ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο πατέρας μου πάντα ήταν περίεργος άνθρωπος και ποτέ αυτό που λέμε οικογενειάρχης material.Σε όλη την διάρκεια της ζωής του και στον γάμο του,πάντα κοίταζε πάνω απ' όλα την δική του καλοπέραση αφήνοντας την μαμά μου να τα κάνει όλα εκείνη και έχοντας μια τυπική σχέση με εμάς τα παιδιά του.Ακόμα και όταν ήταν άρρωστος ο αδερφός μου και πριν πεθάνει το παράπονό του ήταν πως δεν έπαιρνε προσοχή απ' την μαμά μου και μέχρι και τότε δεν αναλάμβανε καμία ευθύνη για να βοηθήσει που τον τρέχανε.Εν ολίγοις πάντα ήταν φυγόπονος και εγωιστής σε υπερβολικό βαθμό,έχοντας πολλά πάθη όπως κάποτε ο τζόγος,το χόρτο και ίσως άλλα που δεν γνωρίζω.Οι δικοί μου μου λένε συνέχεια πως έχω πάρει απ' αυτόν και θα καταλήξω στην ζωή μου αποξενωμένη απ' την ίδια μου την οικογένεια και οι φίλοι μου δεν θα με ξέρουν πότε πραγματικά γιατί παρουσιάζω άλλο πρόσωπο έξω (όπως κάνει και αυτός ) και γενικά θα με κάνουν όλοι πέρα αν συνεχίζω να φέρομαι έτσι και θα είμαι άχρηστη (αυτός φορτονώταν σε γκόμενες να τον φροντίζουν και ποτέ δεν έμαθε από εγωισμό να συντηρεί τον εαυτό του και έχω τη ίδια τάση) .Το κακό είναι πως όντως βλέπω στον χαρακτήρα μου πολλά κοινά στοιχεία με αυτόν .Ένα παράδειγμα είναι ότι αν έχω κακή μέρα φορτώνω το φταίξιμο σε άλλους και βρίζω και μιλάω άσχημα σε ανθρώπους που έχω δεδομένους (την οικογένεια δηλαδή ) ενώ σε φίλους που ξέρω ότι μπορεί να τους χάσω έχω μια πιο παθητική και ευγενική συμπεριφορά. Απ την άλλη αν μου πάνε καλά τα πράγματα νιώθω ακατανίκητη και έχω την απαίτηση να χαίρονται μαζί μου και να μου δίνουν προσοχή όπως και αυτός.Στα παιδικά μου χρόνια τον έζησα αμιδρά γιατί δούλευε στα καράβια.Οπότε δεν έβλεπα την συμπεριφορά αυτή για να την αντιγράψω.Ίσα ίσα πολύ αργότερα κατάλαβα ποιός πραγματικά είναι.Θέλω να φτιάξω τον σκατοχαρακτήρα μου αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να βγω από συνήθειες και μοτίβα.Δεν ξέρω τι να κάνω.Φοβάμαι ότι σαν αυτόν θα καταλήξω που τον συχαίνονται όλοι και όσοι τον κάνουν παρέα είναι γιατί δεν τον ξέρουν καλά ή έχουν τυπικές σχέσεις μαζί του.Οι γονείς μου στην ουσία δεν ήταν ποτέ ζευγάρι απλά ζουν κάτω απ' την ίδια στέγη τα τελευταία χρόνια για το οικονομικό και αυτός επειδή γέρασε και δεν μπορεί να πάει πουθενά έχει βολευτεί εδώ και όσο και να του λένε συγγενείς και η μαμά μου να φύγει απ' το σπίτι μας αυτός φωνάζει ότι αυτό είναι το σπίτι του και δεν φεύγει (ενώ χρόνια πριν έλεγε ακριβώς το αντίθετο και έφευγε απλά επειδή τον σύμφερε).Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλά δεν ξέρω τι να κάνω.Ντρέπομαι που του μοιάζω.