ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter
42

Στο MOMA της Νέας Υόρκης το 2010 παρουσιάζεται η performance της Marina Abramovic με τίτλο «The Artist is Present». Σε αυτή το κοινό καλείται να καθίσει απέναντι της και να την κοιτάξει στα μάτια μέχρι να βάλει τα κλάματα. Το τόλμησαν περίπου 1500 άνθρωποι. Δεν κατάφεραν όλοι να κλάψουν. Πολλοί ήταν αμήχανοι άλλοι έτοιμοι να γελάσουν. Αυτά είναι τα πιο δυνατά πορτραίτα ανθρώπων που έκλαψαν κοιτάζοντας την Abramovic στα μάτια. Η ίδια τους κάλεσε από το Facebook να επικοινωνήσουν μαζί της και να τους διηγηθούν την ιστορία τους. Περιλαμβάνονται στο tumblr Marina Abramovic Made Me Cry. Στο τέλος του ποστ ένα βίντεο με την πιο απρόσμενη συνάντηση που είχε η Abramovic κατά την διάρκεια της performance:

 

Επιμέλεια: Βαγγέλης Μακρής

 

1.


20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

2.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

3.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

4.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

5.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

6.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

7.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

8.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

9.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

10.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

11.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

12.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

13.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

14.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

15.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

16.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

17.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

18.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

19.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

20.

20 άνθρωποι που έκλαψαν κοιτάζοντας την Marina Abramovic στα μάτια Facebook Twitter

Χωρίς η ίδια να το γνωρίζει ήρθε και κάθισε απέναντι ο Ulay. Οι δυο καλλιτέχνες ήταν ζευγάρι την δεκαετία του εβδομήντα και δημιουργούσαν μαζί. Όταν η σχέση τους έκανε το κύκλο της ο κόσμος έστρεψε το βλέμμα του στον τρόπο με τον οποίο χώρισαν. Διέσχισαν το Σινικό τείχος από διαφορετικές κατευθύνσεις και όταν συναντήθηκαν αποχαιρετίστηκαν με μια αγκαλιά. Δεν είχαν ξαναβρεθεί από εκείνη την ημέρα:

Φωτογραφία
42

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

20 σχόλια
Ταδε εφη Μαρινα Αμπραμοβιτς...''Κοιτα τον αλλον στα ματια και μην πεις τιποτα.Μονο κοιτα τον αληθινα.Ειναι ομονος τροπος να τον γνωρισεις και να σε γνωρισει πραγματικα και να πειτε οσαδεν μπορουν να χωρεσουν σε λεξεις.Ενα βλεμμα αρκει.Θυμασαι το παιχνιδι πουπαιζαμε μικροι και κοιτουσαμε ο ενας τον αλλον και ο πρωτος που εχανε τηνσυγκεντρωση του και γελουσε,εχανε;Δεν θελω να σε σοκαρω,αλλα δεν ειναι παιχνιδι.Κοιτα με πραγματικα.Το ερωτημαειναι:τολμας;"
Εγώ θα της έκανα το δάχτυλο. Αφού βρίσκει κορόιδα να τη κοιτάνε και να τους κάνει να κλαίνε, μοντέρνα τέχνη στο μόμα, και οι εννιά μέρες του χρήσιμου ανθρώπινου οργάνου. Α ρε κουτοπόνηρη Σέρβα, κονομάς στις πλάτες των αδαών. Μαγκιά σου εδώ που τα λέμε βέβαια.
Δεν θα γράψω για το συγκεκριμένο project της Μαρίνας Αμπράμοβιτς την οποία την θεωρώ αρκετά αμφιλεγόμενη ως καλλιτέχνη (είναι.. δεν είναι;;;...).Εγώ αυτό που θα ήθελα εγώ είναι να κάνω σεξ μαζί της. Φαντάζομαι πως εκεί και αν πραγματοποιεί... τέχνη και είναι 66 χρονών!!!... Ελπίζοντας να μη με βάλει πάνω σε κανένα τραπέζι νεκροτομείου πλάι σε φρεσκοκομμένες βοϊδοκεφαλές, σε κοινή θέα οι θεατές να μας φωτίζουν με φακούς κόκκινου φωτός, στο βάθος μία γιγαντοοθόνη να δείχνει μία λίμνη αίματος και να ακούγεται στη διαπασών ο ήχος της σταγόνας που πέφτει σε αυτή τη λίμνη... (Τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο να κάνεις μία μαλακία τάχα μου γεμάτη από συμβολισμούς...).σ.σ.: Στα νιάτα της ήταν πραγματικά πολύ όμορφη γυναίκα!http://www.youtube.com/watch?v=MIN8Cm5rYXY
Μια σημείωση: Ηταν κανονισμένο με τον Ulah, αν κάνετε, εσείς που κατσατε και γράψατε το άρθρο, τον κόπο να δείτε το ντοκιμαντέρ, θα δείτε ότι βρέθηκαν πριν κανά 2 φορές. Just saying...
Καλά, δεν μας φάνηκε και τόσο αυθόρμητο...Και για να απαντήσω και στον/την little blossom παραπάνω: ακριβώς εφόσον υπάρχει το θέατρο, τί νόημα έχουν τέτοιου είδους happenings σε μουσεία και γκαλερί;Τουλάχιστον στο θέατρο έχει κανείς την ελπίδα ότι θα δει καλύτερους ηθοποιούς από το ζευγαράκι της Μεγάλης Παρασκευής...
Φίλε Βαγγέλη Μακρή, η σύνοψη του "The Artist Is Present" -"το κοινό καλείται να καθίσει απέναντι της και να την κοιτάξει στα μάτια μέχρι να βάλει τα κλάματα."- είναι απλά ΛΑΘΟΣ: Όπως πολύ εύστοχα υποθέτει παραπάνω ο[;] theSwanson, η συμμετοχή του κοινού δεν είχε σκοπό να προκαλέσει το κλάμα: "Visitors were encouraged to sit silently across from the artist for a duration of their choosing, becoming participants in the artwork" (www.moma.org/interactives/exhibitions/2010/marinaabramovic/). Όσο για το "Το τόλμησαν περίπου 1500 άνθρωποι", είναι κι αυτό παραπλανητικό - απλά τόσοι πρόλαβαν να καθίσουν απέναντί της. (Λεπτομέρειες, θα πει κάποιος, που ίσως όμως δίνουν έδαφος για τις καφρίλες του κάθε maintanos, uncut ή vampy-ra.)
Έχεις δίκιο δεν ήταν περιοριστικό. H Abramovic όμως επικεντρώθηκε στους ανθρώπους που έκλαψαν και τους ζήτησε πριν δυο μέρες να επικοινωνήσουν μαζί της αν θέλουν για να της διηγηθούν την ιστορία που τους προκάλεσε αυτή την αντίδραση. Το "τόλμησαν" είναι για τους ανθρώπους που κοιτάζοντας την στα μάτια κατάφεραν να αφήσουν τον εαυτό τους ελέυθερο και να έχουν μια έντονη συναισθηματική φόρτιση. Ο καθένας είναι ελεύθερος να μεταφράζει την τέχνη όπως θέλει. Βλέποντας βίντεο απο την performance όχι μόνο με τον Ulay αλλα και απο άλλους ανθρώπους αυτό που κατάλαβα βλέποντας σε όλα τα βίντεο τα υγρά μάτια της Abramovic είναι ότι ηθελε να τους βγάλει μια συγκινητική ιστορία απο την ζωή τους και να εκφράσουν αυτό που είχαν μέσα στο κεφάλι τους μπροστά της. Τώρα για τα σχόλια δεν νομίζω ότι έδωσα έδαφος για "καφρίλες" όπως λες. Αυτό που έχει ο άλλος μεσα στο μυαλό του θα το γράψει ακόμα και αν δεν είχα κείμενο στο ποστ αλλά μόνο τις φωτογραφίες και το βίντεο.
ίσως η επιμονή και η θλίψη των ματιών που σε κοιτάνει να σε αναγκάζουν να αντιμετωπίσεις τον πόνο που νιώθεις μέσα σου ..για κάποιους ίσως και να είναι η πρώτη φορά που κάποιος πραγματικά τους κοίταξε. Οταν κάποιος σε βλέπει τόσο βαθειά που νιώθεις οτι σε διαπερνάει, ίσως αισθάνεσαι οτι "he can see right through you" και αυτό σε απελευθερώνει. Νιώθεις ότι είδε τον πόνο σου, την μοναξιά σου, οτι σε κατάλαβε.Και τότε κλαίς..Και ας μήν ξέρει αυτός γιατι κλαίς...
Σε εχει χωρισει ο γκομενος/α που νομιζες οτι θα παντρευτεις και ηταν το ταιρι σου και ταυτιζεσαι με την τον τροπο που χωρισε η καλλιτεχνης.Ενα χαζο παραδειγμα μονο και μονο επειδη ρωτας επιμονα.Σπανια σχολιαζω.
Απορώ με πολλά σχόλια που διαβάζω. Γνωρίζω βέβαια πως η αντίληψη της εκάστοτε τέχνης είναι εντελώς υποκειμενικό ζήτημα, όμως πρόκειται για μια όμορφη στιγμή με ανάμεικτα συναισθήματα και μεταπτώσεις,βαθιά ανθρώπινες και φυσιολογικές. Ο άνθρωπος αυτός φαίνεται πως έπαιξε ένα κομβικό ρόλο στη ζωή της καλλιτέχνιδας και η επανένωση είναι κάτι παραπάνω από συγκινητική..Όσα ειπώθηκαν παραπάνω για ναρκισσιστική τέχνη ίσως έχουν ένα σημείο αναφοράς, γιατί άραγε η τέχνη δεν εμπεριέχει και έναν ναρκισσισμό από τη φύση της; Όμως,αρνούμαι να πιστέψω πως κάτι που στοχεύει στην ανάδειξη συναισθήματος βαθιά ριζωμένου και ανθρώπινου είναι ρηχό.