O πρώην σου έχει ανατομικά και ψυχολογικά θέματα που πρέπει να προσπαθήσει να λύσει. Νομίζω ότι πρέπει να συμβουλευτεί ψυχολόγο. Είναι πολύ επώδυνο να θεωρεί ότι δεν είναι αρκετός για τίποτα. Εκεί βασίζεται και ότι δεν του αρέσουν τα κοπλιμέντα οικείων προσώπων. Πρέπει να το πάρει ο ίδιος απόφαση να λύσει τα προβλήματά του. Αν θέλεις προσπάθησε να τον συμβουλέψεις. Καλή τύχη.
20.12.2019 | 15:41
Τον αγαπάω ακόμα...
Είμαι 24 ετών και πρώτη φορά νιώθω έτσι για κάποιον.. Τον γνώρισα αρχές σεπτέμβρη. Από την αρχή μου άρεσε. Ψηλός, όμορφος, γαλάζια μάτια. Από την αρχή έγινε το κλικ και ταιριάξαμε. Όποτε βγαίναμε με άλλες παρέες ήταν σα να είμαστε μόνοι. Όλο μιλάγαμε, γελάγαμε, πειραζόμασταν κι όλο και περισσότερο τον ήθελα. Μετά από 1 μήνα γνωριμίας κι αφού αυτός δεν μου έστελνε για να βγούμε μόνοι μας, του έστειλα εγώ. Και βγήκαμε. Και καθίσαμε σε ένα παγκάκι και πήρα όσο θάρρος είχα και του είπα πόσο πολύ μ' αρέσει. Εκείνος τα' χασε για λίγα λεπτά και μετά μου απάντησε θετικά. Φιληθήκαμε στο δεύτερο ραντεβού γιατί ήταν πολύ ντροπαλός. Μου είπε πως είναι ερωτευμένος κι ότι από την πρώτη μέρα της γνωριμίας ένιωσε οικειότητα που δεν την είχε νιώσει με κανέναν άλλο. Προχώρησε σε σχέση. Οι δυο πρώτες βδομάδες ήταν απο τις καλύτερες της ζωής μου. Έκανα όνειρα που δεν είχα ξανακάνει με κανέναν άλλο, έλεγα κι έκανα πράγματα που ποτέ δεν ξανάκανα. Τη 2η βδομάδα λοιπόν, ήρθε σπίτι μου. Πήγαμε να κάνουμε για πρώτη φορά σεξ κι εγώ ήμουν πολύ ενθουσιασμένη! Τον ήθελα όσο τίποτε άλλο. Μόλις γδυθήκαμε, έτρεμε σαν το ψάρι, ήταν τέρμα ταραγμένος και φυσικά δεν μπόρεσε να λειτουργήσει. Τον ρώτησα τί έχει και μου είπε ότι είναι παρθένος. Δεν είχε ποτέ ξανά φιλήσει καν γυναίκα στη ζωή του. Το πήρα χαλαρά και του είπα ότι δε βιαζόμαστε κι ότι είναι φυσιολογικό και για τους άντρες να αγχώνονται. Την επόμενη μου είπε ότι έχει και ένα άλλο ανατομικό πρόβλημα πέρα από το ότι είναι παρθενος το οποίο ήξερε ότι το εχει από παιδί αλλά ποτέ δεν πήγε να το λύσει γιατί δεν τον πολυενδιέφερε το σεξ και πίστευε ότι δεν θα βρισκε κοπέλα ούτως ή άλλως κι ότι θα πάει σε γιατρό τώρα που έχει εμένα. Η γιατρός του είπε (ετσι τουλάχιστον ισχυρίστηκε αυτός) ότι είναι κάτι που διορθώνεται με τον καιρό κι ότι ο πόνος στο ευαίσθητο σημείο είναι πιο πολύ αποτέλεσμα ψυχολογίας. Την 3η βδομάδα, είχαμε διαφωνία. Κοιμόμασταν μαζί μόνο 1 