Update:
Ενδιαφέρουσα κουβέντα στο fb της αρχισυντάκτριας της Εφημερίδας των Συντακτών, Βένας Γεωργακοπούλου:
- Vena Georgakopoulou Oταν διαλεγεις σε μια βολτα που θελει να αναδειξει τα ωραια παλια σπιτια της Κυψελης να σταθεις, μονότονα και θλιβερα, στο θεμα των ξένων, εστω κι αν μετα απο καθε λέξη λές "αλλα εγω τους αγαπάω τους ξενους", ε, ναι, ειναι προβλημα
- Vivian Efthimiopoulou Δεν στάθηκε εκεί. Στις 1200 λέξεις του transcript υπάρχουν καμία 50ρια μόλις για το θέμα. Μάλιστα πάνω απο δυο φορές εξηγεί ότι ο φόβος δεν πρέπει να οδηγεί σε γενικεύσεις σε βάρος των μεταναστών.Κατα τα λοιπα ειναι αυτονόητο ότι το κείμενο της Δαμιανιδη παρερμηνευτηκε και αντί για σχόλιο χρησιμοποιήθηκε ως πηγή. Αυτό το περίμενα απο τους καφρους του διαδικτύου αλλα δυστυχώς είδα και πολλούς απο εμάς τους υπόλοιπους να κάνουμε το ίδιο. Τόση σπουδή ν πιστωσουμε ανθρώπους και μάλιστα δημοφιλείς στον εχθρό της Δημοκρατίας πλέον;
- Dimitri Kourtakis Δεν θέλω να ανακατευτώ αλλά το κείμενο της Δαμιανίδη απέχει πολύ από την αλήθεια. Βένα, δεν μίλησε περί κλάψας, ρατσίστρια και ξενοφοβική την αποκάλεσε. Η τοποθέτηση της Δημουλά ήταν πολύ προσεκτική. Το να απομονώσεις παρερμηνεύοντας τα λόγια από το πλαίσιο τους νομιμοποιείς άθελα σου την πρακτική ακραίων ομάδων και την επίθεση τους σε ανθρώπους του πολιτισμού. Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις της Δαμιανίδη αλλά κατά τη γνώμη μου ο ρατσισμός δεν θα αντιμετωπιστεί με την επιβολή μια κάποιας πολιτικής ορθότητας αλλά με ψύχραιμη διαπίστωση του προβλήματος και εύρεση λύσεων.
- Vena Georgakopoulou Εξακολουθω να βρισκω το κειμενο της Δαμιανιδη ΤΕΛΕΙΟ, δεν αλλαξε ΟΥΤΕ λεξη, τα ειπε ολα η Δημουλα. Και ειναι θλιβερο απο μια ευαισθητη ποιητρια να εκφραζει φοβο και ενόχληση για τους πολλους ξενους και συγχρονως να λέει "¨α, εγω τους αγαπώ τους ξένους". Ε, μπαστα πια. Μπαστα. Η Αννα ειναι απλως η μονη που τολμησε να θιξει τις ιερες αγελάδες μας. Ο Κουμανταρεας ειναι μια ακομα τετοια περιπτωση. Οταν ειπε για τις γυναικες που βιάζονται και ευχαριστιουνται ή οταν δημοσιευει απαραδεκτα βιβλια, το βουλωνουμε ολοι
- Vivian Efthimiopoulou Ναι αλλα για τον Κουμανταρεα δεν διάβασα κάτι. Μάλιστα ο λόγος που εγώ δεν πήγα ήταν η παρουσία του σιχαμενου του Κουμανταρεα. Κι επίσης δεν αντέχω τον διδακτισμο των ηλικιωμένων κυριών. Ολων των ηλικιωμένων κυριών όμως. Καλημέρα.
