ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρέχει και δεν μπορώ να βγω έξω. Ειμαι σε αξιοθρήνητη κατάσταση και δεν με αναγνωριζω. Πολλά τα προβλήματα στο μικρό σπίτι που έχω φυλακιστεί, η μητέρα μου δεν θέλει να την μιλάω καθόλου και μου κάνει ψυχολογικό πόλεμο για θέματα του πατέρα μου ( που δεν ευθύνομαι ) και λύγισα πολλές φορές φέτος...Δεν θέλω να πάρω τηλέφωνο δύο άτομα να τους πω τι επωμιζομαι γιατί δεν θέλω να με ακούσουν να κλαίω για να μην στεναχωρέθουν. Μενουν μακριά και δεν γίνεται να τους δω και εδώ είμαι μόνη μου... Η μοναδική μου παρέα είναι η κλασσική μουσική, οι κωμωδίες και οι ταινίες στο youtube και η προσευχή... Αν και πιστεύω πολύ καμία φορά όταν δεχομαι τόσες επιθέσεις από παντού σχεδον και αλλεπαληλες ατυχίες σκέφτομαι ότι δεν με δοκιμάζει απλά , αλλά με ξέχασε... Αναρωτιέμαι γιατί, αφού δεν έχω βλάψει ποτέ καμια ψυχή... Εύχομαι το Πάσχα ή μέχρι τον Μάϊο να έχουν τελειώσει όλα αυτά και με τον κορωνοϊο και όλα τα προβλήματα κι ας μοιάζει ουτοπικό... Κάτι χαρμόσυνο να γίνει και να βρούμε δύναμη να συνεχίσουμε την ζωή μας σοφότεροι και πιο δυνατοί. Όλα αυτά να μοιάζουν με έναν κακό μακρινό εφιάλτη... Αν κάνουν πολλοί άνθρωποι κανουν προσευχές, πιάνουν λένε γιατί η σκέψη έχει τεράστια δύναμη και μετακινεί βουνά, διώχνει τα σύννεφα και έρχεται λιακάδα... Καλή δύναμη και ας έρθει ένα " Αναστάσιμο " μήνυμα νωρίτερα φέτος. Να φύγει το κακό, να βρεθεί το φάρμακο για τον κορωνοϊο και όπως ανθίζουν όλα τα ανθη και τα δέντρα τώρα την Άνοιξη , να συμβεί το ίδιο και σε εμάς . Η ζωή συνεχίζεται :-)