ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και περίπου ένα χρόνο μου αρέσει πολύ ένας φίλος μου και του το εχω πει αλλά μου το ξεκοψε λέγοντας μου καλύτερα να παραμείνουμε φίλοι..έτσι συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα και να βγαίνουμε όλοι μαζί σαν παρέα (εφ όσον δεν έχω άλλη παρέα δεν μπορούσα να ξεκόψωω).Μην τα πολυλογω , το τελευταίο διάστημα μου πηγαίνει συνέχεια κοντρα και γενικά ρίχνει για τα πάντα το φταίξιμο σε μενα ( ακόμη και για το πιο ασήμαντο πχ σήμερα βρεχει,φταίω εγώ και τέτοια χαζά) . Το αποκορύφωμα ήρθε εχθές βράδυ που είχαμε βγει έξω σε ένα κλαμπ και φλέρταρε με άλλη κοπέλα μπροστά μου χωρίς να σκεφτεί ότι όλο αυτό θα με πληγώνε..όλο το βράδυ είχε καρφωθεί πάνω της και ήταν σαν να μην υπήρχαμε όλοι οι υπόλοιποι,ενώ γενικά δεν είναι τύπος που θα φλερτάρει εύκολα σε καμία περίπτωση και μου φάνηκε όλο αυτό πρωτογνωρο δεν μπορούσα να το διαχειριστω..μου χάλασε η διάθεση και νιώθω πολύ χάλια σήμερα , σε μια φάση με έπιασαν τα κλάματα και το παραπονο γιατί αναρωτήθηκα τι παραπάνω έχει αυτή από μένα και δεν με θέλει ενώ του έχω φερθεί τόσο όμορφα.Νιωθω ένα κενο,μια ανησυχία ,μια στεναχώρια,δεν μπορώ να κάνω τιποτα. Σήμερα κάθομαι από το πρωί στο κρεβάτι ή θα κλαίω ή θα κοιμάμαι για μην τον σκέφτομαι..Πιο πολύ με πείραξε το γεγονός ότι δεν με σκέφτηκε καθόλου και το έκανε μπροστά μου λες και εγώ δεν πληγώνομαι..τι να κάνω;