ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.12.2019 | 21:28

Πραγματικά ρε παιδιά δεν ξέρω.

Κάποτε, αρκετά χρόνια πριν, ήμουν πολύ ντροπαλός. Η γυναίκα ήταν κάτι θεοποιημενο και δεν μπορούσα να καταλάβω τι θα μπορούσα να της προσφέρω. Τότε μπήκε στη ζωή μου η Β. Τρελός έρωτας και από τις 2 πλευρές και βίωσα την αγάπη, την συντροφικότητα για πρώτη φορά. Όμως καθώς είχαμε και οι 2 πολλά κιλά ψυχολογικά χωρισαμε. Από την μεριά μου ήμουν κτητικος λόγω ανασφάλειας. Μετά τον χωρισμό ήμουν πολύ άσχημα για περίπου ένα εξάμηνο και τότε είχα πολλές διαδοχικές αλλαγές μέσα μου. Σταμάτησε να με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, απομυθοποίησα την γυναίκα. Αυτό στα επόμενα χρόνια είχε σαν αποτέλεσμα από το πουθενά να κάνω σχέσεις, ξεπετες, να φλερτάρω συνεχεια κοκ. απο εκεί που δεν τολμαγα να μιλήσω σε γυναίκα. Όμως ποτέ μα ποτέ δεν ένιωσα το παραμικρό ξανά. Έχω να νιώσω το συναίσθημα της αγάπης από τότε με την Β. Ούτε καν ενθουσιασμό δεν νιώθω, το σεξ δεν με ενδιαφέρει. Ότι κάνω το κάνω γιατί απλά μπορώ, επειδή ξαφνικά έμαθα πως γίνεται. Νιώθω σαν νεκρός. Τότε που την έχασα έχασα ότι ήμουν εγώ είμαι πλέον ένας άδειος άνθρωπος.
5
 
 
 
 
σχόλια
Νομίζω ότι δεν έχει να κάνει με τις προγενέστερες εμπειρίες σου. Αλλα με το δυνατο συναίσθημα που βιωσες με το συγκεκριμένο άτομο. Ίσως, πάλι να κρίνω εξ' ιδίων τα αλλότρια ...Νομίζω πως όταν αδειάζουμε, δεν πρόκειται ποτέ πια να είναι τπτ ίδιο ξανά. Δε νομίζω ότι θα υπάρξει κάτι που να μας δώσει το σκίρτημα που νιώθαμε παλιά, αυτό που μας έκανε να τα βλέπουμε όλα ροζ, που μας έκανε να πετάμε στά σύννεφα...Ίσως, απλά ήρθε η ώρα να ισορροπήσουμε το συναίσθημα μέσα μας..Ίσως μοιράσαμε πολύ κι άδειασαμε..για παντα...
Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι βλέπουν τα πιο επιδερμικά τους προβλήματα (πχ ντροπαλός με το άλλο φύλο) σαν το βασικό θέμα και όταν τέλος πάντων το ξεπερνάνε, δεν μπορούν να καταλάβουν πάλι γιατί δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Εγώ πάντως βλέπω έναν άνθρωπο που δεν τολμούσε να πλησιάσει αρκετά τις γυναίκες και όταν κατά λάθος - μάλλον - ήρθε κοντά με μια που τον συγκίνησε βρήκε καλύτερους μηχανισμούς να μην έρθει σε κάποια ουσιαστική επαφή. Όσο αποφεύγεις την εσωτερική δουλειά μέσα σου, με ή χωρίς Β. θα νιώθεις κενός. Η Β. σου έκανε έστω και άθελά της το δώρο της ανακάλυψης του κενού. Έχεις δρόμο να διανύσεις ο οποίος μπορεί να σε οδηγήσει πάλι στην ίδια γυναίκα ή όχι, αλλά το ότι την θεοποιησες δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν αντιμετωπίζεις τους φόβους σου πραγματικά. Πολλοί το κάνουν, αλλά η πολλή προσποίηση αλλοιώνει στο τέλος το άτομο κατά την ταπεινή μου γνώμη. Αυτά από μένα προς το παρόν, ελπίζω να τα έγραψα σχετικά κατανοητά.
Δεν ξέρω τις περιστάσεις, αλλά επειδή έχω βιώσει τόσο ο ίδιος όσο και δικοί μου άνθρωποι παρόμοιες καταστασεις, θα σου πρότεινα να μιλήσεις σε εκείνη την κοπέλα, αν έχεις την δυνατότητα. Όταν το έκανα εγώ, τότε προχώρησα.
Scroll to top icon