ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλο αυτό το διάστημα του εγκλεισμού όλοι μας υποθέτω αναζητήσαμε διάφορες ασχολίες. Εγω μέχρι την αρχή της μεγάλης βδομάδας παρακολουθούσα τα εξ αποστάσεως μαθήματα της σχολής μου και στον ελεύθερο χρόνο μου έβλεπα καμία συμβατική, ανουσια ξένη σειρά απ όλες αυτές που όλα τα παιδιά στην ηλικία μου βλέπουν. Την Μ. Πέμπτη καθόμασταν με την μαμά μου και μου είπε για μια σειρά που της άρεσε πολύ αλλά ποτέ δεν κατάφερε να δει και αυτή ήταν το άγγιγμα ψυχής ( με την παπαθωμα και τον ζαλμα,γυρίστηκε το 1988). Εγω φαντάστηκα πως θα είναι καμία βλακεία Τύπου λάμψη αλλά είπα να της κάνω την χάρη και να τη ψάξω για να τη δει. Είδαμε μαζί 3 επεισόδια και κατέληξα να τη δω ολόκληρη μέσα σε μιάμιση μέρα μόνη μου.Το να πω ότι επηρεάστηκα είναι λίγο. Είχα πάρα πολύ καιρό να μαγευτω τόσο από μια σειρά. Ίσως είναι η πρότυπη υπόθεση, η αγνότητα που χαρακτηρίζει την αγάπη των δύο πρωταγωνιστών χωρίς όμως να λείπει το πάθος ή το τέλος που δεν περίμενα. Αναρωτιέμαι αν αυτά μπορεί να τα βρει κανείς στη σημερινή κοινωνία και δε στους νέους της ηλικίας μας...Υπέροχη παραγωγή.Καλη ανάσταση♡