ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η εξομολόγησή μου δεν έβγαζε νόημα ( μάλλον) επειδή ήμουν πολύ ταραγμένη. Τα περιστατικά είναι δύο. Και στις δύο περιπτώσεις τους χώρισα εγώ. Το βρίσκω σκληρό να σε χωρίζουν και γι'αυτό προσπάθησα να πω τον λόγο χωρισμού στους ενδιαφερόμενους ήπια. Επίσης, ενώ τους χώρισα έκλαιγα και ήμουν "στα πατώματα".Στο πρώτο περιστατικό ήταν σχέση από απόσταση. Όλα κυλούσαν ομαλά στην αρχή μέχρι που συζητήσαμε για πιο σοβαρά θέματα και είχαμε διαφορετικά πιστεύω... και εκεί χωρίσαμε. Έχω τύψεις διότι μπορεί να μην βρει κοπέλα με κοινή γραμμή ή να βρει κοπέλα "καταστροφική".Το δεύτερο περιστατικό ήταν σχέση όχι από απόσταση. Η σχέση αυτή, είχε ανωριμότητα, λάθη και έλλειψη συνεννόησης ( και από τις δύο πλευρές). Αυτός ήταν ο πρώτος λόγος χωρισμού ( που του τον ανέφερα με τρόπο.) Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι πάνω στην κουβέντα είχα πει κάτι αρνητικό ( π.χ ότι νιώθω πίεση στη σχέση) σε φίλο. Το είχα αναφέρει τη μια στιγμή πάνω στην κουβέντα και την επόμενη το είχα ξεχάσει. Ο φίλος το μετέφερε ( ίσως αλλοιωμένα, ίσως και όχι) . Εγώ, δεν θυμάμαι τη είχα πει και δεν μπορούσα να επιβεβαιώσω. Ο πρώην ήταν έξαλλος . Αρνήθηκα ότι είχα μιλήσει αρνητικά και με κυριεύουν οι τύψεις. Πέρασε ο καιρός και ο πρώην προχώρησε στη ζωή του και εγώ αναρωτιέμαι να τον πάρω τηλέφωνο και να του δηλώσω τον δεύτερο λόγο χωρισμού;