ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα.. Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω εδώ είναι επειδή κουράστηκα να αναλύω στο κεφάλι μου τοοοοοσα πολλά ζητήματα που κατέληξαν να με μπλοκάρουν και να μην ξέρω τι να κάνω... Είμαι παντρεμένη με 2 παιδάκια μικρά.. 30 χρόνων και μαζί με τον άντρα μου συνολικά είμαστε μαζί 11 χρόνια... Εδώ και 2 χρόνια περίπου τα πράγματα δεν πάνε καλά μεταξύ μας... Τσακωμοι, λάθος επικοινωνία για την συμπεριφορά και το μεγάλωμα των παιδιών... Κτλπ... Δεν ταιριάζουμε πουθενά... Δεν ξύπνησα ενα πρωί και είπα ότι δεν ταιριαζω μαζί του... Το ήξερα από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα καλά.... Όμως είχα θολώσει από την καψούρα μου και τον έρωτα μου γιαυτόν, που ζούσα σε ένα όνειρο ότι δεν πειράζει θα "αλλάξει" θα μάθει πως λειτουργώ και θα μπορέσει να προσαρμοστεί ώστε να είμαστε καλά... Οπως και εγώ προσαρμοστηκα και άλλαξα όλο μου το είναι για να είμαστε ήρεμοι και ευτυχισμένοι... Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει αλλά δεν μπορώ να διαχειριστω αλλο την κατάσταση... Νιώθω ότι θα εκραγω... Απομακρυνθηκα από εκεινον πολυ.. Ώστε να αποφεύγω να κουβεντιασω μαζί του ξέροντας ότι θα τσακωθω... Γιατί ποκυ απλά δεν μπορουμε να βρούμε λύση αν δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασια του.... Πολλές φορές σκέφτομαι να χωρίσω... Ότι θα είμαστε καλύτερα έτσι πιο ήρεμοι και οι 2...ομως τα παιδιά μου δεν μου φταίνε σε κάτι... Γιατί να τους το κάνω αυτό... Μόνο αυτά σκέφτομαι και δεν φεύγω... Μπορει να είναι υπερβολική και χαζή... Όμως κρατούσα τόσα χρόνια πράγματα μέσα μου που με ενοχλούσαν και δεν μιλούσα γιατί έλεγα πως δεν θέλω να τον χάσω.... Που έχασα τον εαυτό μου τελικά... Και τώρα που θέλω να τον ξαναβρώ δεν μπορεί να με ακολουθήσει....