ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μένω στην Αθήνα εδώ και 7 χρόνια. Απο τη πρώτη μέρα που μετακόμισα μέχρι και σήμερα όταν είμαι πεζός, βρίσκομαι στο πεζοδρόμιο όσο στενό κι αν είναι. Όταν διασταυρώνομαι με άλλους και δεν χωράμε, δεν κατεβαίνω στο δρόμο. Περιμένω να περάσουν και συνεχίζω. Όταν δεν υπάρχει καν πεζοδρόμιο, περιμένω να περάσουν τα οχήματα και μετά βγαίνω στο δρόμο. Αλλά πέρα απο πεζός, κυκλοφορώ και με αυτοκίνητο στην Αθήνα. Δεν έχω οδηγήσει ποτέ πάνω σε πεζόδρομο ή πεζοδρόμιο. Δεν έχω παρκάρει ποτέ σε πεζοδρόμιο ή ράμπα ΑΜΕΑ. Παραχωρώ προτεραιότητα σε όλους τους πεζούς ακόμα κι αν μου κορνάρουν απο πίσω. Όταν είμαι πεζός και μου παραχωρούν προτεραιότητα, δεν κάνω αργή πασαρέλα, αλλά περνάω σβέλτα τον δρόμο. Δεν σου λέω να τρέξεις, αλλά αν είναι να κάνεις πασαρέλα, να ξέρω την επόμενη φορά που θα "βιάζεσαι" να περάσεις, να βιάζομαι κι εγώ. Αλλά δεν εκνευρίζομαι με αυτή τη κατηγορία, εκνευρίζομαι με αυτούς που περπατάνε στο δρόμο δίχως επίγνωση κυνδύνου, ενώ δίπλα τους υπάρχουν πεζοδρόμια, που μερικές φορές είναι πιό φαρδυά κι απο τους δρόμους που συνοδεύουν. Προσπερνούσε ένα παλικάρι πριν κάποιο καιρό με μία μηχανή ανάμεσα απ' τις λορίδες. Τον είχα δει και ήθελα να κάνω λίγο πιό δεξιά για να τον βοηθήσω να περάσει, αλλά δεν μπορούσα γιατί ένα ζευγάρι πεζών περπατούσαν λίγο πιό κάτω επί του δρόμου, ενώ ο δρόμος είχε αρκετή κίνηση, κι εκείνοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να την καθυστερήσουν περισσότερο. Άδειο το πεζοδρόμιο στο μεταξύ. Όταν πέρναγα απο δίπλα τους, ο κύριος αποφάσισε να κάνει οτι πέφτει προς τον δρόμο. Έκανα μία αφθόρμητη τιμονιά για να αποφύγω να πατήσω τον παππού, και ο μηχανόβιος ενώ ήταν ήδη δίπλα και πέρναγε, έκανε κι αυτός για να αποφύγει εμένα. Απέναντι ερχόταν λεοφωρείο. Το παλικάρι έτυχε να αντιδράσει σωστά και πέρασε ξυστά απο όλα. Θα μπορούσε να έχει καταλήξει μετωπική με το λεωφορείο, εξαιτίας μίας αλυσιδωτής αντίδρασης που προκάλεσε εν αγνοία του κάποιος, απλά επειδή το συγκεκριμένο πεζοδρόμιο δεν συμβάδιζε με την αισθητική του. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που απλά δεν γουστάρουν να περπατάνε σε πεζοδρόμια, ακόμα κι αν περπατάνε στη Βασ. Σοφίας. Πολλές φορές δοκίμασα με άκρα ευγένεια να ρωτήσω τέτοια άτομα γιατί δεν περπατάνε στο πεζοδρόμιο. Όλοι με αποπήραν και κανείς δεν το πήρε στα σοβαρά. Επειδή η υπομονή μου και η ευγένειά μου τελείωσαν, βρήκα νέα λύση! Τώρα αντί να ακούνε τη κόρνα ή την ευγενική φωνή μου, ακούνε σπινιάρισμα και κόφτες! Τώρα να δεις πως μπαίνει ο πεζός στη θέση του! Τρέχοντας! Επίσης το μαύρο γυαλί έχει βοηθήσει αρκετά, γιατί νομίζουν οτι δεν τους έχω δει. Τα είπα και ηρέμησα! Να περπατάτε στα πεζοδρόμια και να οδηγάτε στους δρόμους, γιατί αν συνεχίσετε να περπατάτε στο δρόμο θα με δείτε να έρχομαι απο τον πεζόδρομο με τις πάντες!