+ Μέσα σ' όλα και ο Αντρέας Λοβέρδος:
============
Ο απομαγνητοφωνημένος λόγος της, από τα ΝΕΑ, δημιουργεί ερωτήματα για αυτά που μετέφερε η Εφημερίδα των Συντακτών:
«Καλησπέρα λοιπόν στους γείτονες τους αγαπητούς... Ε, όλοι γείτονες είστε, όλη η Αθήνα είναι μια γειτονιά... Τέλος πάντως εγώ ζω στην Κυψέλη 76 χρόνια και στον ίδιο δρόμο. Είναι κάπως μοιραία τα πράγματα,το δικό μου σπίτι ήταν λίγο πιο κάτω από το πατρικό οπότε ούτε ατμόσφαιρα ούτε δεσμά άλλαξα εύκολα.
Εζησα τα ωραία χρόνια της Κυψέλης όσο μπορεί κανείς να δει το ωραίο όταν είναι παιδί που προέχει πάντα αυτή η νεότητα και φτιάχνει τα πράγματα πάντα όπως τα θέλει.
Η Κυψέλη ήταν παράδεισος, η οδός Πυθίας που έζησα ήταν ωραίες μονοκατοικίες με κήπους όλα τα σπίτια, γνώριμοι οι κάτοικοι πάρα πολύ, γραφική η Φωκίωνος Νέγρη όπου κατηφόριζα για το Γυμνάσιο το 6ο για την οδό Επτανήσου.
Τώρα έχουν φυτρώσει πάρα πολλά καφενεία εκεί ,τέλος πάντων έζησα εκεί αφού ήταν του πατέρα μου το σπίτι, μετά παντρεύτηκα το 1954, πήγα δυο γωνίες παρακάτω έζησα και εκεί για 15 χρόνια με μια συνεχή νοσταλγία καθώς άρχισαν να χαλάνε τα πράγματα στην περιοχή να φυτρώνουνε οι πολυκατοικίες οι άχαρες και να γκρεμίζονται εικόνες στην ουσία όχι σπίτια, εικόνες που είχαμε επί χρόνια ενστερνιστεί και άρχισα να γκρινιάζω και να λέω: "Θεέ μου θα φύγω από εδώ θα πάω κάπου αλλού".
Επεισα τον απρόθυμο Αθω Δημουλά και πήραμε ένα δάνειο και πήραμε ένα διαμέρισμα στην Αγία Παρασκευή όπου ζούσε και ο γιος μου εκεί παντρεμένος.
Αγοράσαμε λοιπόν με κόπο και ένα δάνειο ένα σπίτι στην Αγία Παρασκευή και σε έξι μήνες ξαναμετακόμισα στην οδό Πυθίας 26. Είχα μάλιστα καταφύγει σε έναν γιατρό στην γειτονιά, ορθοπεδικό-ποιητή, τον Δημητρη Παπαδίτσα - ήταν στην οδό Πατησίων - του λέω: "Κάτι μου συμβαίνει έχει πλακωθεί η καρδιά μου..."
Μου λέει: "Τα πεύκα σε πειράζουν», τέλος πάντων, με πολύ μεγάλη δυσαρέσκεια του Αθω Δημουλά μεταφέρθηκα πάλι στην οδό Πυθίας 26, ευφρόσυνα και ευδαίμων.
Εκείνος άπαξ και τον πήγα εκεί δεν είχε μεγάλη μανία, δεν άντεχε και τις μετακινήσεις δεν ήταν και της αντοχής άνθρωπος πάντα αλλά υπέκυψε αφού εγώ δεν ήμουν υποχωρητική κι έζησα αρκετά χρόνια ώσπου πριν εφτά χρόνια η κόρη μου αγόρασε ένα σπίτι, τρία σπίτια πιο κεί, από το πατρικό της Φαέθοντος δηλαδή, έμεινε εκεί οκτώ χρόνια, της ντάντεψα τα παιδιά της και αίφνης κατελήφθη κι αυτή από την μανία του προαστίου, έφυγε εντέλει και με πολύ λύπη το έζησα αυτό: συγχρόνως να εγκαταλείψω το συζυγικό μου σπίτι, διότι είχε πάρα πολλές σκάλες και όντως είχα μεγαλώσει πια αρκετά για να μην μπορώ να σαλτάρω.
