Δεν πιστεύω ότι οι εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονται μόνο και μόνο για 2 ώρες...Μακάρι να ήταν οι δύο ώρες το πρόβλημα..Σχολεία θα κλείσουν,θα συγχωνευτούν,οι τάξεις θα γεμίζουν με 30+ μαθητές,πολλά μαθήματα θα τα διδάσκουν καθηγητές άλλων ειδικοτήτων..Οι δύο ώρες θα γίνουν δέκα στο τέλος με τον κανόνα πρόσληψης ένας προς δέκα...Δεν μπορώ να καταλάβω πώς πολλοί εδώ μέσα θεωρούν φυσιολογικό το να έχει η κάθε τάξη 30-40 παιδιά...Δεν γίνεται μάθημα με τόσα παιδιά..Τι να πρωτοκάνεις; Τι μέθοδο να χρησιμοποιήσεις;Θα κάνεις μια απλή εισήγηση- λες και μιλάς σε συνέδριο- και θα σε ακούσουν 4-5 παιδιά και αν πάρουν κάτι από το μάθημα..Πέρυσι είχα την ευκαιρία να κάνω δύο μήνες πρακτική σε σχολείο και μπόρεσα να δω πώς εχουν τα πράγματα...Ούτε με 25 παιδιά στην τάξη δεν μπορείς να κάνεις μάθημα,όχι με 30..Έπίσης είδα ότι ένα σχολείο έχει πολλές ανάγκες και το έργο του εκπαιδευτικού είναι πολύπλευρο και αρκετά απαιτητικό..Όμως ενώ κάποιοι σκίζονται στη δουλειά(κυρίως οι φιλόλογοι),άλλοι κάθονται και πίνουν το καφεδάκι τους στα κενά...Γνώρισα καθηγητές που κοιμούνται λίγες ώρες την ημέρα προκειμένου να προετοιμάσουν τα μαθήματά τους(όχι να μάθουν την ύλη αλλά να φτιάξουν σχέδια μαθήματος,δραστηριότητες,μεθόδους και μορφές κλπ)και να ασχοληθούν με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους και γνώρισα και καθηγητές που περιμένουν απλά την ημέρα συνταξιοδότησης(λιγότεροι από τους προηγούμενους). Πολλοί στα σχόλια λένε ότι οι εκπαιδευτικοί δεν κάνουν την δουλειά τους,γι'αυτό υπάρχει η παραπαιδεία..Ναι συμφωνώ ότι πολλοί δεν νοιάζονται και δεν κάνουν καθόλου καλή δουλειά..Όμως δεν είναι όλοι έτσι.Είναι το σύστημα και η δομή του σχολείου που δεν σου δίνει περιθώρια να κάνεις καλή δουλειά..Πρώτα από όλα δεν έχεις τα μέσα.Δεύτερον δεν έχεις το χρόνο που θες για να καλύψεις την απαιτούμενη ύλη,ειδικά στις πανελλήνιες.Επίσης,οι μαθητές είναι πολλοί και δεν προλαβαίνεις να ασχοληθείς με όλους..Στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα αυτά τα προβλήματα ξεπερνιούνται..Όταν πήγαινα Τρίτη Λυκείου, οι καθηγητές μου στο σχολείο ήταν μακράν καλύτεροι από αυτούς του φροντιστηρίου(τύχη)..Όμως,μας τους έστειλε το κράτος στη μέση της χρονιάς και οι άνθρωποι έπρεπε να καλύψουν ύλη πανελληνίων σε μικρό χρονικό διάστημα..Είχαν και εμάς τα βλαμμένα που δεν διαβάζαμε και δεν κάναμε αυτά που μας έλεγαν γιατί ακολουθούσαμε τον ρυθμό του φροντιστηρίου και υποτιμούσαμε το σχολείο..Δεν τα παρατούσαν όμως και το πάλευαν πολύ..Τσακώνονταν με τον γυμναστή και τον παπά(που μας έκανε θρησκευτικά)για να πάρουν τις ώρες τους, μας παρακαλούσαν να καθόμαστε για άλλες δύο ώρες όταν είχαμε 5ωρα,μας βοηθούσαν πολύ ψυχολογικά ενώ στο φροντιστήριο μας πίεζαν και μας άγχωναν...Ναι,υπάρχουν και τέτοιοι καθηγητές...Τις νέες αλλαγές θα τις περάσουν..Έρχονται πολύ δύσκολα χρόνια για την εκπαίδευση..Ο θεσμός του φροντιστηρίου και των ιδιαιτέρων φαίνεται να κρατεί για πολλά χρόνια ακόμα..Πολλοί από τους απόφοιτους παιδαγωγικών σχολών από αυτά μόνο θα ζουν...Ξέρω πλέον ότι το πιο πιθανό είναι να μην διοριστώ ποτέ είτε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό σχολείο..Ελπίζω οι καθηγητές να ανταπεξέλθουν και να συνεχίζουν να παλεύουν για τους μαθητές τους και οι ίδιοι οι μαθητές να μην το βάζουν κάτω και να προσπαθούν να γίνουν σωστοί άνθρωποι και πολίτες..
11.5.2013 | 20:44
αγαπητοι μου μαθητες...
εγινα εξαλλη οταν ειδα τον Πρετεντερη να λεει οτι οι εκπαιδευτικοι δε δειχνουμε κατανοηση στην αγωνια σας.καλα μου παιδια, μαθητες μου,που δινετε τωρα πανελληνιες, θυμηθείτε ολους οσους σταθηκαμε στο πλευρο σας τα τελευταια χρονια.εχετε ποτε σκεφτει την δικη μας αγωνια? με ενα μισθο που μεσα σε ενα χρονο μειωθηκε 30%? με ελαχιστες μεταθεσεις? αναγκασμενοι να ζουμε οι περισσοτεροι μακρυα απο τους δικους μας? ή (οπως εγω) που ζουμε με την ανασφαλεια οτι θα μας ξαναγυρισουν πισω, στη παραμεθόριο? εχοντας να κανουμε μαθημα 4-5-6 ωρες τη μερα σε 30ρια τμηματα? η δικη μας αγωνια ειναι ετησια. μηνιαια. εβδομαδιαια. καθημερινη. εσεις, καλοι μου μαθητες, καταλαβαινετε την δικη μας αγωνια? γιατι ειμαι σιγουρη οτι ,οχι ολοι, αλλα καποιοι απο μας σας βοηθησαν πολυ να γινετε αυτο που ονειρευεστε.
8
