ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δύο μέρες πριν μπούμε σε καραντίνα είχα βγει πρωτο ραντεβού με ένα παιδί που είχα γνωρίσει σε ένα κλαμπ.Όταν βγήκαμε εξελισσόταν πολύ ομαλά το ραντεβού μας, γελούσαμε και περνούσα ωραία αλλά στο τέλος κατέληξε να με ξενερώσει. Είχα παραγγείλει Μοσχάτο Ντάστι ενώ εκείνος κόκκινο κρασί. Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσουμε πήρε την απόδειξη και λέει "5€ και 6,5€" (Δεν κοιτούσε ακριβώς εμένα απλά πήρε την απόδειξη και το διάβασε). Εκείνη την ώρα λέω "6,5€ είναι το δικό μου?" (Ξέρω ότι συνήθως είναι λίγο πιο ακριβό από το κόκκινο κρασί). Μου λέει "Ναι". Βγάζω εκείνη την ώρα τα χρήματα και αυτός είναι έτοιμος να δώσει τα δικά του και μου λέει "θες βασικά να σε κεράσω εγω?". Παιδιά δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική αλλά το όλο θέμα με το πώς έγινε με ξενέρωσε πάρα πολύ. Μα να με ρωτάει αν θέλω να με κεράσει? Του απαντάω "όχι δεν χρειάζεται σε ευχαριστώ όμως". Και μου λέει "όπως θες". Δεν τα έλεγε με ειρωνία αλλά και πάλι δεν μου άρεσε. Τελοσπαντων το παραβλέπω τελείως αυτό. Με πηγαίνει στην στάση. Γυρνάω σπίτι. Την επόμενη μέρα μου στέλνει μήνυμα για το πώς πέρασα, μου λέει ότι χάρηκε που βγήκαμε και μου προτείνει να ξαναβρούμε. Συμφωνώ εγώ αλλά μετά ήρθε η καραντίνα. Δεν προλάβαμε να ξαναβρούμε αλλά μιλάμε συχνά με μηνύματα. Σε όλα καλά. Μιλούσαμε όμορφα, ανυπομονούσα για μήνυμα του, χαιρόμουν όταν μου έκανε κοπλιμέντα μέχρι που σήμερα μου στέλνει το πρωί ότι θέλει να μου πει κάτι. Του λέω πες μου. Και μου λέει ότι σκεφτόταν την έξοδο μας και ότι παρεξηγήθηκε που δεν δέχτηκα να με κεράσει. Του λέω ότι δεν το έκανα προφανώς για να παρεξηγηθεί αλλά λέω ότι δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση και να με κεράσεις μόνο και μόνο επειδή 'πρεπει' να πληρώνει ο άντρας στο πρώτο ραντεβού. Και μου λέει ότι ο λόγος που με ρώτησε και δεν με κέρασε κατευθείαν είναι το ότι του φάνηκα ακατάδεκτη. Τον ρωτάω από πού συμπέρανε κάτι τέτοιο. Και ακόμα δεν μου έχει απαντήσει. Εγώ πάντως προσβλήθηκα... Δεν ξέρω τι του ήρθε να μου πει κάτι τέτοιο. Και μετά από μέρες.