Έτσι μεταφέρθηκα Φαέθοντος πάλι 26, γωνία Πυθίας. Επομένως η Πυθία δεν έφυγε από το οπτικό μου πεδίο και ζω τώρα εκεί όχι πάρα πολύ συμφιλιωμένη με την αλλαγή.
Τώρα όσοι αναρωτιούνται γιατί δεν ήθελα να φύγω...
Μα γιατί όλη μου η ζωή διεπράχθη σε αυτό το μέρος. Πουθενά αλλού. Ό,τι έζησα σημαντικό και δεν έζησα - και κακά και αρρώστιες και δυσάρεστα και εκπλήξεις - έγιναν σε αυτή την περίφημη Κυψέλη.
Θα πει κανείς, δεν έβλεπα τις παραμορφώσεις;
Ξέρετε, ο άνθρωπος έχει και μια φαντασία. Μπορούσε κανείς να γκρεμίζει τα εξαμβλώματα και να προκύπτουν από κάτω παλιές μορφές του τόπου. Νομίζω πως γεωγραφήθηκε αρκετά η αφοσίωσή μου στην Κυψέλη, αν έχετε κάτι άλλο ρωτήστε με...
Μην ξεχνάμε πως οι ξένοι που βρέθηκαν εδώ ήταν λόγω της φτώχειας των χωρών εκείνων. Ηλθαν να ζήσουν εδώ πέρα. Οι ξένοι (οι Αλβανοί τουλάχιστον) επιστρέφουν βέβαια στις πατρίδες τους. Το μόνο που κάνω για την Κυψέλη είναι να ζω ακόμη εκεί.
Θα πρέπει να το πούμε πάντως και αυτό, πρέπει να πω όμως ότι είναι και ένας συνεχής κίνδυνος, κινδυνεύουν οι ντόπιοι από κλοπές φοβερές ακόμη και στον δρόμο.
Σας λέω ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο πράγμα: Πυθίας 42 ήταν το πατρικό μου όπου ζει σε ένα διαμέρισμα η αδελφή μου. Δύο φορές την πήγαν στο νοσοκομείο, δύο φορές την παραμόρφωσε ένας έξω από το σπίτι διότι δεν έβρισκε τα κλειδιά για να μπει μέσα...
Την πρώτη φορά και εκείνη και τον άνδρα της επί δύο ώρες τους έκλεισαν το στόμα, τους έκλεισαν στο μπάνιο και έκλεβαν το σπίτι ανενόχλητοι.
Περιορισμένα περιστατικά ναι αλλά ο φόβος είναι απεριόριστος. Δεν θέλω να πω ότι οι ξένοι της Κυψέλης είναι και ληστές.
Πάντως εάν πάει κανείς στην πλατεία της Κυψέλης, δεν έχει χώρο να πατήσει. Στα δε παγκάκια κάθονται άνθρωποι ξένοι - πολύ φυσικό βέβαια πώς να περάσουν την ώρα τους - και παίζουν κάτι δικά τους χαρτιά και με χαρτάκια γεμίζει ο τόπος.
Βεβαίως οι Κυψελιώτες έχουν εκτοπιστεί, αυτό είναι μια πραγματικότητα, βεβαίως τους αγάπαμε τους ξένους αφού φύγαν από εκεί για έλθουν και να ζήσουν να δουλέψουν αλλά κάπως πρέπει να μοιραστούν οι χώροι.
Παίζαμε πεντόβολα ώρες ολόκληρες στα σκαλάκια του σπιτιού. Ητανε μια άλλη κατάσταση, την νοσταλγώ πάρα πολύ και δεν ξέρω αν αυτός είναι ο λόγος που δεν ακολούθησα την κόρη μου στο προάστιο ή απλά ο φόβος να προσαρμοστώ στο καινούριο.
Εγώ συνήθισα με τους ξένους, να ξυπνώ και να τους βλέπω. Έχω συναντήσει πολλούς μαύρους με καρότσια του σούπερ μάρκετ... έχει όμως κι έναν μόδιστρο πακιστανό η γειτονιά μου που δεν τον φτάνει κανείς στο διόρθωμα, Φαέθοντος βρίσκεται... και ανδρικά και γυναικεία.
