ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σας... Γράφω εδώ πολλές φορές γτ με βοηθάει, νιώθω πως κάποιος από όλους αυτούς που γράφουν εδω μπορεί να με καταλάβει, να εχει βιώσει κάτι αντίστοιχο ώστε να μου πει την γνώμη του-να μου δώσει κάποια συμβουλή...Θα μπω κατευθείαν στο θέμα λέγοντας σας πως έχω ζήσει μέσα σε μια προβληματική οικογένεια. Απο όταν θυμάμαι τον εαυτό μου ζω μέσα σε φασαρίες, καυγάδες, βρισιές, προσβολές χωρίς κανένα σεβασμό ο ένας στον άλλο. Με έναν πατέρα που δεν καταλαβαίνει πως κάνει κακό στην οικογένεια του πίνοντας και με μια μάνα αυταρχικη που έχει πάρει τα ινία της οικογένειας μη βοηθώντας για μια καλύτερη εξέλιξη την οικογένεια, που η άμυνα της είναι να προσβάλει τον πατέρα μου για το '' κακο'' που έχει κάνει στα παιδιά του. Είμαι 28 χρόνων και μπορώ να πω πως λίγες είναι οι φορές που έχω νιώσει καλά όσων αφορά τον εσωτερικό μου κόσμο. Θυμάμαι πως απο πολύ μικρή ηλικία 4 με 5 χρόνων προσευχομουν "να φύγω μακρυά" να έρθει ο παππούς ο οποίος είχε πέθανει να με πάρει μαζί του. Εντάξει δεν το λες και το πιο φυσιολογικό πράγμα αυτό. Εγώ και όλα τα παιδιά του κόσμου σε αυτές τις ηλικίες δεν θα πρέπει να να έχουν τέτοια συναισθήματα...Παρόλα αυτά υπάρχει πολύ μεγάλη αγάπη μεταξύ μας και έχουμε περάσει πολλές στιγμές δύσκολες που με έχουν διδάξει πολλά.Πλέον όμως νιώθω πως πρέπει να βρεθεί μια λύση όσον αφορά τον πατέρα μου γτ δεν έχω άλλα περιθώρια μέσα μου... Ο πατέρας μου δεν πίνει κάθε μέρα αλλά όταν πίνει χάνει τον έλεγχο και πολλές φορές μας φέρνει σε δύσκολη θέση. Έχω μαλώσει άπειρες φορές μαζί του έχουμε πιαστεί ακόμα και στα χέρια γτ δεν καταλαβαίνει τι λέει και τι κάνει όταν πίνει. Η λύση δεν είναι αυτή όμως... Αρνείται πως έχει πρόβλημα και δεν θέλει να ακούει πως πρέπει να πάει σε γιατρό. Είμαι σε απόγνωση γτ του μίλησα του είπα πως δεν θα ξαναδεί εμένα και την αδερφή μου και πάλι τα ίδια... Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Το σίγουρο είναι πως σε 2 βδομάδες θα πάω σε ψυχολόγο γτ όλα αυτά τα χρόνια έχουν επιρρεασει την ζωή μου και την καθημερινότητα μου...