ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάει 4. 8 πρέπει να ξυπνήσω. Δίνω Πανελλήνιες και έχω διάβασμα. Θέλω να σηκωθώ να πάω στο μπάνιο , αλλά είσαι εκεί, σε ακούω πάλι , ξερνάς. Ρε γαμωτο γιατί γιατί γιατι? να πω οτι ήσουν και καμιά αλκοολική. Δεν είσαι, το έχεις αποδείξει. Απλα τη βρίσκεις έτσι, θυμάσαι τα πράγματα πως ήταν παλιά, πριν αρχίσεις να έχεις προβλήματα, θυμασαι πως ήσουν μικρή, βγαίνει στην επιφάνεια το υποσυνείδητο σου και σε αναζωογονεί. Σκέφτεσαι στίχους , μελωδίες...βρίσκεις τον πραγματικο εαυτό σου που χάνεται στην καθημερινότητα. Αλλα δεν μπορώ ρε γαμώτο να το αποδεχτώ. Ρε μαμά τι σου είπα; μπορείς αυτές τις μέρες τουλάχιστον που είμαστε καραντίνα να μη μεθύσεις καθόλου; με κοιτάξες στοργικά (με λίγη ειρωνεία ανεπαίσθητη) , με χαϊδέψεις, με φίλησες στο μέτωπο , με σκέπασες και μου είπες: 《Όχι μωρό μου, δε γίνεται αυτό》