ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζω περισσότερα από 15 χρόνια σ' ένα διαμέρισμα πλησίον πολύ κεντρικής λεωφόρου στην Αθήνα.Η βουή του δρόμου είναι έντονη όλο το 24ωρο αλλά την έχω συνηθίσει.Οι ρυθμοί της καθημερινότητας μου ήταν εξαντλητικοί και ξάπλωνα κουρασμένη κάθε βράδυ. Άνοιγα την τηλεόραση και χάζευα μέχρι να κοιμηθώ. Η ένταση της της τηλεόρασης, στο χαλαρό προ του ύπνου, ήταν 11-13.Πλέον ξαπλώνω ξεκούραστη. Ίχνος νύστας. Αν ανοίξω την τηλεόραση, η ένταση είναι στο 4-5. Αν την κλείσω, η ησυχία είναι τρομακτική. Η πολύβουη λεωφόρος ακούγεται σαν επαρχιακός δρόμος. Κάποιο όχημα περνάει που και που με μεγάλη ταχύτητα και είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό.Αυτά τα τελευταία βράδια έχω ακούσει αμέτρητα καζανάκια. Έχω ακούσει το ινβερτερ ψυγείο μου να ξεκινάει και να σταματάει. Έχω ακούσει καυγάδες γειτόνων. Τώρα ακούω κάποιους να κάνουν σεξ. Έχω την εντύπωση ότι είναι τρεις. Οι φοιτητές δίπλα μου μάλλον το ρίχνουν έξω...Ήχοι άγνωστοι, σπάνε τη σιωπή της μοναξιάς, της απομόνωσης, επιβεβαιώνουν ότι υπάρχει ζωή γύρω μου αλλά ταυτόχρονα με τρομάζουν. Α! Τώρα ακούω απορριματοφόρο!Ελπίζω να μην έχω τρελαθεί όταν βγω απ' την καραντίνα...