ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.2.2020 | 01:41

Ενιωσα ξένος

Καλησπέρα. Χθες βγήκαμε με έναν φίλο του και την παρέα του έξω, για ποτό. Επειδή έχει μετακομίσει, πλέον δεν βρισκόμαστε τόσο συχνά, οπότε ήταν μια ευκαιρία να βρεθούμε. Τους υπόλοιπους στην παρέα τους ήξερα αρκετά καλά. Ένας από αυτούς είναι και ο νέος "κολλητός" του φιλου μου, τον οποίο ας τον πούμε Γιάννη. Ο Γιάννης λοιπόν με τον καινούργιο του φίλο, έχουν πολλά κοινά, εν αντιθέσει με εμένα και τον Γιάννη, που δεν έχουμε σχεδόν κανενα. Πάνε προσκόπους μαζί, δουλειά μαζί κι έχουν μια μπάντα. Δεν λέω, χαίρομαι γι'αυτον! Δεν ζηλεύω που βρήκε νέο φίλο, δεν έχουμε δα και σχέση για να τον έχω αποκλειστικό! Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας. Εγώ, αν και είχα πολλή δουλειά, αποφάσισα να πάω μαζί τους στο μπαρ (καθώς αυτοί με κάλεσαν), γιατί ήθελα να τους δω. Αλλά τα πράγματα, δυστυχώς, κύλησαν όπως τα είχα προβλέψει. Δεν μου έδιναν καμία σημασία και όσες προσπάθειες κι αν έκανα για να είμαι στο κλίμα της παρέας, κατευθείαν ο Γιάννης ή οι υπόλοιποι έλεγαν πράγματα που ήξεραν μεταξύ τους, σχολίαζαν την δουλειά (γιατί btw πάνε όλοι οι άλλοι της παρέας στην ίδια δουλειά με τον Γιάννη και στις ίδιες δραστηριότητες) κ.λ.π. Εντάξει, δεν περίμενα να κάνουμε και ομιλία τύπου Tedx, αλλά περίμενα να ασχολούνται μαζί μου. Αλλά τίποτα, σαν να μην υπάρχω. Έτσι κι εγώ αποφάσισα να φύγω από το μπαρ, νωρίτερα απ'ό,τι είχα πει. Τους κακοφάνηκε και έδειξαν να στενοχωρουνται μόλις τους ανακοίνωσα οτι θα φύγω. Όμως έχω μια ερώτηση. Αν πραγματικά τους ένοιαζε να ήμουν μαζί τους (γιατί το ξανατονιζω ότι αυτοί με κάλεσαν), τότε γιατί δεν ασχολήθηκαν μαζί μου; Εχω λίγες τύψεις που έφυγα, αλλά πραγματικά επί 1 ώρα ένιωθα "γλάστρα", και είναι κατι το οποίο συχαίνομαι. Έκανα καλά που εφυγα; Πρέπει να συνεχίσω να βγαίνω μαζί τους, δίνοντας τους άλλη μια ευκαιρία ή πρέπει να ξεκοψω; Σημειωτέον ότι με τον Γιάννη είμαστε φίλοι πάρα πολλά χρόνια. Είμαι σε απόγνωση και σύγχυση. Τι να κάνω;
4
 
 
 
 
σχόλια
Μία ώρα είναι πολύ λίγος χρόνος για να νιώσεις γλάστρα. Όταν τα θέματα του κοινού ενδιαφέροντος εξαντλούνταν τότε θα έμπαινες και εσύ στη συζήτηση για κάτι άλλο.Επίσης είναι πολύ λογικό όταν ολόκληρη παρέα είναι συνάδελφοι και μαζί στις δραστηριότητες, η συζήτηση να μονοπωλήσει σε συγκεκριμένα θέματα και ενδιαφέροντα για τον περισσότερο χρόνο.Τα πράγματα πήγαν όπως τα είχες προβλέψει..δηλαδή πήγες με προκατάληψη οπότε και η διάθεση σου ήταν ανάλογη. Νομίζω ζηλεύεις λίγο παρόλο που το αρνείσαι.Κατέβασε λίγο τον εγωισμό σου και προσπάθησε να βρείτε κάποια κοινά ενδιαφέροντα για να περνάτε όλοι καλά. Καλή συνέχεια.
Ο εξ. αναφέρει πως προσπάθησε να μπει στο κλίμα της παρέας, η παρέα όμως έριξε την όποια προσπάθεια στο κενό. Τι μία ώρα, τι δέκα, σημασία έχει όποιος είναι μέλος μιας παρέας να μην απομονώνεται.
Scroll to top icon