ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στους άλλους πρώτα αναζητούμε κομμάτια του δικού μας εαυτού, για να τους γνωρίσουμε καλύτερα (πολύπλευρα) πρέπει να χάσουμε χρόνο η όπως λέει μια ψυχή να τους βλέπουμε σαν κινηματογραφική ταινία.Έτσι και στα σχόλια εδώ, η πρώτη οπτική μας είναι αυτό που έχει επικρατήσει μέσα μας τη συγκεκριμένη στιγμη και δεν βλέπουμε τις άλλες οπτικές που μπορεί να έχει μια εξομολόγηση.

"Το βλέμμα χαμένο στο άπειρο " δημιουργεί την εντύπωση ότι φλερτάρεις τον άλλο. Θυμάμαι δύο αρκετά αμήχανα περιστατικά.Στη πρώτη περίπτωση ήμουν μαθήτρια και περπατούσα έξω με παρέα. Ήμουν κουρασμένη και σοκαρισμένη με μία πληροφορία και αυτό αποτυπωνόταν στο χαμένο βλέμμα μου.Τότε περνούσαν κάτι ποδηλάτες από μπροστά μου και ένας εξ' αυτών με είχε ρωτήσει τι κοιτάω. Το δεύτερο περιστατικό συνέβη στα φοιτητικά χρόνια στο εξωτερικό. Βρήκα ελεύθερο ένα πρωί και πήγα βόλτα στα μαγαζιά σε περίοδο εκπτώσεων και έχοντας σταμπάρει μία μπλούζα.Εκείνη την ημέρα την είχα προγραμματίσει διαφορετικά και είχα βγει εκτός χρόνου. Παρ'όλα αυτά ήμουν πεπεισμένη ότι έπρεπε να πάω για ψώνια και να δω τις εκπτώσεις. Είχα πιει έναν ελαφρύ καφέ αλλά νύσταζα ακόμα. Αποφάσισα ότι θα πάρω καφέ μετά την επίσκεψη στο πολυκατάστημα που είχα εντοπίσει πως με ενδιέφερε.Μπαίνω βλέπω το μακρυμάνικο μπλουζάκι που μου άρεσε και μάλιστα και σε έκπτωση!Είχα λεπτύνει και ήθελα να δοκιμάσω για σιγουριά το νούμερο. Το δοκιμαστήριο ήταν σε ένα άβολα κεντρικό σημείο.Εγώ σε όλη τη διαδρομή είχα και συνέχιζα να διατηρώ ένα χαμένο απλανές βλέμμα.Λίγο πριν μπω στο δοκιμαστήριο συναντά αυτό το βλέμμα έναν άγνωστο ντόπιο και γίνεται το πιο αμήχανο eye-contact στην ιστορία. Μου φάνηκε ότι είχε περάσει ένα λεπτό μέχρι να κλείσω την κουρτίνα του δοκιμαστηρίου.

Την επόμενη φορά πες του και συ ένα μοιραίε άντρα έτσι ωστε να αναρωτιέται αυτός. Γιατί παρακαλώ να αναρωτιέσαι εσύ;