ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 22 χρόνων παντρεμένη με έναν υπέροχο άνθρωπο και έχουμε ένα μικρό ζουζούνι.Απο την στιγμή που μάθαμε ότι θα γίνουμε γονείς είχαμε βάλει στόχο ότι θα φύγουμε εξώτερικο και συγκεκριμένα στην Αμερική (είμαι μισή Αμερικανίδα ) αλλα αφού τελειώσω τη σχολή μου.Αυτη είναι η τελευταία χρόνια και αφού έχω τελειώσει και την πρακτική μου είμαστε στην διαδικασία με χαρτιά για να φύγουμε τον Σεπτέμβριο Εξωτερικό.Και εκεί που πήγαιναν όλα καλά ο άντρας μου είναι ωραίο πρωινό μου εξομολογείται πως τελικά δεν θέλει να φυγουμε.Ξεκιναει λοιπόν να λέει "πως θα τα καταφερουμε εκεί με ένα παιδί ,ποιος θα μας βοηθήσει με το παιδι,εγώ με τα αγγλικά πως θα τα καταφερω,το παιδί δεν θέλω να μεγαλώσει μακρια από τις γιαγιάδες του και εκεί πέρα είναι ένας άλλος κοσμος"εγώ θέλω να προσπαθήσω στη χώρα μου και θέλω να ανοίξω δική μου επιχείρηση και και και " Εγώ ειχα μείνει άφωνη από την μία από τον καταλαβαίνω αλλά από την άλλη δεν μπορώ να δω το μέλλον μας εδω ,προσπάθησα να του εξηγήσω αλλά τίποτα....