ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.2.2020 | 14:47

Όταν προτείνουμε πράγματα στους άλλους

Όταν προτείνω σε κάποιον άνθρωπο κάτι που μου αρέσει και το κάνω μέσα από την καρδιά μου, συνήθως πράγματα που ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα, από τα χιλιοειπωμένα, απ' τα τετριμμένα και τα γνωστά, συνήθως μού απαντάνε πως δεν ενδιαφέρονται.Και συζητώντας το και με άλλα άτομα που έχουν παρόμοια γούστα με μένα, μού είπαν ότι κι εκείνοι το ίδιο παθαίνουν.Εγώ όμως αυτό το κάνω όχι για να πουλήσω μούρη αλλά πραγματικά γιατί μού αρέσει όσα πράγματα λατρεύω να τα επικοινωνώ και στους άλλους ώστε να τα γνωρίσουν κι εκείνοι.Και μένα μού αρέσει όταν οι άλλοι μού προτείνουν πράγματα που δεν ξέρω και πάντα τα ψάχνω πριν τα απορρίψω.Και τα προτείνω και σε άλλα άτομα δίνοντας πάντα τα εύσημα σε αυτόν/ή που μού το έμαθε.Λέω ας πούμε ''για δείτε αυτό, μού το πρότεινε ο τάδε''.Αυτό που λέω συμβαίνει σε διάφορους τομείς.Προτείνεις, ας πούμε σε κάποιον να πάει κάπου και σου λέει ''Α, δεν μου αρέσουν αυτά τα μέρη, που είναι έτσι κι έτσι κι έτσι'' (διάφορους επιθετικούς προσδιορισμούς γι' αυτά τα μέρη)Προτείνεις τραγούδια, σού λένε ''α, δεν μου αρέσουν αυτά τα ψαγμένα''.Το ίδιο και για ταινίες, θεατρικά έργα, βιβλία, ακόμα και για φαγητά.Εννοείται πως ο καθένας έχει τα γούστα του, φυσικά δεν αρέσουν όλα τα πράγματα σε όλους, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός κι έχει τα δικά του γούστα, αλλά πάντα μού έκαναν εντύπωση οι φράσεις του στυλ:'' Δεν μου αρέσουν τα ψαγμένα'' (τι θεωρείται ψαγμένο άραγε; Ποτέ δεν κατανόησα το νόημα αυτής της λέξης )'' Δεν μου αρέσουν αυτά τα κουλτουριάρικα''Προσωπικά ποτέ δεν αντιδρώ έτσι όταν μού προτείνουν κάτι.Όταν προτείνω κάτι σε κάποιον δεν θεωρώ τον εαυτό μου κουλτουριάρη ή ψαγμένο ή οτιδήποτε άλλο και το ίδιο θέμα έχουν κι άλλοι άνθρωποι με τους οποίους συζήτησα οι οποίοι κι αυτοί προτείνουν διάφορα πράγματα σε φίλους και γνωστούς κι αντιμετωπίζονται έτσι αρνητικά.Δηλαδή αυτό το '' άντε ρε κουλτουριάρη, παράτα μας''.Αυτή την αιώνια διαμάχη μεταξύ κουλτουριάρηδων και των άλλων ποτέ δεν την κατάλαβα.Το θέμα είναι να έχουμε αισθητική και να γινόμαστε καλύτεροι.
5
 
 
 
 
σχόλια
Μα τι κόψιμο είναι αυτό; Τι φαγωθηκες να προτείνεις κάτι; Να προτείνεις τι σε ποιον; Με τους φίλους δεν το κάνουμε θέμα, ποιος προτείνει τι· στους άλλους δε δεν χρειάζεται, να προτείνουμε κάτι εάν δεν μας ζητηθεί.Δεν είναι θέμα πρότασης, δηλαδή. Ούτε θέμα κουλτουριαρηδων ή μη. Θέμα κοινωνικών δεξιοτήτων είναι.
Μπα. Οι φίλοι δεν κάνουν έτσι, ενώ στους γνωστούς δεν χρειάζεται να κάνουμε προτάσεις στο ξεκουδουνο.Εκτός κι αν δεν αντιλαμβανομαστε ποιους έχουμε τι, πού μας παίρνει και πού όχι και ποιο είναι το εκάστοτε περιβάλλον.
Κατανοώ τι λες. Εντοπίζω το ζήτημα σε 2 παράγοντες:1.Yπάρχει όντως μεγάλη δηθενιά. Μπορεί να διαφωνήσεις επί προσωπικού αλλά δεν το λέω για σένα, το λέω γενικά. Κι ισχύει. 2.Απευθύνεσαι στον λάθος κόσμο. Τα "λιγότερο mainstream" να το πω (που κι αυτά mainstream γίνονται όταν επικοινωνούνται με πολλούς, δουλεύω με κάτι που παίζει πάρα πολύ αυτός ο παράγοντας) έχουν συγκεκριμένους χώρους-χρόνους-κοινό. Θα τους βρεις σε συζητητήρια εξειδικευμένα, λέσχες βιβλίων, λέσχες ταινιόφιλων, γκουρμέ αγοραστές, κλπ. Μην περιμένεις να πεις στον κυρ-Τάσσο από τα Σούρμενα για Ταρκόφσκι, έχει ξύπνημα στις 5 και οικοδομή στις 7. Μπορείς να του δείξεις όμως τον Καθρέφτη και να ταυτιστεί με τη ζωή που ζούσε πριν 40 χρόνια στο χωριό κλπ. Τότε έχεις πετύχει κάτι πολύ σπουδαίο: έχεις αλώσει το συναίσθημά του! Ο απλός άνθρωπος ταυτίζεται και συγκινείται με το συναίσθημά του. Ο διανοούμενος συγκινείται με την ιδεολογικοποίηση των εννοιών και τα κρυμμένα νοήματα. Στο τέλος τέλος από το ίδιο καλύβι βλέπουν την φωτιά στο δάσος...:)
Scroll to top icon