βράδυ τη βδομάδα ουτε κάναμε σεξ λόγω του σωματικού και ψυχολογικού προβλήματός του και το επόμενο πρωί έφευγε σαν τον κλέφτη. Δεν άντεξα λοιπόν και τον ρωτησα τί συμβαίνει και τί είναι αυτό που έχουμε κι ότι δεν αντέχω άλλο τις δυσλειτουργικές σχέσεις. Αυτός το πήρε κατάκαρδα κι άρχισε να μιλάει υποτιμητικά για τον εαυτό του λέγοντας πόσο λίγος νιώθει κι ότι δεν ξέρει πως να φερθεί σε μια σχέση ότι όλο αυτό πήγε πολύ γρήγορα, δεν ήταν έτοιμος για σχέση αλλά όταν με γνώρισε άλλαξε γνώμη, ότι αγχώνεται όταν του λέω πόσο υπέροχος είναι γιατί πιστεύει ότι αν μάθω ποιος πραγματικά είναι θα φύγω. Και άλλα τετοια. Αρχισε να κλαίει σαν παιδί κι έκλαψα κι εγώ από τύψεις αφού του ζήτησα συγγνώμη κι ότι θα προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτή τη σχεση να λειτουργήσει. Μετά από αυτή τη διαφωνία, άρχισε να γίνεται ψυχρότερος. Σεξ δεν μπορούσε να κάνει οποτε σταμάτησε κάθε προσπάθεια. 1 μήνα και 1 βδομάδα μετά βρεθήκαμε για να χωρίσουμε. Ειπαμε τί πήγε λάθος. Μου είπε ότι η σχέση τον αγχώνει, ότι κάθε φορά συγκρίνει τον εαυτό του με τους πρώην μου (εγω ποτέ δεν τον σύγκρινα με κανέναν ίσα ίσα του έδινα πολλή αγαπη κι ενδιαφέρον) ότι δεν του είναι εύκολο να δεχτεί και να κάνει κοπλιμέντα, οτι νιώθει λίγος, δεν μπορούσε καν να βρει κουράγιο όταν είχε καταλάβει ότι του άρεσα να μου πει να βγούμε γιατί τρελαινόταν στην ιδέα της απόρριψης, στην πρώτη διαφωνία που είχαμε, άρχισε να νιώθει όλο και περισσότερη ανασφάλεια... Εντελει μου ευχήθηκε να βρω κάποιον με αυτοπεποίθηση και χωρίς προβλήματα. Κλάμα και οι δυο. Μετά απο 10 λεπτά φύγαμε ο καθένας σπίτι του. Για πολλες μέρες ήμουν ένα κουρέλι. 2 μέρες μετά το χωρισμό, του έστειλα μνμ ότι τον θέλω πισω και να ξεκινήσουμε τη σχέση από την αρχή (παρόλο που όλοι μου λέγανε ότι ήδη έδωσα πολλά και δεν αξίζει) και μου απάντησε ότι είμαστε και οι δυο πολύ συναισθηματικά φορτισμένοι αυτές τις μέρες οπότε καλύτερα να μιλήσουμε την επόμενη βδομάδα. Δεν μου έστειλε ποτέ. Έχουν περάσει 5 βδομάδες από τον χωρισμό και παρόλο που είμαι καλύτερα, πολλές φορές τον σκέφτομαι και θέλω να τον ξαναδώ, να ακούσω νέα του... Μουντζώστε με αλλά ποτέ δεν ξαναένιωσα έτσι για κανέναν και δεν περίμενα αυτό το τέλος. Τον αγαπάω ακόμα και δεν ξέρω τί άλλο να κάνω. Κάποιες στιγμές ελπίζω να αλλάξει κάπως μεσα του, να ξαναβρεθούμε κι όλα να ξεκινησουν από την αρχή...
28