ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ πιστεύω ότι μια χαρά μπορεί να ελέγξει κανείς τα συναισθήματα του και αυτό γιατί στα συναισθήματα, δεν υπάρχει μονιμότητα. Τα συναισθήματα, αν δεν τα τροφοδοτείς συνεχώς, φεύγουν.

Σου λείπει γιατί επί 5 χρόνια είχες σταθερά έναν άνθρωπο δίπλα σου να μοιράζεσαι γιορτές, καλοκαίρια, στιγμές, καθημερινότητα και σχέδια για το μέλλον. Όταν αυτό το σημείο αναφοράς χάνεται, ξαφνικά αισθάνεσαι μετέωρος/η σαν να ξεμεινες στη μέση του πουθενά. Αυτομάτως εκεί που είχες ένα σταθερό εδαφος, ήξερες κατά κάποιο τρόπο που βαδίζεις, πρέπει να επαναπροσδιορίσεις την διαδρομή σου κάτι που προφανώς δεν είναι εύκολο. Η συνήθεια, που δημιουργείται αναπόφευκτα, η οποία αποτελεί και την μεγαλύτερη παγίδα και την οποία επιζητουμε τις περισσότερες φορές σαν να είμαστε υπνωτισμενοι, δεν σημαίνει ότι αυτό που ζούμε είναι και το ιδανικό. Μόνο όταν καθαρίσει το μυαλό σου και αποστασιοποιηθεις πλήρως θα είσαι σε θέση ν' αντιληφθείς κατά ποσο αυτό που βιωνες ήταν και αυτό που πραγματικά ήθελες. Στη προκειμένη περίπτωση όπως ανέφερες η σχέση σας άρχισε να βγάζει τον κακό σας εαυτό που σημαίνει ότι δεν ήσασταν ευχαριστημένοι από αυτή για οποιοδήποτε λόγο. Αργά η γρήγορα δεν θα επιβίωνε και μπορεί να φτάνατε και στην ακραία περίπτωση στο τέλος να μισησετε ο ένας τον άλλον. Επομένως ο χωρισμός στην παρούσα φαση αν και δύσκολος ήταν μονόδρομος και μόνο καλό θα σας κάνει κατά την γνώμη μου.

Τα συναισθήματα δεν είναι αντίθετα με τη λογική, δεν ξέρω γιατί έχει προκύψει αυτή η στρεβλωμένη αντίληψη και κυρίως γιατί κανείς δεν κάνει τον κόπο να τα κατανόηση.Η λογική λέει να σταθείς πάνω στα συναισθήματά σου, να μην τ' αγνοείς και να βρεις τον εποικοδομητικό τρόπο να τα εκφράσεις/βιώσεις. Το να υποκύπτεις στις έξεις αλόγιστα δεν σημαίνει ότι ακούς τα βαθιά σου συναισθήματα, αλλά ότι αποφεύγεις ουσιαστικά την γνωριμία ως προς τον εαυτό σου και τις ανάγκες του.Αν πάψεις να σκέφτεσαι με επικριτικο τρόπο ως προς αυτά που νιώθεις θα κάνεις ένα μεγάλο δώρο στον εαυτό σου. Είναι λογικό να σου λείπει, είναι λογικό οι αλλαγές να τρομάζουν, είναι λογικό να θρηνεις. Είναι παράλογο όμως να μη κάθεσαι να κατανοήσεις τι σου συμβαίνει και να μην λειτουργείς σκεπτόμενη μακροπροθεσμα τα καλό του συναισθηματικού σου κόσμου. Έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να υποφέρεις επειδή έχεις κατακερματιστει τόσο σε μια τέτοια σχέση και ότι παρερμηνευεις κάποια πράγματα ; Η αγάπη δεν τραυματίζει πάντως, η επαφή με άλλους όταν καταπατουνται τα όριά μας σίγουρα. Οπότε το συναίσθημα μαλλον σου έλεγε να φύγεις. :)

Καταλαβαίνω πως είναι πολύ δύσκολο ,ειδικά τώρα που αναγκαστικά είσαι κλεισμένη μέσα και προσπαθείς να ξεχαστείς...Ίσως σε βοηθήσει να μιλήσεις με κάποιον από το σε αναζητώ ...έτσι για παρέα...να 'χεις κάτι να λες να φεύγει το μυαλό σου...

Κάτι πρέπει να κάνουν οι Ψυχολόγοι και οι Ψυχίατροι, ώστε να απενεργοποιούν τα συναισθήματα καποιου μόνιμα, χωρίς χαπακωματα και αηδιες. Άντε να τους δω!