Είναι περιοχή μετάβασης η Κυψέλη, όλοι σχεδόν έχουν ζήσει εδώ. Φιλόξενη περιοχή.
Μετάβασης, διότι κρίθηκε αυτομάτως επειδή ήταν προσιτή, δεν μπορούσαμε να πάμε στο Κολωνάκι.
Μακάρι να μην υπήρχε αυτό το θέμα της πείνας, μακάρι οι φυλές του κόσμου να ήταν ανακατωμένες, εδώ πια είναι ένα πρόβλημα πώς συντηρούνται αυτοί οι άνθρωποι.
Ευχαριστήθηκα πολύ σήμερα που ήμουν με τους Κυψελιώτες, πάρα πολύ».
======
Τα λόγια της Κικής Δημουλά στην εκδήλωση των Atenistas (κυρίως η αποστροφή για τα παγκάκια που είναι γεμάτα μετανάστες) συζητήθηκαν πολύ μετά την -πολύ χαλαρή απ' ό,τι φαίνεται- μεταφορά και δημοσιοποίησή τους στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Όταν βάλαμε το θέμα στο LIFO.gr μου έκανε εντύπωση πως οι περισσότεροι σχολιαστές την υποστήριξαν, δίνοντας τις δικές τους (απαλλακτικές) ερμηνείες για το τι είπε και πώς το είπε.
Είναι γεγονός ότι αν αυτά που γράφει (όπως τα γράφει) η Εφημερίδα των Συντακτών τα είχε πει πχ. η Βούλα Παπαχρήστου ή ο Notis Sfakianakis οι περισσότεροι θα ήταν έξαλλοι, ενώ τώρα η ποιήτρια αντιμετωπίστηκε με συμπάθεια, έως και κατανόηση.
Έχει όντως μία διαφορά: όχι επειδή μιλάμε για την σπουδαιότερη ποιήτριά μας, αλλά επειδή πρόκειται για μια 82χρονη γυναίκα που νιώθει πλέον φόβο (άσχετη η εθνικότητά του) στην περιοχή που ζει εδώ και δεκαετίες και που δεν βρίσκει κάπου να καθίσει ή να βγει βόλτα. Κι όταν μιλώ για την ηλικία της ΔΕΝ υπονοώ τις αηδίες που διάβασα απ' το πρωί, αλλά το ότι η ζωή των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας σε μια αφιλόξενη πόλη είναι πολύ πιο δύσκολη, και συχνά τρομακτική, απ' ό,τι των νεότερων που με ευκολία κρίνουν.
Τα προβλήματα εξαιτίας κάποιων ανθρώπων, Ελλήνων και μη, είναι υπαρκτά: ας μην απαιτούμε απ' τα δημόσια πρόσωπα να κρύβονται πίσω απ' το δάχτυλό τους και να υποκρίνονται, αλλά κι αυτά -κατά την ταπεινή μου γνώμη τουλάχιστον- ας προσέχουν τις διατυπώσεις για να μην παρερμηνεύονται. Η Χρυσή Αυγή περιμένει στη γωνία. Και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήδη πανυγυρίζει για τις δηλώσεις της Δημουλά (!).
Το πιο εύστοχο σχόλιο νομίζω το έγραψε ο ein steppenwolf:
Οι άνθρωποι της γενιάς της Κικής Δημουλά δεν είχαν ακόμη μάθει να εκφράζονται με πολιτικά ορθό τρόπο. Ίσως θα ήταν καλύτερα αν η Άννα Δαμιανίδη [της Εφημερίδας των Συντακτών] είχε προσπεράσει τη λανθασμένη και αφελή άποψη της ποιήτριας. Τώρα όσοι τη φθονούν βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν πάνω της το άχτι που έκρυβαν μέσα τους.
Από την άλλη ο Αύγουστος Κορτώ:
Πάντως την αρχική μου παγωμάρα και την μεγάλη απογοήτευσή που ένιωσα όταν διάβασα για το συμβάν ακολούθησε μια κάποια ανακούφιση, όταν διάβασα τι πραγματικά είχε πει αλλά και τι απάντησε η Δημουλά σε όσα της καταλογίστηκαν.
