όσο μεγαλώνουμε αυξάνονται οι υποχρεώσεις μας ,τρέχουμε σαν τρελοί να τα προλάβουμε όλα γι'αυτό νομίζουμε ότι ο χρόνο μειώνεται και δεν μας φτάνει.....
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ
ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
σχόλια
σχόλια
Σώπα ρε συ, μη σε παίρνει από κάτω. Να, σκέψου, πχ όταν έχεις καιρό να δεις τα παιδιά των φίλων σου και τα βλέπεις ξαφνικά μετά από 6μήνες/1χρόνο/2χρόνια, δε λες "πωπω πώς μεγάλωσαν, πέταξαν μπόι, άλλαξε το πρόσωπό τους, το μαλλί τους κτλ"; Εσύ όμως δεν έχεις μεγαλώσει ιδιαίτερα, άντε να έβγαλες καμιά άσπρη τρίχα ή να σου κατσικώθηκε κανένα κιλό (α ναι, και να έχεις κάτι πόνους στη μέση, κατι κρακ κρακ στα γόνατα, λεπτομέρειες :Ρ) :D
Ισχύει, είναι θέμα διαφορετικής οπτικής και είναι λογικό. Πχ για ένα παιδί 2 ετών. Το ένα έτος είναι το 1/2 της ζωής τού, πολύ μεγάλο δηλαδή. Ενώ για έναν μεσήλικα 50 ετών το ένα έτος είναι 1/50 της ζωής του. Αρκετά μικρότερο.Επίσης για ένα παιδί 2 ετών τα περισσότερα ερεθίσματα οπτικά γευστικά κτλπ είναι νεα, καθώς ανακαλύπτει τον κόσμο, και άρα οι εμπειρίες εντυπωνονται βαθύτερα στο μυαλό του πράγμα που συνάδει στο να μοιάζει ο χρόνος να περνάει πιο αργά.
Ωωωωω!!! Δεν το ειχα σκεφτει ποτε ετσι!
Οποτε οσο μεγαλωνεις πρεπει να χεις περισσοτερες νεες εμπειριες για να φαινεται η ζωη σου πιο γεματη) Αυτο που εγραψες ισχυει, το ειχα διαβασει σ ενα αρθρο!
ταυτιζομαι ..............
Δεν είναι ιδέα σου.
Tοσο πιο πολύ το σκέφτεσαι ή "αναγκάζεσαι" να το σκεφτείς.
