ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έτσι νιώθω το μέσα μου. Δεν το θέλω δεν είμαι αυτή. Η μήπως έτσι είμαι τώρα; Πάντα γλυκιά χαμογελαστή σχεδόν αμίλητη και ανασφαλής. Το νιώθω ότι ακόμη και στα 30 μου με βασανίζουν χαμηλή αυτοπεποίθηση ανασφάλειες μοναξιά πολλές φορές. Δεν περίμενα όμως να χάσω την υπομονή μου την ευγένεια μου τη διακριτικότητα μου. Ήμουν και νιώθω ακόμη καλοπροαίρετος άνθρωπος. Κάπου μέσα μου. Δύο χρόνια που έμεινα χωρισμένη απτον άντρα μου και μέχρι να ξανασμιξουμε νιώθω ότι έγινα άλλος άνθρωπος πιο σκληρος. Να φταίει το απαίσιο κλίμα και οι συνθήκες στη δουλειά; Δεν ήταν η πρώτη φορά που δουλευα. Να φταιει ότι ήμουν μόνη κι πολλοί εξαφανιστηκαν;Μέσα σε τόσο λίγα χρόνια νιώθω να έχω αλλάξει τόσο πολύ κι ας μην το ήθελα.μεχρι που μου είπε "δικός μου" άνθρωπος "ήσουν τόσο καλή παλιά". Έχω γίνει πιο απότομη πιο ειρωνική πιο ειλικρινής πιο αυθόρμητη δεν τα πνιγω όπως παλιά. Όλα αυτά με τρώνε όμως με πνίγουν. Δεν είμαι αυτή και δεν ξέρω πως να βγάλω τον καλύτερο μου εαυτό.Συγγνώμη για το κατεβατο(ναι είμαι και ενοχική). Θα έγραφα κι άλλα αλλά ας κάνω κράτει. Ευχαριστώ για το χρόνο σας!