ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω πολλους αντρες γυρω μου που καποια στιγμη βγηκαμε η κρατησαμε επαφες η κατι εγινε, αποτελουν τον κοινωνικο μου κυκλο αφου φιλες δεν εχω πολλες. Αν διαλεξω εναν και προχωρησω θα χασω ολους τους αλλους. Δεν κανω σεξ με ολους αυτους τους αντρες απλα υπαρχει ενδιαφερον εντονο, πολλες συζητησεις, βολτες. Η αληθεια ειναι πως δεν νιωθω σεξουαλικα εντονα για κανεναν απο αυτους γι αυτο και δεν προχαρησε μια σχεση αλλα δε θελω να τους χασω απο τη ζωη μου γιατι ειμαστε φιλοι χρονια τωρα. Αλλα τι φιλοι? σιγουρα δε θα ρθουν στο γαμο μου η δε θα κατσουν στο ιδιο τραπεζι με τον αυριανο μου συντροφο. Εχασα τον χρονο μου τελικα γνωριζοντας τους? Ολα στα σκουπιδια επειδη απλα δεν υπαρχει ελξη απο τη μερια μου? Ποιο το νοημα να μπει καποιος σε διαδικασια να μοιραζεται τα σωψυχα του αν σκεφτομαστε ετσι? Δοκιμασα, δεν θελω κατι αλλο σεξουαλικης φυσης, ειναι τοσο κακο τελικα? Φοβαμαι πως αν κανω σχεση θα φυγουν ολοι αυτοι οι αντρες/φιλοι απο τον περιγυρο μου και θα μου λειψουν. Εχω αρχισει επισης να νιωθω κ ως αντικειμενο προς χρηση αφου αν δε θελω κατι αλλο θα με διωξουν σημερα-αυριο. Δε θελω να ξανα ανοιχτω σε κανεναν, οι πιθανοτητες να σου αρεσει εντονα καποιος ειναι λιγες, τι συμβαινει με ολους τους αλλους που αφιερωσες χρονο να μαθετε ο ενας τον αλλον? χαμενος χρονος?