ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γεια σε ολους! Με λένε ρία, είμαι κατοικος εξωτερικου εδω και περιπου 1 χρονο, είμαι 24 χρ και δουλευω στον τομεα της υγειας. Αφου λοιπον βαλαμε το background μου, ας πω και τον καημο μου, μπας και ακουσω καμια ιδεα και μου ανοιξει λιγο το μυαλο. Η δικη μου ιστορια ειναι καπως βαρετη, και οπως καταλαβατε εχει να κανει με την αλληλεπιδραση μου με το αντρικο φυλο, οποτε αν δεν το βρισκετε αλλο ενδιαφερον, καλο θα ήταν να γυρισετε πισω στη σελιδα της lifo και να διαβασετε αλλο θεμα εξομολογουμενου! Ευχαριστω! Λοιπον , εγω που λετε, εχω να μπω σε σχεση εδω και χρονια , περιπου 3 οπως τα υπολογιζω. Οπως ΠΟΛΛΕΣ ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ φιλες / παρεες / γνωστοι / συναδελφοι κτλπ με εχουν πρηξει λιγο πολυ, σχετικα με : 1) Αν εχω φιλο2) γιατι δεν εχω φιλο3)Αν κανω κατι για να βρω εναν φιλο4) Αν μιλαω με κανεναν, ή αν μου αρεσει καποιος.Καθε φορα, μπαινω σε δυσκολη και ταυτοχρονα αβολη θεση, κατι που μου βγαινει με γελακι/ αστειακι απο την αμηχανιοα μου, ενω ξεκαθαρα δεν θελω να σχολιαζω τα προσωπικα μου ( εκτος αν θελω η ιδια να το συζητησω). Δεν το βρισκω ωραιο να περιστρεφεται ολη η συζητηση σχετικα με το αν θα βρω ποτε καποιον, και αν σκοπευω να κανω παιδια και οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοολη αυτη τη συζητηση. Οι φιλες μου με λενε υπερβολικη οταν αντιδραω καπως εντονα, κατι που το εξηγουν σε "ελλειψη αντρα." Χα χα. Το οτι θελω χρονο για εμενα, ουτε συζητηση προφανως. Οι φιλες που μενουν ελλαδα, εχουν μια τελειως διαφορετικη γνωμη σχηματισμενη στο μυαλο τους για εμενα του τυπου οτι δεν βγαινω εξω, οτι δεν διασκεδαζω , οτι ασχολουμε μονο με την δουλεια, οτι οτι οτι... προφανως και επειδη ειναι η αρχη σε μια ξενη χωρα, με μια ξενη γλωσσα ( οχι αγγλικα ) πρεπει να δωσω πολυ βαση, να αξιοποιησω αρκετο χρονο και γενικα να μαθω την κουλτουρα τους. Μπορω να πω πως εχω προσαρμοστει κατα ενα ποσοστο , αλλα οχι τελειως! Και θα γυρισω στο θεμα μας, μια και αφορμη υπηρξε μια συζητηση που ειχα σημερα στη δουλεια. Εκει που καθομουν στο διαλλειμα, πεταχτηκε μια συναδελφος με την ερωτηση αν εχω αγορι. Επειδη δεν απαντησα, αρχισαν ολοι να με "πειραζουν" του τυπου, "ελα, θα σου βρουμε εμεις καποιον, αρκει να μας πει τι στυλ σου αρεσει".Τυχαια εκεινη τη στιγμη περασε ενας πρακτικαριος νοσηλευτης, που γενικα ειναι καινουργιος και αντικειμενικα πολυ ωραιο παιδι. Ε οπως μπορειτε να φανταστειτε ολοι στο τραπεζι αρχισαν να χασκογελανε, να μου κανουν νοηματα και ολα αυτα τα χαζα! ενιωσα τοσο ασχημα που και καλα εφυγα για να παω τουαλετα και φυσικα δεν ξαναγυρισα στο τραπέζι, αλλα εκατσα καπου μονη μου. Δεν ξερω ρε παιδια, ολο αυτο αρχιζει να μου δημιουργει κομπλεξ και ανασφαλειες σχετικα με την " άμμεση ευρεση " γαμπρού" Δεν ειναι πως ειμαι τρελη αυτη τη στιγμη να βρω καποιον, γιατι οπως ειπα και πιο πριν, πνιγομαι στην δουλεια, και το μονο που μου απομενει ειναι ενα ησυχο απογευμα στο σπιτι, που τις περισσοτερες φορες κοιμαμαι απο την εξαντληση. Βεβαια, στο πισω του μυαλου μου εχω και ενα παιδι απο τη δουλεια, που μου δινει μπερδεμενα μηνυματα. Ετυχε να δουλευω μαζι του μερικες φορες στον ιδιο οροφο, κ μιας κ ειμαστε στην ιδια ηλικια, πιασαμε ευκολα κουβεντα. Ε πηρα το θαρρος μετα απο καποιες εβδομαδες , και αφου τον βρηκα στο facebook τον εκανα add. Αυτος με δεχτηκε αλλα δεν μιλουσε καθολου. Μου εστειλε μονο μια φορα, σαν "αντιδραση" σε μια ιστορια μου. Την επομένη ειχα βγει για μπυρες, ειχα πιει κατι παραπανω , οποτε βρηκα το θαρρος να του στειλω, Του εστειλα μια φωτογραφια της μπυρας μου λεγοντας πως ¨θα του αξιζε να πινει μια μπυρα αυτη τη στιγμη, γτ θα ειχε δυσκολη βάρδια", που οντως ειχε γτ τον ειχα δει εκεινη την μερα. Αυτος απαντησε μετα απο καμια ωρα, ενω ταυτοχρονα ηταν συνδεδεμενος στο φβ.....αυτο που μου απαντησε ειναι πως ναι , θα μπορουσαμε να παμε για μπυρες....κ κει το αφησαμε....δεν ξερω, ισως εκανα βλακεια που δεν το συνεχισα, γιατι δυστηχως περασαν 2 μηνες και δεν ξαναεστειλε κατι. Θα δει ιστοριες μου αν ανεβασω, και γενικα απο κοντα θα τον χαρακτηριζα πολυ "θερμο" καθως οποτε με βλεπει με χαιρεταει και με ρωταει τι κανω και πως ειμαι, και θελει να μου πιανει την συζητηση. Πειτε με κομπλεξικη αλλα με εκνευριζει ολο αυτο.... Ισως δεν εδωσα ξεκαθαρο μηνυμα? ισως δεν ενδιαφερεται πολύ? ισως χεστηκε κιολας? ...Να πω την αληθεια, την τελευταια φορα που τον ειδα ηταν χτες, και τον προσπερασα στα γρηγορα, χωρις να τον κοιταξω, και το μονο που τον απαντησα οταν με ρωτησε αν ειμαι καλα , ηταν ενα σκετο " ναι ". Απο κει και περα, δεν ξερω , μου βγαινει η γυναικεία κατινια / γκρινια / καχυποψια οτι κατι δεν κολλαει. Και ειναι αυτο που σιχαινομαι πιο πολυ στον εαυτο μου.Λοιπον ,πολυ το τραβηξα με αυτα κ μ αυτα....καμια συμβουλη για αυτα τα θεματα? θα το εκτιμουσα παρα πολυ....