ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συνειδητοποίησα ότι η εξομολόγηση μου η αρχική δεν δημοσιεύτηκε και κατάλαβα ότι ο τρόπος μου θα ήταν αγενής. Οπότε τη ξανά γράφω πιο ευγενικά με καλύτερο τρόπο. Αυτό που ήθελα να πω ήταν ότι πολλές φορές βλέπω τις κοπέλες στην ηλικία μου να ντύνονται με κοντά ρούχα που επιδεικνύουν τα μέρη του σώματος τους η έχουν χάσει την αθωότητα τους σε σύγκριση με τα παλιότερα χρόνια. Αυτό από μικρή μου έχει δημιουργήσει μια ανασφάλεια γιατί θεωρώ ότι μου έχει περαστεί από τους γονείς μου η και από τη κοινωνία ότι οι γυναίκες αξίζουν μόνο αν είναι προκλητικές η όμορφες. Κατά τη γνώμη μου θεωρώ ότι όσες κοπέλες το διαιωνίζουν αυτό δε χρειάζεται. Εννοώ ότι δε χρειάζεται να νιώθουν αξία μόνο αν είναι όμορφες. Να νιώθουν περήφανες και για τη προσωπικότητα τους και το μυαλό τους. Ακόμη και αν δεν είναι τόσο εμφανίσημες. Αλλά όπως είπα είχα και ακόμη έχω, το ομολογώ, κάποια ανασφάλεια. Στην εφηβεία μου η μητέρα μου είπε ότι ακόμη και ένας σεμνός άντρας θα κοιτάξει το στήθος μου. Οπότε δεν ήθελα να νιώθω αξία μόνο από αυτό. Το στήθος μου το έκρυβα . Μπορεί να το έκρυβα βάζοντας τα χέρια μου μπροστά. Γενικώς άρχισα να ντύνομαι πολύ σεμνά και αρκετές φορές ήθελα να ήμουνα άντρας γιατί έτσι πίστευα ότι θα μπορούσα να πάρω θαυμασμό για αρκετά πράγματα. Η μητέρα μου μου λέει να είμαι πιο θηλυκή και ξέρω τι εννοεί. Μου λέει "να είσαι πιο θηλυκή πως θα σε πλησιάσει ένα αγόρι?" Το έχω ακούσει αρκετές φορές από άτομα. Διότι ντύνομαι με πουκάμισα και παντελόνια η σε ένα κλαμπ η κάπου επίσημα προτιμώ να φορέσω ένα κοστούμι από ένα φόρεμα. Και γενικά δε με πλησιάσει εύκολα ένα αγόρι. Δε τα κατηγορώ, είμαι και εγώ πολύ κλειστή. Απλά μου είχε μπει μέσα μου ριζικά η ιδέα ότι μονο οι προκλητικές κοπέλας η γυναίκες έχουν την προσοχή. Αν με πλησίαζε ένα αγόρι θα μου άρεσε να έβλεπε σε εμένα ένα αγνό όμορφο πρόσωπο και μετά μια όμορφη προσωπικότητα. Η επιλογή των ρούχων μου πιστεύω είναι καθαρά από επιλογή και όχι από ανασφάλεια. Απλά ελπίζω όταν νιώσω και εγώ έτοιμη και βρω έναν σύντροφο να κοιτάξει και άλλα πράγματα σε εμένα.