ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

φοβάμαι πολύ την δουλειά, όποια κι αν είναι. νιώθω ότι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα, έχω μόνιμο άγχος. τώρα με την επιδημία την γλίτωσα αλλά πρέπει να δω τι θα κάνω μετά. οι γονείς μου έχουν καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά, προσπαθούν να μην πιέζουν αλλά νιώθω ότι δεν μπορώ να σταθώ στα πόδια μου, παραείναι σκληρός αυτός ο κόσμος για μένα. από μικρή ηλικία είχα εντελώς καλλιτεχνικές κλίσεις στις οποίες κανένας δεν έδωσε σημασία. και τώρα πού να πάω, οι καλλιτέχνες πεινάνε κι εκτός αυτού δεν έχω καθόλου κότσια. είμαι μια κινούμενη ανασφάλεια. πώς να το περιγράψω; όσα καλά σχόλια και ''θεραπείες'' και αν διαβάσω απλά είναι σαν να μην τα ακούω. το μόνιμο επιχείρημα είναι θα είσαι μόνη σου, ανεξάρτητη, θα κάνεις ό, τι θες... όμως το άγχος, ο φόβος δεν φεύγει. ειλικρινά ρε παιδιά, το έχει κανείς; διάβασα ότι υπάρχει ''εργοφοβία''...