν άντρα και όσους λόγους ένα αντίστοιχο φονικό μπορεί να γίνει σε ένα ομοερωτικό ζεύγος: Άπειρους, άσχετους με το φύλο. Το γεγονός ότι μία μυϊκή ισχύς είναι με το μέρος του άντρα, ενώ πχ μία γυναίκα είναι πιο ευάλωτη, είναι το ίδιο με το να λες πως κάθε εξ επί τούτου δολοφονία ανήμπορου ηλικιωμένου (συχνότατο δυστυχώς φαινόμενο στα ρεπορτάζ εγκλημάτων) πρέπει πάντα να λέγεται «γεροντοκτονία».
Δεν είναι καθόλου τυχαία δολοφονία επειδή "έτυχε" ο άνδρας να είναι σωματικά ισχυρότερος.Είναι πολύ συγκεκριμένα τα χαρακτηριστικά αυτού του φαινομένου ώστε να μπορεί να αποτελεί πλέον δική του κατηγορία ή υποκατηγορία...Εγώ αντιλαμβάνομαι συχνά από άλλους μια δυσφορία στο άκουσμα του όρου σαν να μην μπορούν ή να μην θέλουν να αναγνωρίσουν το πρόβλημα. Λες και κερδίζουν κάποιο credit οι γυναίκες από αυτό και δεν θέλουν να τους το χαρίσουν.Όσο μιλάμε ακόμα για σκύλες και γλωσσοκοπάνες που καλά παθαίνουν όσα παθαίνουν άτομα που θεωρούμε τους εαυτούς μας πολιτισμένους και κάνουμε χιουμοράκι με κάτι τέτοια δεν είναι να απορούμε για το τι συμβαίνει σε πιο "ζωώδεις" καταστάσεις"
Δεν ξέρω με ποίους συνδιαλέγεστε πάντως αν είναι να πάμε την κουβέντα στο «τι ακούμε τριγύρω», είναι ένας πάρα πολύ βολικός και σίγουρος τρόπος να υποστηρίξουμε ο καθένας τα δικά του, βάσει των ευαισθησιών του.Κατά τα άλλα υπονοείτε και εσείς ένα ξεκάθαρα έμφυλο κίνητρο, το οποίο φαντάζομαι πως πηγάζει εκουσίως ή ακουσίως κοινωνικά από την λεγόμενη πατριαρχία. Ωστόσο, αυτό δεν δικαιολογεί ένα βίαιο περιστατικό μεταξύ δύο λεσβιών, ή, τα ποσοστά ενδο-σχεσιακής βίας στους ομφ. άντρες. Εφόσον υπάρχει και το ένα και το άλλο, τα κίνητρα ενός τέτοιου γεγονότος, είναι βαθύτερα.Είμαι υπέρ της φυσικής απορροής των όρων και των ορισμών και όχι της πολιτικής, όσο αγνά κίνητρα και να έχει η δεύτερη. Ως εκ τούτου, ναι, ανήκω σε αυτούς τους οποίους ο όρος ξενίζει.
Σε παγκόσμια μάστιγα έχουν μετατραπεί οι γυναικοκτονίες, Πηγή: www.lifo.grΔεν έχουν μετατραπεί. Ηταν ανέκαθεν...Πιθανότατα δε, έως και στο σχετικά κοντινό παρελθόν, ήταν πολύ μεγαλύτερη μάστιγα.Απλώς - και ευτυχώς- τώρα γίνονται ολοένα λιγότερο ανεκτές, τουλάχιστον σε μεγάλο τμήμα του Δυτικού κόσμου. Κι αν δεν μας προλάβει η κατάρρευση των κοινωνιών όπως τις γνωρίζουμε σήμερα, ίσως κάποτε κατορθώσουμε να τις περιορίσουμε σε ένα περιθωριακό φαινόμενο σε παγκόσμιο επίπεδο.