ειν στην ψυχη σου κλειδωμένοι ............................ εκει ζουν και νοερά ιπαρχουν άυλα όσοι φύγαν απ την ζωη αυτί ...............
20.1.2020 | 23:15
Παιδικά χρόνια
Όποτε παω στο πατρικο μου δακρύζω και κλαίω.... βλέποντας τη θεα του παλιού ρολογιού που ειχε στο τοιχο η γιαγια μου αυτο με τους λατινικούς αριθμούς... Ο παππούς μου πεθανε το 2002 και η γιαγιά μου το 2007... αυτο που οταν ήμουν μικρο παιδάκι μου μάθαινε την ώρα και συνεχώς τη ρωτουσα «τι ωρα είναι γιαγιά;» ,,> > μου έλεγε και τη ρώταγα ξανα μιση ώρα μετά και μου έλεγε >. Ομως φτάσαμε στο 2020 τωρα οπότε παω με πιάνει η ψυχη μου ακούγοντας τους χτυπους (τικ-τακ) χωρίς τελειωμό να περνανε βαρια στο σκονισμένο απ τη μοναξιά ρολόι στον ιδιο ακριβώς τοιχο στο ιδιο σπιτι... αλλα η γιαγια μου και ο παππούς μου δεν είναι πια εκεί..... Αν και εχουν περασει χρόνια και φτανω τα 32 μου λείπετε..... δε θα σας ξεχασω ποτέ.......
3
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
