ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η πρώτη μου σχέση ήταν με έναν άνθρωπο που αγάπησα βαθιά. Ήμασταν μαζί 4 χρόνια, μέχρι τα 20 μας περίπου. Επικοινωνούσαμε υπέροχα όμως είχαμε σοβαρά σεξουαλικά προβλήματα. Παρόλο που ήμασταν μικροί σε ηλικία εκείνος δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για το σεξ. Ασχολειται πολύ με το θέατρο, τον κινηματογράφο και γενικά ειναι ενας άνθρωπος που τον ενδιέφεραν οι τέχνες. Οι περισσότερες φίλες του είναι κορίτσια και έχει μια θηλυπρεπεια στην εμφάνιση και στην συμπεριφορά του. Η σεξουαλική του αδιαφορία με έκανε τελικά να χωρίσουμε. Οι φίλοι μου και οι γονείς μου πολλές φορές προσπάθησαν να μου εξηγήσουν ότι πιθανόν ο άνθρωπος να έχει διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό αλλά εγώ δεν το πίστευα με τίποτα. Κάθε φορά που το άκουγα κρατούσα μια στάση άμυνας. Παρόλο που χωρίσαμε και πέρασαν χρόνια και έκανα άλλες σχέσεις, ποτέ δεν έφευγε από το μυαλό μου.Εκεινος δεν έκανε άλλη σχέση αυτά τα χρόνια. Μιλούσαμε που και που φιλικά και μάλιστα 2 φορές με προσέγγισε για να τα βρούμε αλλά και πάλι χωρίς η προσέγγιση να περιλαμβάνει το σεξουαλικό κομμάτι. Κάποια στιγμή και ενώ βρισκόμουν σε μια δυσκολη φάση που τον σκεφτόμουν καθημερινά ξαναδιάβασα τις συνομιλίες μας από τον καιρο που μιλαμε φιλικα και έκανα μια διαπίστωση. Κάθε φορά που μιλούσε για τα προσωπικά του , ανέφερε πάντα "ο άνθρωπος", "το άτομο αυτό" και χρησιμοποιούσε ουδέτερο άρθρο. Εκεί διαπίστωσα ότι ίσως τοσο καιρό είχαν δίκιο όσοι στο περιβάλλον μου μου επισημαιναν ότι πιθανόν ο άνθρωπος να έχει διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό από αυτόν που πιστεύω. Έχουν περάσει λίγες μέρες από αυτή τη διαπίστωση και έχω ποικίλα συναισθήματα. Από τη μια νιώθω μια απέραντη ανακούφιση, σα να δόθηκε επιτέλους μέσα μου η απάντηση για το λόγο που δεν προχώρησε μια τόσο δυνατή συναισθηματικα σχέση και πλέον μπορώ να προχωρήσω τη ζωή μου. Είναι σα να μου έφυγε ένα βάρος χρόνων κατηγορίας προς τον εαυτό μου και εκείνον για το τι πήγε λάθος. Απ' την άλλη μεριά νιώθω θυμό. εκτός από σύντροφοι ήμασταν και καλοί φίλοι, αναρωτιέμαι γιατί δε μου είπε ποτέ την αλήθεια. Δε θα τον απέρριπτα και δε θα τον κατέκρινα. Ο σεξουαλικός του προσανατολισμος δεν έχει καμιά σχέση με την αγάπη που του έχω. Απλά θα με αποδεσμευε η αποκάλυψη του και εμένα από έναν φαύλο κύκλο που με πλήγωνε. Τέλος, φοβάμαι μήπως τα συμπεράσματα που έχω βγάλει είναι λανθασμένα. Πώς μπορεί τόσα χρόνια να μην ειχα διαπιστώσει κάτι που οι γύρω μου έβλεπαν; Μήπως το δίκιο το ειχα εγώ τελικά και απλά επηρεάστηκα από τα δικά τους αβάσιμα συμπεράσματα?