Η συζήτηση στα σχόλια του χθεσινού ποστ μου Never_Quit* δεν μου προξένησε ιδιαίτερη έκπληξη.
Έχω αντιμετωπίσει άλλωστε και εξωδικτυακά παρόμοιες ρητορικές και πάντοτε χαμογελάω συγκαταβατικά απέναντι στη Μεταφυσική της Ντουλάπας και την ιεροποίηση της.
Θα ισχυριζόμουν εύκολα πως είναι υπεκφυγή, μια κατασκευή προσαρμοσμένη στις ανάγκες του φαντασιακού όλη αυτή η αφιέρωση σε μιαν κανονικότητα όπου η έννοια της Αποδοχής παραπαίει ανάμεσα στα πολλαπλά εσωτερικά κατάγματα και τις παλινδρομήσεις σε στιγμιαίους παράδεισους ανακούφισης.
Ζεις για να ξεχάσεις: εκτελείς την αφιέρωση της άρνησης. Κάπως έτσι προκύπτει το πρόβλημα.
Προτιμώ να ποστάρω ένα εξαιρετικό κείμενο από το gay zine Qvzine με τον τίτλο "Αρρενωπότητα Είναι". Όταν το είχα πρωτοδιαβάσει πέρσι είχα αναγνωρίσει στις λέξεις του κομμάτια και αποσπάσματα που τα έχουμε διακινήσει όλοι ανά περιόδους ως στερεοτυπικά φετίχ.
Ιδού πως συγκροτείται το φέουδο της αρρενωπότητας λοιπόν;-)
(Diane Arbus "Seated Man in Bra and Stockings")
Αρρενωπότητα, στην κυρίαρχη έκφρασή της, είναι: Να μιλάς πολύ, να μιλάς δυνατά, να ορίζεις εσύ τι είναι αστείο, τι είναι βαρετό, τι είναι ωραίο, είναι να έχεις μπράτσα, να τα δείχνεις, αν έχεις κοιλιά, να τη δείχνεις κι αυτή, είναι να στέλνεις τους άλλους στο γυμναστήριο κι εσύ να μένεις με την κοιλιά, είναι να καπνίζεις με ύφος, βαριά τσιγάρα σε σκληρό πακέτο, είναι να ξέρεις, να μπορείς, είναι να θεωρείς ότι όλοι μπορούν, είναι να νομίζεις ότι ξέρεις, είναι να μπορείς: να ψαρέψεις, να μαγειρέψεις, να καθαρίσεις, να σηκώσεις, να κουβαλήσεις, να φτιάξεις το μπουζί, το καζανάκι, να παίξεις μουσική σε ένα πάρτι, να γράψεις, να στρίψεις, να παίξεις όλα τα παιχνίδια, να οδηγείς, να κολυμπάς, να σκάβεις, να έχεις άποψη, να την λες κι αν δεν έχεις να θεωρείς ότι κι αυτό πρέπει να το πεις, να δηλώνεις ό,τι δεν ξέρεις γιατί άλλωστε όλα τα υπόλοιπα τα ξέρεις, να βρίσκεις το δρόμο, να στήνεις τη σκηνή, να ανάβεις τη φωτιά, να ανάβεις μια μεγάλη φωτιά, να ανάβεις μια πολύ μεγάλη φωτιά, να βρέχεσαι χωρίς να κρυώνεις, να αντέχεις: την πείνα, τη δίψα, το ξύλο, να μην λυγίζεις εύκολα, να μπορείς με τα λίγα αλλά και με τα πολλά, να κλάνεις δημόσια, να γδύνεσαι, να σκαλίζεις τη μύτη σου, να μην ντρέπεσαι, να τρομάζεις τους άλλους αλλά να μην τρομάζεις εσύ, να συγκινείσαι αλλά να μην κλαις, να μη φοβάσαι, να τρέχεις γρήγορα, να γλιτώνεις εσύ, να γλιτώνεις κι άλλους, να κρατάς μόνος σου μια διμοιρία – να μπορείς ή τουλάχιστον να θες, να γίνεσαι ήρωας - ή τουλάχιστον να θες, να περνάς με κόκκινο, να είσαι καλός μπαμπάς, αυστηρός, απόμακρος αλλά ευαίσθητος, να φωνάζεις, να σφυρίζεις, να ρίχνεις με όπλα, να κορνάρεις, να κάνεις θόρυβο, να χτυπάς τα πούλια στο τάβλι, να κόβεις την εξάτμιση από το παπί, να κάνεις θόρυβο, τσαμπουκά, να πίνεις, να πίνεις πολύ, να πίνεις πάρα πολύ, να δέρνεις, να απειλείς, να φιλάς καλά, να γαμάς καλά, να γαμάς πολύ, να γαμάς, να γαμάς, να δέρνεις και που και που να κατουράς.
