ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που έχω σπίτι στη φύση,μέσα στα δέντρα και οι μόνοι μου γείτονες είναι τα δέντρα...είναι το υσηχαστηριο μου τα καλοκαίρια, καθώς κάποιες μέρες του Πάσχα και τριήμερα τα περνάω εδώ. Από προχθές που ανακοινώθηκε το κλείσιμο των σχολείων πήρα το γιο μου και τα μπογαλακια μου από την πόλη και θα μενω εδώ μέχρι νεωτέρας. Η φύση αυτή τη στιγμή είναι στα καλύτερά της, τα λουλούδια ολάνθιστα,μέλισσες και Ζουζούνια παντού,τα μυρμήγκια έχουν ξεπροβάλλει,τα πουλιά γιορτάζουν την Άνοιξη και όλα λειτουργούν ρολόι σε αντίθεση με εμάς, τους ανθρώπους. Πολλές φορές αναρωτιέμαι γιατί εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να είμαστε τόσο ενάντια στην πλάση; Αυτή θα μπορεί να κάνει χωρίς εμάς,αυτή δουλεύει τέλεια και χωρίς εμάς...εμείς όχι....γιατί μαζευτηκαμε ολοι στις πόλεις; Τόσο πιο θελκτικά είναι τα τσιμέντα και τα malls; Γιατί οι χώρες δεν κάνουν πολιτικές ώστε να βοηθούν την αποκέντρωση; Όλοι αυτοί οι ιοί εξαπλώνονται γιατί μένει ο ένας πάνω στον άλλον....ελπίζω όλο αυτό να ανοίξει τα ματια...το όνειρο μου είναι κάποια στιγμή να μείνω για πάντα σε αυτό το σπίτι αλλά Δε μπορώ γιατί δεν υπάρχει σχολείο κοντά γιατί δεν υπάρχουν δουλειές στη γύρω περιοχή..Και όπως και να έχει η καραντίνα στη φυση,δεν είναι καραντινα....και η ησυχία και η σιωπή είναι τελείως διαφορετική...ακούς το βράδυ τις κουκουβάγιες και το θρόισμα των δέντρων.....και τα αστέρια είναι αμέτρητα. Να προσέχετε και να μη σταματήσετε πότε να ονειρεύεστε για ένα καλύτερο αύριο. Όλοι το αξίζουμε.