ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.3.2020 | 06:24

Δεν του το είχα.

Με τον φοιτητάκο που βρισκόμαστε σχεδόν ένα χρόνο για να βγάλουμε το μίσος της καθημερινότητας ο ένας πάνω στο σώμα του άλλου, ξαναβρεθήκαμε χθες. Το είχα αποδεχτεί και δεν περίμενα ποτέ να κάνουμε φιλοσοφική συζήτηση, μέχρι που μια τέτοια μας συνεπήρε τόσο που σταμάτησε ο χρόνος. Νιώθω σπάνια συναισθήματά.
6
 
 
 
 
σχόλια
Εμένα ένα με εντυπωσίασε " το μίσος της καθημερινότητας ο ένας στο σώμα του άλλου" σεξακι δηλαδή περιστασιακό με λίγα λόγια αλλά το είπες πολύ φιλοσοφημένα όπως η πολύ βαθυστόχαστη φιλοσοφική συζήτηση. Εγώ ένα έχω να ρωτήσω. Γιατί όλοι (οι περισσότεροι τουλάχιστον) άνθρωποι πλέον νομίζουν ότι είναι καλύτεροι των πάντων είτε παρακολούθησαν ένα σεμινάριο είτε έδωσαν ένα ευρώ σε ένα ζητιάνο η έστω πέρασε με πανελλήνιες σε μια σχολή έχουν γίνει όλοι..... πως να το πω ευγενικά δεν μου έρχεται
Nαι το΄πε ωραία! Και το άλλο το "μια τέτοια μας συνεπήρε τόσο που σταμάτησε ο χρόνος. Νιώθω σπάνια συναισθήματά" (με τον έξτρα τόνο που υποδηλοί κάποια κτητική αντωνυμία κατόπιν που "φαγώθηκε")
Κάπου έχουμε μπερδευτεί σε ζητήματα αγωγής κατά πως φαίνεται με το να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, να μην τον υποτιμάμε και με μια έντονη ανταγωνιστικότητα που σημαίνει ότι για να είμαι καλός πρέπει να είμαι καλύτερος και άρα οι υπόλοιποι είναι χειρότεροι μου. Αυτό βέβαια αν δε μεταφραζόταν και σε συμπεριφορικό επίπεδο, δε θα μ'απασχολουσε ιδιαίτερα. Υ. Γ. Γενικά έχω μια εμπάθεια από παιδί σ' αυτήν την τάση να πρέπει να σκοτωθούμε για να είμαστε (ή έστω να φαινόμαστε) πως είμαστε οι καλύτεροι. Το βρίσκω πολύ αποπροσανατολιστικό για μια ουσιαστική εξέλιξη. :/
Scroll to top icon