Προφανώς όλα ξεκινάνε από τους γονείς. Όσο είναι σε ένταση μεταξύ τους τόσο και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας θα βγάζουν θέματα. Δεν ξέρω τι να σου πω, είσαι ενήλικη και αυτό είναι το μόνο θετικό. Από την άποψη ότι σύντομα θα μπορέσεις να γίνεις ανεξάρτητη σε μεγάλο βαθμό. Θα τελειώσεις τη σχολή σου, θα βρεις μία δουλειά και θα φτιάξεις τη ζωή σου. Είτε μόνη είτε σε μία σχέση κλπ Μέχρι τότε βρες τρόπους να αποφορτίζεσαι ενώ παράλληλα προσπάθησε να συμβιβάζεις τις καταστάσεις μεταξύ σας. Μία κουβέντα με όλους ας πούμε.. πιστεύεις ότι θα έβγαζε κάπου ή θα γίνονταν χειρότερα τα πράγματα; Εντάξει οι γονείς χώρισαν, προβλήματα έχει όλος ο κόσμος αλλά και η συνεχής ένταση δεν βγάζει πουθενά ούτε τα λάθη διορθώνονται. Ρώτα και έναν ειδικό μήπως σου δώσει πιο κατάλληλες συμβουλές.
7.4.2020 | 21:38
Τοξικκκκ
Παιδιά,η οικογένεια μου είναι τοξική. Τόσο τοξική και πιεστική που ώρες ώρες δεν μπορώ να αναπνεύσω από όλα αυτά που βιώνω. Ο πατέρας μου στον κόσμο του,μας έχει παρατήσει,εμφανίζεται μια φορά κάθε 3 μήνες και εμείς πρέπει να τον γλύφουμε για να συνεχίζει να μας καλύπτει οικονομικά (δεν αφήνει την μητέρα μου να δουλεύει λογο ζήλειας,και όταν η μητέρα μου έπιασε δουλειά κρυφά φέρθηκε βίαια και της είπε σε είχα προειδοποιήσει και είχα πει ότι το οικονομικό κομμάτι θα το καλύπτω εγω.) Τέλος πάντων,ο αδερφός μου ο μεγάλος ότι να ναι. Ζει με τον πατέρα μου και έχει γίνει σαν τα μούτρα του. Όταν μας συναντάει το μόνο που θα κάνει είναι να μας βρίσει να μας αναστατώσει και να φύγει. Ποσο καιρό τον παρακαλάει η μαμά μου να έρθει να μείνει με εμάς,να έρθει να φαμε σε ένα οικογενειακό τραπέζι,να κάνουμε κατι σαν οικογένεια. Εκείνος τίποτα. Ο αδερφός μου ο άλλος. Αυτός και αν είναι στον κόσμο του. Δουλειά δεν έχει και όλη την ώρα βρίζει και φωνάζει πως πρέπει να κάνουμε κατι να βρούμε λεφτά και να μην στηριζόμαστε στον πατέρα μας χωρίς όμως να έχει θέληση να πάει να δουλέψει. Συν ότι κάθε τρεις και λιγάκι θα βρει καποιον λογο για να κάνει φασαρία μόνο και μόνο επειδή έχει εκείνος όρεξη. Αυτό έχω καταλάβει τουλάχιστον. Η μητέρα μου δεν ξέρω τι φαση. Από την μια μας στέκεται σαν μητέρα,μας βοηθάει,μας καθαρίζει και γενικά κάνει τα πάντα,και από την άλλη μας ρίχνει ευθύνες και λέει πως εμείς της καταστρέψαμε την ζωή. Εγω,έχω αποστασιοποιηθεί από όλη αυτή την κατάσταση,ξυπνάω το πρωί φτιάχνω να φάω,μαζεύω τα πράγματα μου,βλέπω μια σειρά μετά τρωω και γενικά αυτή είναι η ρουτίνα μου τώρα με την καραντίνα. Εκτός καραντίνας ειμαι όλη μερα σχολείο και μετά σχολή. Τελειώνω 10 το βράδυ και εύχομαι να κρατούσε παραπάνω το μάθημα για να μην γυρισω σπίτι. Δεν υπαρχει επικοινωνία αληθεια. Ο κάθε ένας στον κόσμο του. Επικοινωνούμε μόνο για να μαλώνουμε μεταξύ μας και για να πικραίνει ο ένας τον άλλον. Δεν αναπνεω ώρες ώρες και με πιάνει Μια αφόρητη πίεση και στεναχώρια .
5