Μιλώντας τηλεφωνικά στον Δημήτρη Παπαδημητριάδη του maga.gr εξήγησε τη θέση της (αφήνοντας απέξω οποιαδήποτε αναφορά στην έννοια παγκάκι, πάντως).
Μερικά μικρά αποσπάσματα από τη συνέντευξη (όλη είναι στο maga.gr)
"Δεν θα κάνω δήλωση να πείσω ότι δεν αποκάλεσα όλους τους κλέφτες δολοφόνους. Είπα μια περίπτωση που συνέβη μέσα στην οικογένειά μου και χρειάστηκε να φτάσουμε στο νοσοκομείο και εννοούσα πόσο τρόμο μου δημιουργεί αυτό το πράγμα."
"Δεν μπορώ εγώ να απολογηθώ για ό,τι συμβαίνει. Δεν είπα ότι βγήκα στην πόρτα μου και άκουσα ουρλιαχτά από μια γυναίκα που της είχαν αρπάξει τον σταυρό από τον λαιμό της. Είπα ότι η αδελφή μου ετών 70 και ο άντρας της ετών 75 δέχτηκαν επίθεση. Τους χτύπησε την πόρτα κάποιος, του άνοιξαν, μπήκαν δύο μέσα, τους φίμωσαν το στόμα, τους έκλεισαν στο μπάνιο και επί δυόμισυ ώρες ανενόχλητοι δεν άφησαν τίποτα. Ξάφρισαν όλο το σπίτι. Κατέθεσαν στην αστυνομία, ήρθαν οι αστυνομικοί και πήραν αποτυπώματα και φυσικά δεν έγινε τίποτα. Και τη δεύτερη φορά, ένας έξω από την πόρτα της αδελφής μου, επειδή δεν του έδωσε το κλειδί να μπει μέσα στο σπίτι της, την χτύπησε και πήγαμε στο νοσοκομείο."
"Μπήκα στον στόχο. Αρχίζω να αισθάνομαι ότι πρέπει να μεταναστεύσω σε άλλη χώρα. Μάλλον δεν με θέλει η Ελλάς εδώ πέρα, έτσι φαίνεται. Εγώ δεν έχω καμία σχέση με αυτές τις διαφορές των φυλών. Οι Πακιστανοί που βρίσκονται τουλάχιστον στα φανάρια θα μπορούσαν να έρθουν μάρτυρες υπερασπίσεώς μου. Λυπάμαι πάρα πολύ τους ανθρώπους που υποφέρουν. Δεν είμαι υποχρεωμένη, ως μη ρατσίστρια, να λυπάμαι και τους φονιάδες όμως. Δεν είμαι. Δεν έψεξα κανέναν, δεν κατηγόρησα κανέναν, δεν αντεπιτέθηκα σε αυτούς που μου επιτέθηκαν. Με συγχωρείτε που θυμώνω. Το λάθος μου είναι ότι πήγα σε αυτή την ιστορία της Κυψέλης. Τελικά πρέπει κανείς να κάθεται μέσα στο σπίτι του και να μην ομιλεί."
"Να ήξεραν από μέσα τους πόσο είμαι με το μέρος των μεταναστών. Να το ήξεραν μόνο. Είναι τρομακτική η κατάσταση. Η υποκρισία του ανθρώπου είναι άλλο πράγμα. Άλλο είναι η επίδειξη συμπόνοιας για τους αδυνάτους με αυτόν τον τρόπο. Πρόκειται για ό,τι πιο ψεύτικο υπάρχει."
"Τη Χρυσή Αυγή θα ήθελα να τη σκοτώσω γιατί σκοτώνει αυτούς τους ανθρώπους. Ειλικρινά σας λέω με πιάνει ρίγος που τη βλέπω. Εκεί ναι, θα μπορούσα να τους πυροβολήσω που επιτίθενται σε φτωχούς κακομοίρηδες. Άκουσα για το επιλεκτικό συσσίτιο. Μου σηκώθηκε η τρίχα. Και λένε ότι είμαι εγώ ρατσίστρια;"
σχόλια