ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγαπημένη μου Βεδουίνα, Πάει πολύς καιρός που έχω να πάρω γράμμα σου και ακόμα περισσότερος που σου έχω γράψει.Αλλά τα γεγονότα σε τούτη την οικουμένη τρέχουν, σαν την βροχή στον τσίγκο, οπότε και με βία προλαβαίνω να κάνω κάτι για μένα, αφού μ έχει απορροφήσει το ιερό καθήκον να καθαρίζω εχθρούς για χάρη της μητέρας-πατρίδας. Κι αντί να βρίσκομαι κοντά σου, για να χαιδεύω τα μακριά μαύρα μαλλιά σου και το μελαψό σου κορμί, ξύνω τις χαίτες από τ άλογα και τις πλάτες από τις καμήλες του στρατεύματος για αγγαρεία. Και κάπου κάπου έρχεται και η Lifo με το ταχυδρομείο και διαβάζω τις εξομολογήσεις με τα ντέρτια του κοσμάκη. Στην μακρινή γη της μαύρης ηπείρου σκέφτομαι πως θα ήταν τα πράγματα μεταξύ μας. Εγώ, αγρότης στο νότο της πατρίδας μου, να σηκώνομαι νωρίς και να πηγαίνω πρώτα στα χωράφια και μετά στο καφενείο κι εσύ ευτυχισμένη με πέντε, έξι παιδιά γύρω σου, να πλένεις σώβρακα, να μαγειρεύεις, να ξεσκατίζεις, να καθαρίζεις, να ταίζεις τις χήνες και το βράδυ ξεκούραστη πια να μου δίνεσαι,ταίζοντας με κιουνεφέ στο κρεβάτι. Ξέρω πως το θες κι εσύ κι εύχομαι κάποια στιγμή να το πραγματοποιήσουμε το όνειρο μας. Σε λίγο θ αναχωρήσουμε για μια νέα περιπέτεια. Ελπίζω ο καλός θεούλης να με φυλάξει από αδέσποτες σφαίρες, από αρρώστιες και καιρικές συνθήκες. Αλλά πάντα σκεπτόμενος και τις δικές σου ανάγκες, σου στέλνω μαζί με το γράμμα και μερικά φράγκα, για να τα ξοδέψεις στην αγορά της Κάζα-πλάκας, αγοράζοντας ηδονικά μυρωδικά, κομπινεζόν, εσώρουχα και ζαρτιέρες. Ειδικά ζαρτιέρες, γιατί τις είδα σ ένα καμπαρέ του Παρισιού κάποτε και από τότε τις σκέφτομαι συνέχεια όταν κάνω "παρουσιάστε αρμ". Τέλος πάντων, είμεθα και άνδρες. Χαιρετίσματα στον πατέρα σου και πεθερό μου, στην μητέρα σου και στα 32 αδέρφια σου. Σε Φιλώ, Ο λεγεωνάριος σου,Αρχιλοχίας Ζαν Μαρί Ζυλιέν Φιλιπ Ογκύστ Λοστρέ(δημοσιεύστε ρε παιδιά και κάτι χιουμοριστικό, φτάνει με την κατάθλιψη και τους άκυρους γκόμενους εδώ μέσα)