Αρρενωπότητα είναι ο ελβετικός σουγιάς απ' όπου ξεπετάγονται λογιών λογιών φαλλοί για κάθε χρήση.
Αρρενωπότητα είναι η πολύ τρίχα, το μεγάλο και σκληρό καυλί, η μεγάλη καμάρα στο κατούρημα, το πολύ σπέρμα που εκτινάσσεται, είναι το πολύ, είναι το μεγάλο, είναι το ψηλά, είναι ο ξυρισμένος σβέρκος, το τατουάζ στο μπράτσο, η βαριά φωνή, η μαγκιά, οι ατσούμπαλες κινήσεις, είναι καύλα, είναι η αγένεια, η χωριατιά, ο κυνισμός, η αδιαφορία, είναι αηδία, είναι να θέλεις απλά να γαμήσεις, είναι να θέλεις απλά να γαμηθείς... αποκλειστικά με αρρενωπούς εραστές, είναι να είσαι ελεύθερος, να μη δεσμεύεσαι, ανέμελος, ανυπάκουος, άγριος, ατημέλητος, ζωώδης, είναι να παίρνεις το ρίσκο, αλλά όχι την ευθύνη, είναι το μαύρο, το μπλε, το γκρι, όχι το ροζ, το κίτρινο, το θαλασσί, είναι το σκοτεινό, το μυστηριώδες, το ανεπικοινώνητο, είναι το εεεεε και το ουουουου, όχι το ααααα, το οοοοο, ή το ιιιιιι, είναι να μπορείς να μετατρέπεις την αποτυχία σε επιτυχία, είναι να θέλεις να είσαι αρρενωπός: str8 looking & acting, «να είσαι άντρας κι όχι να νομίζεις ότι είσαι», «να είσαι άντρας όχι μόνο στη φωνή, στο περπάτημα, στην εμφάνιση, αλλά στο μυαλό και τη σκέψη», είναι να νομίζεις ότι είσαι αρκετά αρρενωπός, είναι να κατηγορείς ό,τι δεν είναι αρκετά αρρενωπό, είναι να βρίζεις, να λες τον άλλο πούστη, αλβανό, πουτάνα, είναι να μπορείς να κάνεις μια ταυτότητα βρισιά, είναι να γαμάς τις πουτάνες τις γυναίκες, είναι να γαμάς τις πουτάνες τις πουτάνες, είναι να γαμάς με βία, είναι να βιάζεις, για το κέφι σου, για την πατρίδα, για την παρέα, είναι να δέρνεις τη γυναίκα, την αδερφή.
Αρρενωπότητα είναι δίκτυο εννοιών και σχέσεων, εικόνων, αναπαραστάσεων, λόγων, ακουσμάτων, φαντασιώσεων, ταυτίσεων, κατασκευών, προτύπων, είναι βία, είναι εξουσία, είναι τρόπος να γίνονται τα πράγματα, τρόπος να υπάρχουν τα πράγματα, να ισορροπούν, είναι τρόπος να υπάρχεις, συχνά ο μοναδικός.
via www.qvzine.net/
σχόλια